این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتشها یا تشکیل و ترغیب کنفرانسهای صلح کرده باشد.» این بخشی از وصیت نامه کسی بود که برای اولین بار جایزه صلح نوبل را پایه ریزی کرد؛ آلفرد نوبل کسی که به عنوان مخترع دینامیت شناخت میشود و همین اختراعش هم باعث شد که به او لقب تاجر مرگ را بدهند و برای پاک کردن این ننگ در تلاش بر آمد تا جایزه صلح نوبل را از خود به یادگار بگذارد. یادگاری که البته در نهایت نیز راه خالق خود را رفت و به نوعی تجارت مرگ بدل شد؛ شاهد مثال این موضوع نیز اهدای این جایزه به افرادی همچون: اسحاق رابین صهیونیست، باراک اوباما، شیرین عبادی و انتخاب امسال یعنی نرگس محمدی...
نه به آزادی!!
نرگس محمدی همان محکوم امنیتی سال ۸۸ بود که اگرچه مدت زمان حبسش با موافقت دادگاه به هشت سال و نیم کاهش پیدا کرد، اما پس از آزادی از زندان نیز دست از اقدامات ضدامنیتی خود برنداشت و در تلاش برای حاشیه و دروغ پردازی بر آمد؛ برای مثال پیشتر مدعی شده بود که داروهای همراهش به وی داده نشده است؛ موضوعی که بعدها کذب بودن آن روشن شد و همچنین اینکه گفته بود در محل بهداری زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته که کذب بودن این ادعا نیز صدای روابط عمومی سازمان زندانها را در آورد.
حنیف غفاری کارشناس سیاسی درباره سایر اقدامات این محکوم امنیتی گفته نرگس محمدی اصرار دارد در زندان بماند تا حدی که حتی مدارک حداقلی هم برای آزادی از زندان ارائه نکرده و میتوان گفت او تبدیل به یک فرد معاند شده و دلیل حمایت بنیاد نوبل هم از نرگس محمدی همین است.
صحبتهایی که غفاری بیان کرد با رفتارهای نرگس محمدی مطابقت دارد، چرا که او در طول هفت ماه گذشته از هیچ یک از مرخصیهای خود استفاده نکرده است تا بلکه بتواند از این طریق به رویای نوبل دست پیدا کند.
جایزه ای که البته ارزشی ورای تصور این مجرم امنیتی داشت.
به خاطر یک مشت دلار
طبق اسناد به برندگان جایزه نوبل، یک مدال طلایی، یک لوح و مقداری پول به تشخیص بنیاد نوبل داده میشود، مبلغ نقدی جایزه از سال ۲۰۲۳ میلادی ۱۱/۰۰۰/۰۰۰ کرون سوئد تقریبا معادل یک میلیون دلار آمریکاست. مدال طلای نوبل از سال ۱۹۸۰ به جای طلای ۲۳ عیار از آلیاژی با روکش طلای ۲۴ عیار ساخته میشود.
عبدالرضا داوری فعال سیاسی درباره مبلغ این جایزه گفته در اصل نرگس محمدی به ازای هرماه زندان مبلغ ۵۵۰ میلیون تومان دریافت کرده است؛ درآمدی که خارج از زندان برای او متصور نبوده است.
اموالی که سخنگوی وزارت خارجه آن را سیاسی کاری سازمان ملل عنوان کرده و گفته است: اقدام کمیته صلح نوبل، تحرکی سیاسی در راستای سیاست مداخله جویانه و ضد ایرانی برخی دولتهای اروپایی از جمله دولت مقر کمیته نوبل بوده که نشاندهنده انحراف مایوس کننده آن از اهداف اولیه آن و بهره برداری ابزاری از کمیته صلح است.
حمیدرضا ترقی معاون امور بین الملل حزب موتلفه نیز در این باره گفته است: امثال وی و مسیح علینژاد کلا به دنبال کاسبی هستند و تا جایی که منافع مالی برایشان در پی داشته باشد حاضرند هر خیانتی به ملت خود بکنند.
ترقی تاکید میکند: کسانی که به دنبال افزایش تحریم ملت هستند دقیقا دشمن ملت هستند و تفاوتی با صهیونیسم و منافقین ندارند و با این مواضع خود نشان دادند که در جهت محاربه با نظام اسلامی هستند و باید دستگاه قضایی اینها را به جرم خیانت به کشور محاکمه مجدد کند.
حالا اما بسیاری معتقدند که ایران نباید در برابر این اقدام غرب سکوت کند، چرا که مجرم همیشه یک مجرم است.
یک مطالبه از قوه قضائیه
جمهوری اسلامی ایران قبلا این را نشان داده که تحت فشار و رفتارهای تبلیغاتی از سیاست و قواعد خود کوتاه نخواهد آمد و اجازه نخواهد داد که تحت تاثیر رفتار سیاسی یک نهاد معلوم الحال امنیت و هنجارهای کشور به چالش کشیده شود و این موضوع نیز منجر به این نخواهد شد که جمهوری اسلامی ایران در مواجه با اغتشاشگران کوتاه بیاید .
علیرضا خجسته پور قائم مقام جامعه اسلامی مهندسین میگوید: این یک مطالبه از قوه قضائیه و نهادهای امنیتی است که با این رفتارها برخورد کند و در همه کشورها هم اینگونه است فردی که در حال طی کردن زمان مجازات خود است حق فعالیتهای سابق را ندارد.
حمیدرضا ترقی معاون امور بین الملل حزب موتلفه نیز گفت: میدان دادن به این افراد برای تداوم خیانتشان با هیچ منطقی سازگاری ندارد و کیفری هم که برای اینها ایجاد شده بازدارنده نبوده است . در نتیجه اقدامی باید صورت گیرد.
به راستی برنده واقعی نوبل کیست؟
و در پایان شاید بد نباشد به صحبت های کاظم غریبآبادی دبیر ستاد حقوق بشر اشاره کنیم که گفته است قربانیان تروریسم و تحریم، مصدومان شیمیایی و شهدای جنگ تحمیلی از زنان و دختران، مادران شهدا و زنان نخبه و متخصص که زندگی خود را وقف توسعه و پیشرفت کشورشان و خدمت رسانی به مردم کرده اند، برندگان اصلی جایزه هستند، نه یک مجرم و قانون شکن به ظاهر مدافع حقوق بشر که مورد حمایت سرکرده گروهک تروریستی منافقین و مقام اطلاعاتی رژیم کودک کش صهیونیستی نیز قرار گرفته است.