شنبه شب هفته جاری بود که خبر احضار سفیر عراق در تهران به وزارت امور خارجه منتشر شد، در آن جلسه رئیس اداره اول خلیج فارس وزارت خارجه ضمن ابلاغ اعتراض شدید جمهوری اسلامی ایران نسبت به دعوت از اعضای گروهک‌های تجزیه طلب و نیز تداوم برخی تحرکات گروهک‌های تروریستی در اقلیم کردستان عراق ، این اقدامات را مغایر با توافقنامه امنیتی اخیر بین جمهوری اسلامی ایران و عراق توصیف کرد.
اما داستان از چه قرار بود؟ در یک مراسم رسمی که در اقلیم شمال عراق برگزار شده بود، شماری از شخصیت های عالی رتبه سیاسی عراق از جمله «عبداللطیف رشید» رئیس‌جمهور، «محمدشیاع سودانی» نخست‌وزیر عراق، شماری از رهبران سنی و شیعی عراقی و البته سفیر آمریکا در عراق هم حضور داشتند.
در این میان اما، حضور برخی رهبران گروه های مسلح کُردی ضدانقلاب که سالهاست در خاک اقلیم شمال عراق سکنی گزیده و مورد حمایت های پیدا و پنهان برخی سرویس های منطقه هم قرار دارند، منجر به نارضایتی و اعتراض شدید تهران شده است.
تهران این رفتار مسئولین اقلیم شمال عراق را در مغایرت با «توافقنامه امنیتی» دو طرف که اواخر اسفند ماه سال گذشته (۱۴۰۱) به امضا مقامات دو کشور رسید و شامل هماهنگی در «حفاظت از مرزهای مشترک بین دو کشور و تحکیم همکاری در چندین زمینه امنیتی» است، قلمداد کرده و طبعا احضار سفیر عراق به وزارت امور خارجه، صرفا اعلام هشداری چندین باره است.
سالهاست که جمهوری اسلامی ایران از سوی گروه های مسلح ضدانقلاب مستقر در خاک اقلیم شمال عراق با تهدیدات امنیتی مواجه است، اما با در پیش گرفتن سیاست «صبر راهبردی» رویکردی مسالمت آمیز در قالب رعایت حُسن همجواری را با طرف عراقی داشته است.
اما اینک و پس از برگزاری جلسات متعدد رسمی و غیر رسمی با طرف عراقی از مجاری دیپلماتیک و غیر آن، انتظار می رود که «مقامات بغداد و اربیل» نسبت به تعهدات خود در قالب توافقنامه امنیتی پایبند بوده باشند و اجازه ندهند که از خاک عراق تهدیدی علیه ایران ایجاد شود.
مقامات عراق و مسئولین اقلیم شمال آن کشور بهتر است نسبت به دو خواسته اصلی ایران در این خصوص، یعنی «خلع سلاح» گروه های مزبور و «اخراج» آنها از خاک اقلیم مبادرت ورزند تا بدین ترتیب شرایط برای تامین امنیت مرزهای غربی ایران نیز فراهم آید.
