وامل مختلفی می‌توانند بر استحکام روابط همسران تاثیر بگذارند. برخی از این عوامل، مانند ایمان و دین‌داری، اخلاق و رفتار نیکو، و تناسب فرهنگی و اجتماعی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.
اما قوی‌ترین عامل در استحکام روابط همسران، عشق و علاقه است. عشق، احساسی عمیق و پایدار است که باعث می‌شود زوجین یکدیگر را دوست داشته باشند و برای یکدیگر ارزش قائل باشند. عشق، می‌تواند زوجین را در سختی‌ها و مشکلات زندگی مشترک یاری دهد و به آنها انگیزه دهد تا برای حفظ و تحکیم روابط خود تلاش کنند.
عشق، می‌تواند به اشکال مختلفی بیان شود، مانند:
ابراز محبت کلامی، مانند گفتن "دوستت دارم"
ابراز محبت جسمی، مانند نوازش، بوسه، و آغوش
ابراز محبت عملی، مانند انجام کارهایی که همسر دوست دارد
زوجینی که عشق و علاقه بین آنها وجود داشته باشد، بیشتر به یکدیگر توجه می‌کنند، نیازهای یکدیگر را درک می‌کنند، و برای یکدیگر احترام قائل هستند. این زوجین، بیشتر از سایر زوجین، از زندگی مشترک خود لذت می‌برند و زندگی مشترک آنها پایدارتر است.
البته، عشق و علاقه، تنها عامل استحکام روابط همسران نیست. زوجین باید با تلاش و کوشش، عوامل دیگری را نیز در روابط خود تقویت کنند، مانند:
اعتماد
احترام
تفاهم
مدیریت صحیح تعارضات
با تقویت این عوامل، زوجین می‌توانند روابطی مستحکم و پایدار داشته باشند که مبتنی بر عشق و علاقه باشد.
