روزنامه یدیعوت آحارانوت بخشی از خاطرات محرمانه ژنرال بنیامین جیلی، رئیس وقت اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی (امان) را منتشر کرد که در آن اعتراف میکند، در سال ۱۹۵۴ دستور فعال شدن شبکه جاسوسی متشکل از یهودیان مصری را صادر کرد تا تحت فرمان بنحاس لاوون، وزیر جنگ وقت این رژیم و با هدف براندازی نظام سیاسی جمال عبدالناصر، شوراندن لندن و واشنگتن علیه عبدالناصر، جلوگیری از عقب نشینی نیروهای انگلیسی از کانال سوئز و همچنین ایجاد دلهره در میان یهودیان مقیم مصر جهت ترغیب آنان برای مهاجرت به اراضی اشغالی، پیگیر انفجار سالنهای سینما و بناهای آمریکایی و انگلیسی در مصر باشند.
روزنامه الکترونیکی رای الیوم در یادداشتی به قلم عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه نوشت: انتشار این بخش از خاطرات سری ژنرال جیلی، تنها چند هفته پس از انتشار اسنادی اسرائیلی است که در آنها اعدام بیش از هشتاد نظامی مصری تایید شده است. بر اساس این اسناد این نظامیان در جنگ سال ۱۹۶۷ به موجب توافق نظامی میان مصر و اردن، برای حمله به فرودگاهها و پایگاههای نظامی اسرائیلی آماده شده بودند، اما به اسارت ارتش رژیم صهیونیستی در آمدند و با به آتش کشیده شدن اعدام شدند. پس از اعدام اجساد آنان در گوری جمعی دفن و بر فراز این گور نزدیک شهر (اشغالی) قدس، پارکینگ خودرو بنا شد.
در واقع فعالیت شبکه جاسوسی یهود در مصر طرحی برای تکمیل فعالیت مشابه علیه خانههای سینما و مراکز یهودی نشین بغداد در سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۱ بود. فعالیت شبکه جاسوسی یهود در بغداد نیز با هدف واداشتن یهودیان عراق به مهاجرت، ایجاد ترس در میان یهودیان و ایجاد فتنه میان مسلمانان و یهودیان بود، به ویژه اینکه آن دوران همزیستی میان مسلمانان و یهودیان بسیار مناسب و مطلوب بود تا جایی که سه وزیر کابینه وقت عراق از جمله ساسون حزقیل، وزیر دارایی، از یهودیان بودند.
انفجار در سالنهای سینما و مراکز یهودی در عراق، منجر به مهاجرت ۱۰۵ هزار یهودی عراقی به فلسطین اشغالی شده بود که هنوز بسیاری از این یهودیان دلتنگ عراقند و به خاطر مهاجرت خود را سرزنش میکنند. اما چرا اخبار مرتبط به این اسناد را در چنین شرایطی برجسته کرده ایم؟
۱- به دلیل افزایش حملات گروههای فشار اسرائیلی علیه اعراب، مسلمانان، یهودیان و دیگر اقشار همراه با فلسطین و مخالف با جنایات صهیونیستها و حتی متهم کردن این افراد به حمایت از تروریسم و یهودی ستیزی و در مقابل تلاش برای مظلوم جلوه دادن اسرائیل از طریق تحمیل سانسورهای خبری و سیاسی.
۲- آغاز تلاشهای کابینه تندروی بنیامین نتانیاهو برای برداشتن خیز دوم به سمت عادی سازی روابط با کشورهای عربی جدید در چارچوب توافقنامههای صلح ابراهیم و تبدیل ایران و خطر ایران به عنوان عاملی جهت تشکیل ائتلاف نظامی اسرائیلی –خلیجی.
۳- تاکید دوباره بر اینکه رژیم اشغالگر از همان روز اول ترور را سلاحی برای شکل گیری خود قرار داده و امروز نیز اعدامها و بازداشتهای روزانه فلسطینیان در همین چارچوب است.
۴- تشویق مقامات مصری و عراقی به گشودن مجدد پروندههای ترور صهیونیستها به ویژه اعدام اسرای مصری در صحرای سیناء پس از شکست ژوئن و ارجاع این پروندهها به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و دیوان کیفری بین المللی با هدف رسوایی چهره تروریسم واقعی و افشای جنایاتشان برای جهانیان.
البته دولت مصر به صورت رسمی از اسرائیل خواسته است تا درباره اعدام اسرای مصری تحقیق کند و اسناد متعلق به این پرونده را به قاهره تحویل دهد، اما اینکه دولت مصر پس از این مرحله با هدف تسلی دادن به خانوادههای شهداء یا اقدام برای خونخواهی این اسرا چه خواهد کرد مشخص نیست.
سکوت کشورهای عربی در برابر جنایات گذشته و حال اسرائیل که به افزایش سرکوب فلسطینیان از سوی ارتش و نهادهای امنیتی اسرائیل منجر شد مایه تاسف است. شهادت شیرین ابوعاقله، شهادت جنی زکارنه نوجوان فلسطینی، در حالی که در پشت بام منزلش در پی گربه اش بود، اقدام شهرک نشین صهیونیست در زیر گرفتن دو برادر فلسطینی و ... که در چند روز اخیر رخ داد در حد بسیار ناچیزی مورد توجه محافل عربی و اسلامی قرار گرفت که این امر در ادامه همان سکوتی است که بدان اشاره شده است،
اما به نظر میرسد امسال با هدف استقبال از کابینه جدید و نخست وزیر تندروی اسرائیل که خواستار کشتار اعراب و آواره کردن آنان از سرزمین فلسطین هستند، سال مقاومت فلسطین خواهد بود، در این زمینه پیدایش گروههایی، چون عرین الاسود (بیشه شیران)، گروهان جنین، گروهان نابلس یا چهره هایی، چون محمد الضیف، یحیی سنوار و ابوعبیده نوید بخش و شاخصه مهمی به شمار میآید.