به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا ، موفقيت تكواندو ايران مرهون فعاليت دلسوزاني است كه بسياري از آنها را نمي شناسيم و جايي هم نامي از آنها برده نمي شود و بسياري ديگر كه به واسطه مدال اوريشان و نزديك بودن به دوران ما آنها را بيشتر به ياد داريم و فكر مي كنيم كه شايد تمام تكواندو ايران، آنها باشند اما اينطور نيست.
محمداسماعیل آذرپاد که فدراسیون او را قدیمی ترین تکواندوکار مرد ایران و پدر تکواندو در ایران می داند یکی از چهره‌های نام آشنای این رشته است که تقریبا همگان در تکواندو او را می شناسند. از نفرات جدید شاید چهره‌ای که دیگر تنها یک اسطوره ایرانی به حساب نمی آید و تبدیل به چهره های جهانی شده، هادی ساعی است.
این عزیزان ذره ای از دریای تکواندو ایران هستند که برای رسیدن به این موفقیت ها تلاش کرده اند، البته در کنار تکواندو مردان ایران که در سطح جهانی نامی برای خود دست و پا کرده تکواندوی بانوان ایران هم در تلاش است تا روزی به این جایگاه برسد هر چند که مسیر بسیار سخت است.
یافتن تکواندو کاران باسابقه مرد در ایران چندان سخت نیست اما در بخش بانوان این قضیه کاملا فرق می کند چرا که این رشته در بخش بانوان سابقه فعالیت زیادی به صورت رسمی ندارد که بیشتر این زمان فعالیت هم به بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی باز می گردد.
تلاش‌های بانوان ایران شادی در آن ابتدای فعالیت بسیار سخت بود و برخی فکر نمی کردند که این رشته به این جایگاه برسد اما اکنون به این جا رسیده نباید تلاشگران آن زمان را فراموش کنیم. هرچند که می دانیم علم تکواندوی امروز نسبت به سال قبل رشد زیادی کرده و نمی توان به علم سال قبل زیاد غره شد چه برسد به اینکه تکواندو مربوط به ۱۰،۲۰ یا ۴۰ سال قبل باشد.
به هر حال امیدواریم فدراسیون تکواندو که بی تردید در این سالها یکی از موفق ترین فدراسیونهای ورزشی بوده توجه بیشتری به بخش بانوان داشته باشد که در این سالها مورد غفلت بوده است.
یکی از باسابقه ترین تکواندوکاران زن ایران که توانستیم او را پیدا کرده و با او صحبت کنیم " مریم عربی " بود که به زعم بسیاری از باسابقه های تکواندو ایران او اولین تکواندوکار زن ایران است.
خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در گفت و گویی مفصل در مورد ۳۸ سال فعالیت وی در این رشته، خاطراتی که با این رشته دارد، سختی‌هایی که با آن جنگیده و موفقیت‌هایی که با آن خندیده است، تاریخ تکواندو بانوان ایران را ورق زد.
* از تاریخچه تکواندو در ایران بگویید
با توجه به روابط دیپلماتیک کره جنوبی با ایران در سال ۱۹۶۷ و مراوده نظامی بین دو کشور، یکی از واحدهای نظامی ارتش به نام نیروی مخصوص(کلاه سبزها) برای اولین بار با ورزش تکواندو آشنا شدند و اولین کلاس تکواندو در ایران تشکیل شد. اولین کلاس تکواندو با آمدن هیات نظامی ارتش کره جنوبی به سرپرستی سرگرد " کیم سورین " و دو نفر از همراهانش در سال ۱۹۷۱ میلادی در باشگاه پهلوی سابق زیر نظر تربیت بدنی نیروی زمینی با شرکت ۷۵ نفر از ورزیده‌ترین افسران و درجه‌داران به مدت یک سال تشکیل شد و در پایان این دوره ۶۱ نفر موفق به دریافت گواهینامه دان یک مشکی شدند.
استاد بزرگ محمد اسماعیل آذرپاد اولین تکواندوکار مرد ایران بود که به حق او را پدر تکواندو ایران می‌دانند و زیر نظر استاد ارجمند آموزش دید. البته همسر بنده(اصغر فتحی) هم یکی از آموزش دیدگان آن کلاس بود. همسر بنده اکنون دان ۷ است در حالی که شاگردانی که او تربیت کرده مانند حسین علی نظری از داوران بین المللی ایران و دکتر حسینی رییس قبلی دانشگاه تکواندو هم دان ۷ دارند!
فارغ التحصیلان این کلاس با تشکیل کلاس‌های آموزشی و اجرای نمایشات مختلف در واحدهای نظامی حرکت موثر و سهمی بزرگ در شناساندن این هنر رزمی به سایر نظامیان داشتند. اکثر مربیانی که در تهران زندگی می‌کردند و از امکانات بیشتری برخوردار بودند موفق شدند در باشگاه‌های آزاد(بخش خصوصی) فعالیت خود را آغاز کنند.
