امسال شبکه سه ، ابتکار به خرج داد و بر خلاف رویه معمول و سالهای گذشته، سمت و سوی برنامه افطار را به "محفلی قرآنی" اختصاص داد.تقریبا اکثر فرهیختگان و اندیشمندان کشور بر این موضوع اتفاق نظر دارند که طی این سالها نسبت به قرآن، حرکت جدی رسانهای و برنامه سازیهای موفق، به ندرت صورت گرفته است و در قامت شبکههای تلویزیونی ملی و سراسری، دستاورد در خور توجهی وجود نداشته است.
امسال، با حضور اکثریت قریب به اتفاق قاریان و حافظان و فعالان قرآن کریم و با حمایت همه جانبه جامعه قرآنی کشور، برنامه محفل تولید شده و بازه زمانی پیش از افطار پر مخاطبترین شبکه تلویزیون به آن اختصاص پیدا کرده است.
این امر مبارک، میتواند سرآغاز مسیر جدید و روشنی باشد که برنامه سازان حرفهای تلویزیون، این جسارت را پیدا کنند که با محوریت قرآن کریم و در قالب هنرمندانه، به این مضمون معنوی و الهی بپردازند.
در رمضان امسال تابوی شابلون سازی رسانه ملی به پایان رسید. شبکه سه سیما که خودش شروع کننده این موضوع بود، روند برنامهسازی برای ایام ماه مبارک رمضان را پایان داد، برنامه تلویزیونی «محفل» با اجرای رسالت بوذری با ساختاری جدید روی آنتن آمد.
«محفل» یک برنامه کاملا متفاوت با دکوری به دور از کلیشههای مرسوم برای این ایام است. نخبههای حوزه قرآنی را جمع کرده و در این ماه مبارک رسانه ملی را دوچندان معطر به عطر قرآن کرده است.
سید محمدحسین هاشمی گلپایگانی تهیه کننده برنامه «محفل»در گفتگویی با خبرنگار باشگاه خبرنگاران گفت: ایده محفل از آنجایی آمد که ما به دنبال ساخت برنامهای بودیم که با محوریت قران باشد. برداشت ما این بود که به هر حال قرآن از برنامههای تلویزیونی فاصله دارد و برنامه قرآنی شکیل و درخور شان قرآن در تلویزیون جمهوری اسلامی نداریم. ما به دنبال این بودیم که برای ماه مبارک رمضان، یک برنامه قرآنی با مخاطب بالا و جذاب داشته باشیم.
وی افزود: ما به یک قاری جوان نیاز داشتیم که نسل جوان به این موضوع توجه کنند و البته بسیار خوشخوان و توانمند باشد که آقای حامد شاکرنژاد رو انتخاب کردیم. نیاز به یک پیشکسوت حوزه قرآن داشتیم که حاج احمد ابوالقاسمی را انتخاب کردیم که البته بسیار قاری خوبی هستند. دنبال یک روحانی بودیم تا در عین این که قرائت و تلاوت قرآن داریم، مفاهیم قرآن را انتقال بدهد. به حاج آقای قاسمیان رسیدیم که یک روحانی هستند که با نسل جوان در ارتباطند و خودشان دانشگاهی هستند و در دانشگاه شریف درس خوانده اند.
هاشمی گلپایگانی عنوان کرد: با توجه به این استدلال که قرآن زبان مشترک جهان اسلام است و همهی مسلمانان در قرآن اتفاق داریم، نمایندههایی از دو کشور به عنوان میزبان داشتیم. آقای حسنین الحلو از کشور دوست و همسایه ما یعنی عراق در برنامه حضور داشتند که خود ایشان به عنوان یک چهره تلویزیونی در عراق شناخته شده اند و تحت عنوان مجری در برنامه وجیها بالحسین حضور دارند و کاملا به فضای برنامه سازی آشنا هستند. آقای رضوان درویش هم یک انشاد خوان و استاد لحن شناخته شده در جهان اسلام هستند.
این تهیه کننده اظهار کرد: ما از مصاحبه با حدود ۱۸۰۰ سوژه از سراسر جهان به این ۱۵۰ سوژه رسیدیم و معیار اصلی ما برای نهایی کردن سوژهها و شرکت کنندگان علاوه بر قرآنی بودن، جذاب بودن سوژه هاست. به هر حال محفل برنامهای هست که پیش از افطار پخش میشود و تبعا باید دارای جذابیت بالایی باشد تا مخاطب برنامه را ببیند و دنبال کند. جذاب بودن سوژهها برای ما خیلی مهم بود.
هاشمی گلپایگانی توضیح داد:ما همواره نگران بودیم که محفل به سمت یک برنامه سرد و غیر جذاب برود. در برنامههای مداحی و مذهبی به هر حال با لحنها و سبکهای مختلف، شعرها و متنهای مختلف و اکتهای زیاد میتوان جذابیت ایجاد کرد، اما در حوزه قرآن به خاطر وجود چارچوبهای خاص و البته زیاد، محدودیت زیادی وجود دارد و به شدت نگران غیرجذاب بودن برنامه بودیم. مردم هم به یک سری برنامههای گفتگو محور پیش از افطار عادت کرده بوند و این تفاوت هم برای ما نگران کننده بود. اما به لطف خدا و قرآن، محفل بسیار دیده شد و مخاطبان زیادی رو به خودش جذب کرد و امیدواریم تا پایان برنامه این استقبال ادامه داشته باشد.
وی افزود: ساخت فصلهای بعدی محفل، تصمیم مدیران شبکه و تلویزیون است، اما به خاطر بازخوردها و استقبالها از برنامه گویا تصمیم بر این است که برای ماه مبارک رمضان سال آینده محفل داشته باشیم.
گلپایگانی در رابطه با فرم جدید و نوآورانه برنامه «محفل» گفت: هدف تیم سازنده از ابتدای تولید این بود که چکار کنیم مردم به قرآن نزدیک شوند؟ ولو به قدر یک قدم در افراد و اقشار مختلف تاثیر بگذارد و حال مردم با قرآن خوب بشود؛ بنابراین به این جمع بندی رسیدیم که در این صورت دستمان برای پرداختن به سوژههای مختلف بازتر است. میتوانیم از کودک ۳ ساله تا پیرمرد ۷۰ ساله در بخشهای مختلف برنامه بهره ببریم.«محفل» برنامهای است که مانند آن در تلویزیون کمتر اجرا شده است و به این دلیل که در یک شبکه پرمخاطب به نمایش درآمده است مورد استقبال قرار گرفته است.