در مورد تفاوتهای فوتبال آماتور ایران با فوتبال حرفهای اروپا زیاد صحبت شده است و حالا مصداقی تازه در این مورد به چشم میخورد. پورتو پرتغال سهشنبهشب در چارچوب مسابقات هفته چهارم لیگ قهرمانان اروپا در خانه برابر آنتورپ به پیروزی ۲ بر صفر دست یافت. به این ترتیب شاگردان سرجیو کونسیسائو ۹ امتیازی شدند و فقط به خاطر تفاضل گل کمتر نسبت به بارسلونا در رده دوم جدول ردهبندی قرار گرفتند؛ بارسایی که به شکل ناباورانه در این هفته برابر شاختار اوکراین یک بر صفر شکست خورد.
در خلال بازی پورتو اما اتفاق جالبی رخ داد. در شرایطی که این تیم در حوالی دقیقه ۳۰ صاحب یک ضربه پنالتی شده بود و انتظار میرفت مثل گذشته مهدی طارمی پشت توپ بایستد، پهپه به عنوان کاپیتان تیم وارد کارزار شد و از پنالتی زدن طارمی جلوگیری کرد. او توپ را به اوانیلسون سپرد تا گل اول تیم پرتغالی به دست بیاید. پورتو یک گل هم در نیمه دوم زد و البته طارمی که همچنان بدترین فصلش از زمان حضور در اروپا را پشت سر میگذارد، پس از ارائه یک بازی غیرموثر در دقیقه ۶۸ به عنوان نخستین تعویضی تیمش از زمین بیرون رفت. طبیعتا اتفاق مهم بازی همین پنالتی نزدن طارمی است که خب هواداران حرفهایتر فوتبال دلیلش را میدانند؛ اینکه مهدی در بازی هفته گذشته لیگ پرتغال برابر تیم قعرنشین استوریل پنالتی از دست داد و موجب شکست غیرمنتظره تیمش شد. به همین دلیل هم اجازه ندادند او برابر آنتورپ پنالتی بزند. کونسیسائو، سرمربی پورتو بعد از پایان مسابقه در این مورد گفت: «من تصمیم گرفتم چه کسی پنالتی بزند و آن را از طریق کاپیتانمان پهپه به زمین منتقل کردم. واقعیت این است که متوجه بحث بین طارمی و اوانیلسون نشدم. من تصمیم نهایی را به پهپه گفتم و قضیه حل شد. در تیم ما پنالتی را یا طارمی میزند یا اوانیلسون، اینبار قرار شد مهاجم برزیلی ما ضربه را بزند. همین.»
این مدل برخورد سفت و سخت کادرفنی باشگاه با طارمی و البته سکوت مهاجم ایرانی، یادآور شرایط او هنگام حضور در پرسپولیس است. اگر خاطرتان باشد، فروردین ۹۵ در خلال دربی برگشت لیگ برتر که با پیروزی خاطرهانگیز ۴ بر ۲ برای پرسپولیس به پایان رسید، سرخپوشان صاحب یک ضربه پنالتی شدند. طارمی که تا آن زمان دو گل زده بود، خیلی دوست داشت پشت این توپ بایستد و هتتریکش را کامل کند، اما توپ را رامین رضاییان برداشت. هرگز مشخص نشد نظر کادرفنی در مورد زننده پنالتی در آن مسابقه روی کدام بازیکن بود، اما در این صحنه بین آنها اختلاف پیش آمد و با وساطت محسن بنگر، نهایتا طارمی با کلی ناز و ادا پشت توپ رفت. آخرش هم او که تمرکز کافی نداشت، پنالتی را هدر داد.
این آخرین مصداق از تکرویها و خودبینیهای طارمی در پرسپولیس نبود. فصل بعدش پس از آنکه مهدی یک پنالتی چیپ را در بازی با الریان قطر از دست داد، برانکو پنالتی زدن او در پرسپولیس را قدغن کرد، اما تنها ۸ روز بعد این بازیکن در مسابقه با ماشینسازی تبریز پشت ضربه پنالتی ایستاد و آن را گل کرد! حالا پرسش اینجاست که آیا طارمی جرات میکند در اروپا هم از این رفتارها انجام بدهد؟ آن هم در تیمی که این همه برایش درخشیده و گل زده؟ مسلما نه؛ چون او که به قول خودش «بزرگتر» پرسپولیس بود، در پورتو فقط یک بازیکن عادی است و چارت سازمانی را کاملا پذیرفته!