ماجرای شکایت صداوسیما و ساترا از شبکه نمایش خانگی حالا وارد فصل جدیدی شده و ظاهرا قرار است ادامه دار باشد؛ رویکردی که نشان از ضعف حکمرانی در شئون حاکمیتی رسانه‌ای است که خود را ملی می‌نامد و می‌داند!
همین تازگی بود که بعد از شکایت صداوسیما و ساترا از فیلیمو با اتهام زیرپا گذاشتن قوانین این سازمان، در 30 بهمن قرار منع تعقیب این پلتفرم صادر شد. «اخلال در نظم و آسایش عمومی و فعالیت تجاری در زمینه تولید، تکثیر و عرضه نوارهای صوتی و تصویری بدون اخد مجوز» عنوان دقیق این شکایت و اتهام وارد شده بود، جریانی که همچنان ادامه دارد و با وجود صدور قرار منع تعقیب، گویا ساترا دست‌بردار نیست و وعده پیگیری مجدد این اتفاق را داده است.
مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه در نشست آخر سال این قوه هم به اعتراض صداوسیما در مورد حکم صادر شده اشاره کرد و گفت: « در رابطه با سکوی مورد اشاره این موضوع در دادسرای عمومی و انقلاب تهران مطرح شد و در نتیجه به شعبه بازپرسی ویژه ارجاع و برای پرونده با تصمیم قاضی، قرار منع تعقیب صادر شد. در ادامه به نتیجه صادره اعتراض شد و پرونده به دادگاه کیفری ۲ ویژه کارکنان دولت ارجاع شده و در حال رسیدگی است.»
از نقل قولها که بگذریم این اخبار نشان می‌دهند که در سال جدید نیز باز هم شاهد ماجراهای ساترا و فیلیمو خواهیم بود، درگیری که بخش اعظم آن به قوانین نانوشته و مبهم سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر برمی‌گردد. اما مسئله‌ای که وجود دارد این است که در بین بقیه فضاهای نمایش خانگی چرا این تنش‌ها بیشتر گریبان‌گیر فیلیمو شده و به ندرت اسمی از بقیه پلتفرم‌ها برده می‌شود؟ به عنوان مثال همان شکایت در مورد فیلم‌نت هم مطرح شده بود اما پس از صدور قرار منع تعقیب برای آن دیگر اسمی از این پلتفرم به میان نیامد و در کل در حوزه اخبار هم درصد کمی از خبرها به مابقی فعالان شبکه نمایش خانگی اختصاص پیدا می‌کند.
با این اوصاف باید دید که در سال جدید این اختلاف پر ابهام ادامه‌دار به کجا می‌رسد و آیا پای مابقی پلتفرم‌ها هم به این جدل‌ها باز می‌شود یا قرار است این مجموعه(فیلیمو) همچنان یکه‌تاز هجمه‌های وارد شده از سوی ساترا باشد؟!
سازمانی که با برگزاری یک نمایشگاه و به قول رئیس صداوسیما قرار بود حامی پلتفرم های نمایش خانگی باشد و نه اینکه پیگیر حکم صادرشده در خصوص منع تعقیب برای تداوم جدال...جدالی که ظاهرا بیش از آنکه دغدغه نظارت و تنظیم‌گری در آن مشاهده شود، بوی لجبازی و روکم‌کنی کودکانه استشمام می‌شود؛ اتفاقی که قطعا در شان سازمان صداوسیما با این حجم از مشکلات و گرفتاری‌ها، نیست!
