گروهک تروریستی منافقین که از هیچ جنایتی علیه مردم ایران دریغ نکرده است و حتی در کنار صدام علیه وطن خود جنگیدند؛ در جریان جنگ سوریه ارتباط تنگاتنگی با گروهک تفکیری داعش داشته اند. طبق سندی که به تازگی به دست آمده است منافقین در قالب نقشه‌ای با عنوان «نقشه نیرو‌های ایرانی در سوریه» به تشریح موقعیت مقر‌های نیرو‌های محور مقاومت پرداخته و درباره نوع و تعداد نیرو‌ها و کارکرد هر مقر جاسوسی کرده اند.
در ذیل این سند به صراحت نوشته شده که اطلاعات نیرو‌های محور مقاومت از طریق گروهک تروریستی منافقین به دست آمده است.
رمز گشایی از شهادت شهید بدرالدین
بر اساس اطلاعات منبعی آگاه، پروژه ترور شهید مصطفی بدرالدین توسط منافقین بر روی میز داعش قرار گرفته است. منافقین که به سفارش موساد این پروژه را طراحی کردند، پس از جمع آوری اطلاعات شهید بدرالدین، آن را در اختیار داعش قرار دادند که منجر به شهادت وی در پایگاه الزجاجی گردید. اطلاعات این سند هم این خبر را تایید می‌کند.
طبق این سند اطلاعات منافقین درباره یکی از مقر‌های نیرو‌های محور مقاومت با محل شهادت شهید بدرالدین مشابهت دارد. گروهک منافقین در گزارش اطلاعاتی خودش، مقر مورد اشاره را به عنوان مرکز فرماندهی محور مقاومت و محل رفت و آمد آن‌ها معرفی کرده بود.
مقر «الزجاجی» یکی از مقر‌های نیرو‌های مقاومت حزب الله در نزدیکی فرودگاه بین المللی دمشق بود که به عنوان هدف ویژه و مشترک بین منافقین و چند گروه تکفیری برای جاسوسی تعریف شده بود.
اطلاعات جاسوسی نفاق در کنار بازوی تروریستی گروه‌های تکفیری موجب شهادت این فرمانده مقاومت شد. پیش از این گمانه‌زنی‌هایی درباره نقش منافقین در جمع‌آوری اطلاعات، جاسوسی تلفنی، انتقال پول و حتی کمک به جذب و اعزام نیرو برای تکفیری‌ها مطرح شده بود، اما این سند به صراحت نشان می‌دهد که داعش و منافقین همکاری جدی سطح بالایی در ترور فرماندهان مقاومت در سوریه نیز داشته اند.
همان زمان نیز تحلیلگران معتقد بودند که نحوه شهادت شهید بدرالدین نشان می‌دهد که هدف قرار گرفتن دقیق محل حضور مصطفی بدر الدین نمی‌تواند به صورت اتفاقی صورت گرفته باشد.
بدرالدین برادر همسر شهید عماد مغنیه بود و رسانه‌های رژِیم صهیونیستی از وی تحت عنوان جانشین حاج عماد مغنیه فرمانده نظامی حزب‌الله لبنان یاد می‌کردند.
شهید بدرالدین پیش از این در قالب شناسایی و انهدام شبکه‌های جاسوسی در لبنان و سوریه و بازداشت عوامل جاسوس بیشترین ضربه را به سازمان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی، آمریکا و انگلیس زده بود و شهادتش توسط عوامل تکفیری از همکاری وسیع داخلی و خارجی حکایت داشت.
جزئیاتی از شیوه همکاری منافقین و داعش
عناصر بعثی در فرماندهی داعش، حلقه اولیه برای وصل منافقین به داعش شدند چرا که منافقین از زمان صدام با بعثی‌های عراق رابطه نزدیکی داشتند و در زمان جنگ سوریه نیز برای بعثی‌ها خوش خدمتی می‌کردند.
منافقین از طریق شنود بیسیم، تخلیه تلفنی و ... اطلاعات مراکز نظامی و فرماندهان محور مقاومت را در عراق و سوریه جمع آوری و در اختیار برخی گروه‌های تکفیری شامل داعش و حتی صهیونیست‌ها قرار می‌دادند. حتی مستنداتی وجود دارد که نشان می‌دهد مسئولیت جمع آوری اطلاعات و طراحی عملیات حمله تروریستی داعش به مجلس شورای اسلامی در سال ۹۶ بر عهده منافقین بوده و داعش صرفا بازوی اجرایی بوده است.
نقش یک مرکز مطالعاتی در ارتباط بین گروه‌های تکفیری و منافقین
به دلیل آن که اطلاعات جاسوسی منافقین به زبان قابل فهم گروه‌های تکفیری نبود بر اساس توافق بین گروهک منافقین و یکی از گروه‌های تکفیری سوری مقرر شد که اطلاعات مقر‌های محور مقاومت در سوریه در اختیار یک مرکز مطالعاتی وابسته به معارضان سوری به نام «مرکز جسور للدراسات» قرار گیرد. بخش اطلاعات «مرکز جسور للدراسات» پس از تحلیل اطلاعات دریافتی از منافقین؛ آن‌ها را به صورت نقشه‌های نظامی و اطلاعاتی در اختیار گروه‌های تکفیری حاضر در سوریه قرار داده است.
سند منتشر نیز یکی از خروجی‌های این مرکز مطالعاتی معارضان سوری است که به طور صریح در آن عبارت «مقاومت الایرانی» به عنوان منبع اطلاعاتی قید شده که منظور منافقین است. این مرکز مطالعاتی از سال ۲۰۱۱ و همزمان با شروع جنگ سوریه آغاز بکار کرد و دو دفتر اصلی در آمریکا و لبنان دارد.
این مرکز مطالعاتی هرچند هدف خود را کمک به جوانان سوری به ویژه مهاجران سوری در زمینه‌های آموزش، توسعه شغلی و مشارکت در جامعه جهانی تعریف کرده است، اما به گزارش منبعی آگاه، از این طریق ضمن ایجاد یک شبکه انسانی برای جاسوسی و تحلیل اطلاعات، نقش پشتیبانی گروه‌های تکفیری سوریه را در دو حوزه جاسوسی و جنگ روانی ایفا می‌کند.
جسور (به معنای پل‌ها در زبان عربی) خود را یک سازمان غیر دولتی بین المللی با مأموریت «به حداکثر رساندن پتانسیل جوانان سوری از طریق آموزش» معرفی کرده است.
طبق اطلاعات برخی منابع جسور دارای شبکه ۱۰۰ هزار نفری از ۵۰ کشور جهان در قالب پژوهشگر و تحلیلگر است. این مرکز مطالعاتی که منابع مالی ش هم مشخص نیست، با دانشگاه مهم جهان هم در ارتباط است و دانشجویانی را برای بورسیه تحصیلی معرفی می‌کند. جسور همچنان به عنوان یک مرکز مطالعاتی در حال فعالیت و تولید اطلاعات درباره سوریه است؛ این مرکز نه تنها در مباحث نظامی که حتی مباحث اقتصادی و فرهنگی را دنبال می‌کند و گزارش‌های متعددی درباره میزان و شیوه نفوذ فرهنگی ایران در سوریه تهیه کرده است، اما این گزارشات یا در راستای تکمیل شناخت گروه‌های تکفیری بوده یا همراستا با جنگ روانی علیه محور مقاومت.
