واکنش مدافع سابق استقلال به درخشش پسرش

هادی شکوری در گفت‌وگو با خبرورزشی درباره پیروزی تیم ملی نوجوانان کشورمان مقابل یمن و عملکرد درخشان فرزندش در درون دروازه تیم ملی، اظهار داشت: بیش از حد برای این بازی استرس داشتم. من به همراه خانواده‌ام بازی را می‌دیدیم ولی تا پایان بازی از استرس نزدیک بود سکته کنم. با این حال این پیروزی بزرگی بود که نصیب نوجوانان ایران شد تا هم به نیمه نهایی آسیا و هم به جام جهانی صعود و دل همه را شاد کنند.

وی افزود: ملی پوشان کشورمان فکر می‌کردند کار راحتی مقابل یمن دارند و اسم یمن پایین تر از کره جنوبی باشد به همین دلیل فشار کاذبی روی آنها بود و بازی را سخت کرده بود. در نیمه دوم ایران بهتر بازی کرد ولی خیلی بدشانس بود که توپ مهاجمان تبدیل به گل نشد ولی لذت صعود به جام جهانی با ضربات پنالتی هم شیرین بود. در کل ملی پوشان ایران شایسته صعود به جام جهانی بودند. 

شکوری در خصوص عملکرد فرزندش آرشا شکوری درون دروازه تیم ملی گفت: خدا را شکر می‌کنم آرشا زیر سایه من نبود و با تلاش خودش توانست به حقش برسد و با پارتی پیراهن تیم ملی را بر تن نکرده است. بعضی‌ها برای او که سنگربان اول تیم ملی نوجوانان شده بود، حرف و حدیث‌هایی را درست کردند اما خدا جای حق نشسته و نشان داد با شایستگی به چنین جایگاهی رسیده است.

واکنش مدافع سابق استقلال به درخشش پسرش

مدافع اسبق تیم‌های پاس و استقلال ادامه داد: من زحمات کادر فنی و مجموعه تیم ملی نوجوانان را نزدیک دیده بودم و تنها خواهشی که از مسئولان دارم این است که از این تیم حمایت کنند و از اتفاق‌های گذشته برای تیم‌های پایه درس بگیریم، نباید فقط به فکر انجام سه بازی در جام جهانی باشیم، بچه‌ها توانایی صعود به مراحل بالاتر هم دارند و باید بستر را برای این بچه‌ها آماده کنیم.

شکوری درباره ضربات پنالتی بازی ایران و یمن گفت: وقتی بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید و کار به ضربات پنالتی کشید، استرس زیادی داشتم و آرشا را که درون دروازه دیدم، قلبم می‌خواست از سینه بیرون بیاید. به همین دلیل خدا را قسم دادم به خاطر سختی‌هایی که کشیده سربلند باشد و پرچم ایران را بالا ببرد. جالب است بدانید همسرم توان نگاه کردن ضربات پنالتی را نداشت و از اول ضربات پنالتی تا پایان چشمانش را بست و بعد از صعود ایران با گریه شوق خدا را شاکر بود. زمانی که آرشا اولین پنالتی را دفع کرد خیلی سعی کردم خود را کنترل کنم ولی فریاد شادی من همراه با گریه شوق همراه شد، همان موقع به خانواده گفتم منتظر دومی هم باشید، چون مطمئن بودم یک ضربه پنالتی دیگر هم مهار می‌کند. شاید ندانید ولی بعد از بازی نزدیک به ۸۰ تلفن داشتم و خوشحالی مردم من را بیشتر خوشحال کرد.