پیامبر (ص) برای هر روز از ماه رمضان دعایی ذکر فرموده‌اند و دعای روز بیست و هشتم این ماه مبارک به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیْهِ مِنَ النَّوافِلِ، وَأَکْرِمْنِی فِیْهِ بِإِحْضارِ المَسائِلِ، وَقَرِّبْ فِیْهِ وَسِیلَتِی إِلیکَ مِنْ بَیْنِ الوَسائِلِ، یا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحاحُ المُلِحِّینَ.
خدایا بهره‌ام را در این ماه از مستحبات فراوان کن، و مرا با تحقق درخواست‌ها اکرام فرما، و از میان وسایل وسیله‌ام را به سویت نزدیک کن، ای که پافشاری اصرارورزان مشغولش نسازد.
دعا موجب کمال انسان است
آیت‌الله مجتهدی تهرانی (ره) دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان را این گونه شرح داده است: «اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ» دعا خواندن برای رسیدن به کمالات است، بر خلاف تصور عموم مردم که فکر می‌کنند هدف از خواندن دعا رسیدن به ثواب الهی است.
مضامین ادعیه پر از درس‌های اخلاق و حکمت است که توجه به آن معانی سبب کمال انسان می‌شود. اگر هم کسی با زبان عربی آشنا نیست به ترجمه ادعیه مراجعه کند و به مضامین و نکات آموزنده ادعیه توجه کنند تا به برکت آن به کمالات والای انسانی برسد؛ امثال دعای ابو حمزه ثمالی و دعای کمیل و... برای کمال یافتن من و شماست.
اینکه در دعای ابو حمزه، امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند: «خدایا آیا بدتر از من هم بنده‌ای داری؟» این برای کمال است و درس مبارزه با عجب و غرور را به ما می‌دهد. جایی که امام معصوم چنین حرفی می‌زند دیگر تکلیف من و شما روشن است و جایی ندارد که ما به خاطر دو رکعت نافله و نماز شب دچار عجب بشویم.
باز دعای ابو حمزه می‌فرماید: «خدایا اگر من با این حال بمیرم چه کنم؟» امروز داشتم فکر می‌کردم که خدایا اگر من امروز دست خالی بمیرم چه کنم؟ گفتم خدایا یک موقعی بمیرم که آماده باشم و الان آماده نیستم!
مبارزه با عجب در سیره آیت‌الله خوانساری
آیت‌الله العظمی خوانساری (ره) با آن مقام و عظمت می‌فرمود: از این دنیا می‌روم در حالی که دست خالی هستم! امام (ره) درباره ایشان فرموده بودند: آیت‌الله خوانساری مرجع متقین بود؛ و ایشان را صاحب نفس قدسیه می‌دانستند.
وقتی از عدالت آیت‌الله خوانساری سؤال شد، امام گفتند: ما در عصمت ایشان مشکوک هستیم و شما از عدالت ایشان می‌پرسید؟! در عمر حود مرجعی مثل آیت‌الله خوانساری ندیده‌ام و درباره ایشان مطالب زیادی دارم که الان فرصت گفتن آن مطالب نیست. این مرجع عظیم می‌گفت: من از این دنیا می‌روم در حالی که دست خالی هستم. ایشان می‌فرمود فقط به یک عملم امید دارم که باعث نجاتم شود، آن هم به اشک‌هایی است که در مجالس عزای اهل بیت عصمت و طهارت می‌ریختم.
گریه برای امام حسین (ع) را کوچک نشمارید
مثل پیر زن‌ها به دنبال مجالس روضه بگردید و گریه برای امام حسین علیه السلام را کوچک نشمارید. وقتی حبیب بن مظاهر را در رویا دیدند، ایشان فرموده بود خیلی دوست دارم که به دنیا برگردم و در مجالس عزای ابا عبدالله گریه کنم.
ادعیه را نوبر کنید
خدایا توفیق نوافل و اعمال مستحبی بده و بهره من را از نوافل زیاد کن. استاد من آقای برهان ( ره ) می‌گفتند: گاهی اوقات انسان باید مستحبات را هم نوبر کند همانطوری که اگر میوه جدید به بازار می‌آید می‌خرید و نوبر می‌کنید، گاهی اوقات نماز شب را هم نوبر کنید؛ دعای مجیر را هم نوبر کنید. آدمی که اهل مستحبات نیست به درد نمی‌خورد. اگر همیشه هم توفیق ندارید لااقل گاهی اوقات مستحبات را نوبر کنید.
«وَ أَکرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ» خدایا من را گرامی بدار تا مسائل شرعی‌ام را بدانم. انسان باید مسائل دین خود را بداند مخصوصاً طلبه که باید مشتش پر باشد و بتواند جواب مسائل مردم را بدهد.
«وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیک مِنْ بَینِ الْوَسَائِلِ» خدایا در بین وسایل، آن وسیله‌ای که من را زودتر به تو می‌رساند به من نزدیک کن؛ بهترین وسیله هم اهل بیت هستند.
توسل به حضرت نرجس خاتون (س)
یکی از علماء به من یاد دادند که برای مشکلاتم متوسل شوم به حضرت نرجس خاتون سلام الله علیها، مادر امام زمان علیه السلام. اگر به ایشان توسل داشته باشید امام زمان به حرمت مادر بزرگوارشان توسل شما را اجابت می‌کنند و از خواص این توسل سرعت اجابت آن است.
«یا مَنْ لاَ یشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّین» ای کسی که سماجت و الحاح بندگان تو را باز نخواهد داشت. اگر همه عالم با خدا حرف بزنند، خدا را از دیگری غافل نمی‌کند و در آن واحد به همه بندگان توجه دارد.
