پرونده تیم فوتبال نوجوانان در جام‌جهانی کمتر از ۱۷ سال اندونزی با شکست برابر مراکش در مرحله یک‌هشتم نهایی بسته شد تا شاگردان حسین عبدی که با برد برزیل، با شگفتی‌سازی کارشان را آغاز کرده بودند از صعود به جمع ۸ تیم برتر باز بمانند.با این حال نمایش تیم نوجوانان در اندونزی تحسین‌های زیادی را به همراه داشت؛ تیمی که نسبت به رقبا با شرایط آماده‌سازی پایین‌تری راهی جام‌جهانی شد. با این حال عملکرد نوجوانان نشان داد که بازیکنان این تیم می‌توانند در سال‌های آینده به عنوان پشتوانه تیم بزرگسالان حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشند. به خصوص اینکه همواره یکی از ضعف‌های بزرگ فوتبال ایران، عدم پشتوانه‌سازی و بی‌توجهی به رده‌های پایه بوده است.
این موضوع در اکثر باشگاه‌ها به عنوان پله اول کشف استعدادها به خوبی آشکار است و به جز چند باشگاه، رده‌های پایه در تیم‌های دیگر در اولویت‌بندی مدیران جایی ندارند! نوع نگاهی که باعث شده است چرخه بازیکن‌سازی و کشف استعداد در فوتبال ایران به صورت گلخانه‌ای پیش برود و یک برنامه بلندمدت و کلان در سطح باشگاه‌ها دراین‌باره دیده نشود.علاوه بر بی‌توجهی باشگاه‌ها، نمی‌توان از این مساله نیز صرف نظر کرد که رده‌های پایه در فدراسیون فوتبال هم آنطور که باید و شاید در اولویت نیستند! جدا از موفقیت نسبی تیم نوجوانان در جام‌جهانی کمتر از ۲۳ سال که برنامه‌ریزی فدراسیون فوتبال را نیز می‌توان در آن دخیل دانست، نمی‌توان انکار کرد که در ۲ دهه گذشته همواره تیم‌های رده‌های پایه از نوجوانان و جوانان گرفته تا امید، زیر سایه تیم بزرگسالان بوده‌اند. با وجود حمایت‌هایی که صورت گرفته است اما هیچ‌گاه رده‌های پایه تبدیل به یکی اولویت‌های اصلی مدیران فدراسیون فوتبال نشده‌اند و برای آنها اردوها و تدارکاتی در حد تیم بزرگسالان برنامه‌ریزی نشده است.
