زاگالو نخستین فردی بود که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی، طعم قهرمانی در جام جهانی را چشید و در مجموع، در ۴ قهرمانی از ۵ قهرمانی این تیم نقش‌آفرینی کرد.
شهرت زاگالو در ایران، اما بیش از آن که به برزیل ارتباط داشته باشد، به دوران کوتاه حضور او در تیم ملی کویت بازمی‌گردد؛ وقتی او با تیمش در فینال جام ملت‌ها به ایران باخت تا سوژه یک ترانه شود!
پیروزی ایران در این بازی موجب شد ضیا آتابای با وام گرفتن از ترانه «زنگالو»، همه کری‌های زاگالو را در ترانه‌ای به نام اسطوره برزیلی پاسخ دهد.
