انتقاد به نسل کشی و جنایت های رژیم صهیونیستی درجهان غرب با هر نماد و ابزاری که باشد، با شدیدترین محدودیت ها ومجازات از سوی مقامات اروپا و آمریکا رو به رو می شود؛ کشورهایی که در ظاهر لباس حمایت تمام قد از دموکراسی و آزادی بیان بر تن کرده اند.
چند روز پیش کنسرت «راجر واترز» خواننده سابق گروه «پینک فلوید» در فرانکفورت آلمان به دلیل انتقاد آشکار از نسل کشی رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی لغو شد. لغو کنسرت واترز به دلیل تحریم رژیم اشغالگر قدس از سوی «واترز»، مقایسه این رژیم با آپارتاید آفریقای جنوبی و گنجاندن بالونی به شکل خوک که با نماد این رژیم مرتبط است، بر می گردد.
این اولین برخورد خصمانه سران برلین با فرد مخالف سیاست های صهیونیسم نیست و آخرین آن هم نخواهد بود. چند سال پیش نیز دادگاهی در آلمان «ریچارد ویلیامسون» اسقف کلیسای کاتولیک را به دلیل زیر سوال بردن تعداد کشته‌شدگان یهودی جنگ جهانی دوم، به پرداخت ۱۲ هزار یورو جریمه محکوم کرد.
حمایت بی چون و چرا از نسل کشی رژیم صهیونیستی تنها محدود به مرزهای اروپا نمی شود، ماه گذشته شاهد اخراج «ایلهان عمر» نماینده دموکرات کنگره از کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا بودیم. آمریکا به عنوان کشوری که بیش از دیگر بازیگران جهان داعیه حمایت از آزادی بیان را دارد بار دیگر پرده از شعار پوشالی آزادی بیان آمریکایی برداشت.
جرم این نماینده سیاهپوست و مسلمان کنگره، نقد جنایات رژیم صهیونیستی بود؛ موضوعی که نشان داد حتی قانونگذاران آمریکا تاب تحمل نقد این رژیم را ندارند و آغوش آنها برای آزادی بیان تنها در انتقاد از اسلام و مسلمانان باز است که نمونه آن پیشبرد پروژه اسلام ستیزی در هلند، سوئد و فرانسه است.
اوایل بهمن ماه (۳ بهمن) بود که «ادوین واگنسولد» رهبر هلندی گروه راست افراطی «اروپاییان میهن پرست علیه اسلامی شدن غرب» یک نسخه از قرآن کریم کتاب مقدس اسلام را در هلند مورد هتک حرمت قرار داد و در فایل ویدیوئی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد، گفت از شهردار لاهه برای تخریب قرآن مجوز دریافت کرده است.
پاره کردن و به آتش کشیدن یک نسخه از قرآن کریم در هلند تنها ۲ روز پس از حادثه سوزاندن این کتاب مقدس اسلام در سوئد رخ داد که «راسموس پالودان» شهروند تندرو و اسلام ستیز سوئدی - دانمارکی روز شنبه یکم بهمن ماه در اقدامی موهن، یک نسخه از قرآن را در مقابل ساختمان سفارت ترکیه در پایتخت سوئد سوزاند. او برای این کار خود از مقامات سوئد مجوز گرفته بود.
اما آشکارترین نماد استاندارد دوگانه آزادی بیان غربی، نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» است؛ نشریه فکاهی و موهن که تحت حمایت مقامات الیزه به اعتقادات نزدیک به 1.8میلیارد مسلمان جهان بی احترامی می کند اما در قضیه جنایات رژیم صهیونیستی ساکت است.
توهین شارلی ابدو به ساحت مقدس پیامبر اسلام(ص)، قرآن کریم و دین مبین اسلام از سال ۲۰۱۵ تاکنون همواره در لوای آزادی بیان و تحت حمایت مقامات سیاسی صورت گرفته است. این موضع حاکی از آن است که مفاهیم ارزشمندی مانند آزادی بیان و حقوق بشر تنها وسیله‌ای برای پیشبرد رویکردهای ناصواب دولت‌های غربی است و در عمل مادام که به ارزش‌های آنها تعرض نشده باشد، از این حربه علیه دیگر مذاهب، ملت‌ها و کشورها استفاده می‌کنند.
آنها در حالی اسلام هراسی و تخریب چهره آخرین دین الهی را در لوای آزادی بیان در دستور کار قرار داده اند که انکار و حتی تردید هولوکاست به عنوان یک رویداد تاریخی را جرم انگاری تلقی کرده‌اند و با هر شهروند عادی یا مقام بلندپایه سیاسی همچون ایلهان عمر که در این باره به غیر از قرائت رسمی چیزی بگوید یا بنویسد، شدیدترین برخوردها را می‌کنند.
