بیست و چهارم دی ماه دیدارهای هفته دوازدهم لیگ برتر فوتبال بانوان برگزار شد اما یکی از این دیدارها حاشیه‌های فراوانی داشت و در سرمای شدید و زیر بارش برف سنگین و با تاکید داور و نماینده فدراسیون فوتبال برگزار شد. دیدار زارع باتری سنندج و سپاهان که در نهایت با برتری ۲ بر یک سپاهان به پایان رسید اما این بازی ۶ ساعت به طول انجامید. این موضوع سبب شد تا به گفت وگو با زهره جلالی کاپیتان تیم زارع باتری سنندج بپردازیم.
وی درباره وقایع دیدار با سپاهان اظهار داشت: شب قبل از بازی با سپاهان صحبت کردند تا بازی زودتر برگزار شود و آنها هم موافقت کردند. از ابتدای بازی بارش برف شروع شده بود. شرایط چمن هم به گونه‌ای نبود تا بتوانیم بازی کنیم. داور در هر صورت سوت بازی را زد اما بعد از ۱۰ دقیقه از بازی شدت برف زیاد شد و خط زمین مشخص نبود و چمن کاملا سفیدپوش شد. در آن لحظه ما با سپاهان به تساوی یک بر یک رسیده بودیم.
کاپیتان تیم زارع باتری سنندج عنوان کرد: در واقع زمین فوتبال نبود، سرسره بود و باعث آسیب‌دیدگی بازیکنان می‌شد. بازیکنانی که در زمین بودند دعا می‌کردند که جان سالم به در ببرند. در دقیقه ۲۰ بازی داور بازی را نگه داشت و گفت که ادامه بازی درست نیست. آنها با فدراسیون تماس گرفتند و مسئولان فدراسیون هم گفتند که باید خط‌هایی که روی آن را برف پوشانده است، یکبار دیگر رنگ کنید. مجبور شدیم دوباره به رختکن برویم. سرما در وجود ما رخنه کرده و لباس‌ها خیس شده بود.
وی ادامه داد: ۲۵ دقیقه در رختکن بودیم و بعد گفتند که باید بازی را ادامه دهیم تا نیمه اول تمام شود. بارش برف شدت گرفت و انقدر شدید بود که نمی‌توانستیم چیزی را ببینیم اما بازی همچنان ادامه داشت. همان نیمه اول گل دوم را خوردیم. هر چند در نیمه اول ۴۰ دقیقه در رختکن بودیم. بعد از آن گفتیم که کاش بازی را به زمان دیگری موکول کنند و باز هم داور با فدراسیون تماس گرفت و دوباره گفتند که باید بازی ادامه یابد. از نو خط‌ها را روی برف رنگ کردند. چمن اصلا مناسب بازی کردن نبود و تمامی آن گل شده بود.
جلالی با اشاره به اینکه نمی‌دانستیم که کمک داور در کنار زمین غش کرده است، گفت: داوران همواره در کنار زمین در حال لیز خوردن بودند. آنها به یکباره می‌ایستادند و بعد یک متر لیز می‌خوردند. ما هم همواره در کنار بازیکنان سپاهان در حال اعتراض بودیم. حتی زور مریم ایراندوست سرمربی سپاهان هم به داور نرسید. شرایط خوبی نبود. احتمال آسیب‌دیدگی بازیکنان بالا بود. وقتی سرعت می‌گرفتیم نمی‌توانستیم بایستیم و وقتی می‌ایستادیم هم یک یا دو متر لیز می‌خوردیم.
وی خاطرنشان کرد: وزن کفش‌های ما به دلیل بارش برف به سه کیلو رسیده بود و کامل گلی شده بود. لباس‌های ما سفید بود اما داور گفت که برای جلوگیری از خطای دید رنگ لباس باید آبی شود. لباس‌ها بسیار سنگین شده بود و نمی‌توانستیم بدویم. ۵ بار برای گرم کردن وارد زمین مشدیم و در رختکن هم حرکات کششی کردیم. همواره بدن‌هایمان سرد و گرم می‌شد و با شوک به بازی ادامه می‌دادیم.