انجمن نیروهای مسلح تکواندو به ریاست سرهنگ بهروز سرشار در طول هفت سال فعالیت خود خدمات ارزنده‌ای ارائه داد و توانست با مدیریتی انجمن یافته ورزش تکواندو را از هر گونه گزند محفوظ نگه دارد. این انجمن در طول موجودیت خود شاهد تحول بزرگی ایجاد کرد. افتتاح مرکز اداری و آموزشی کوکی وان در سال ۱۹۷۲ و تاسیس و راه‌ندازی فدراسیون جهانی WTF در اکتبر ۱۹۷۳ و برگزاری مسابقات جهانی و آسیایی کارهای مثبتی بود که آن زمان در سطح جهانی برای تکواندو رخ داد.
* ورود تکواندو به ایران چه واکنش‌هایی به دنبال داشت؟
این فعالیت‌ها خالی از مشکلات جانبی نبود، زیرا ورزش کاراته که در ایران از سابقه بیشتری برخوردار بود با توسعه ورزش تکواندو مخالفت داشت و آن را به عنوان کاراته کره‌ای می‌دانست، اما علیرغم این مخالفت‌ها تکواندو راه ترقی و پیشرفت خود را آغاز کرد و توانست در سراسر ایران فراگیر شود. سپس دیگر نیروهای نظامی از جمله نیروی دریایی، هوایی وانتظامی با در اختیار گرفتن استادان کره‌ای مربیان و قهرمانان شایسته‌ای تربیت کردند.
تکواندوی ناشناخته چگونه در ایران رواج پیدا کرد؟
با آمدن آقای " لی وون سه " اولین نماینده فدراسیون جهانی WTF به ایران در سال ۱۹۷۴ و آشنایی پیشگامان ورزش تکواندو با سبک آموزش پومسه و عضویت انجمن تکواندوی نیروهای مسلح در فدراسیون و همچنین وفاق و دوستی پیشگامان تکواندو جایگزین نمودن سبک پومسه به جای هیانگ جهانی را به همراه داشت.
این تحولی بزرگ در ساختار فنی و آغازی نوین برای شرکت تیم‌های ملی در مسابقات جهانی و آسیایی بود. تاریخ ورزش تکواندو هرگز این رویداد بزرگ را فراموش نخواهد کرد؛ ژنرال چوی هونگ هی یکی از بنیانگذاران تکواندو در جهان و تیم همراهش به ایران در پاییز سال ۱۹۷۴ به ایران آمد و با به نمایش گذاردن تکنیک‌های پیشرفته تکواندو و شکستن اجسام سخت(کیوکپا) در سالن ورزشی حیدرنیا و دانشکده افسری ارتش در حضور پادشاه و فرماندهان ارتش برای اولین بار، کمک بسیاری به شناساندن ورزش تکواندو کرد.
در این نمایش بزرگ، ورزش دوستان، شاهد همکاری تکواندو کاران ایران با تیم مهمان بودند. تلاش پیگیر مربیان و پیشگامان این ورزش در سال ۱۹۷۴ به نتیجه رسید و انجمن تکواندو نیروهای مسلح ایران رسما فعالیت خود را آغاز نمود.
* چه شد که شما به عنوان یک زن تکواندو را یاد گرفتید؟
پیش از انقلاب فعالیت در تکواندو بانوان خیلی محدود بود و اگر هم کسی می خواست تکواندو کار کند این آموزشها به صورت مختلط انجام می شد و من علاقه ای به کار به این شکل نداشتم و من به صورت اختصاصی زیر نظر پدرم که نظامی بود و استاد آذرپاد که مسئول آموزش نظامیان بود، کارم را آغاز کردم. آن زمان من کودک بودم که زیر نظر استاد آذرپاد تکواندو را یاد گرفتم.
* در آن زمان چند نفر خانم تکواندو کار می‌کردند؟
تعداد دقیقی نمی شود اعلام کرد، اما قطعا خیلی کم بود که آنها هم جایی ثبت نشده است. در آن زمانها تکواندو این همه طرفدار نداشت و مردمی نبود. تکواندو تازه راه افتاده بود و تنها نظامیان آن را انجام می‌دادند، چه برسد به اینکه فردی عادی باشد و مهم‌تر از آنکه زن باشد و بخواهد این رشته را انجام دهد. شانس بزرگ من پدرم بود که نظامی بود و به واسطه آن توانستم تکواندو را یاد بگیرم.
* استقبال از ورزش بانوان در اوایل انقلاب به چه شکل بود؟
در اوایل انقلاب اسلامی هنوز تکواندو بانوان به این شکل راه نیفتاده بود. آن زمان روی ورزش بانوان حساسیت زیادی بود. به ویژه اگر آن رشته رزمی بود. در اوایل انقلاب اجازه فعالیت بانوان در رشته‌های رزمی داده نمی‌شد و اگر کسی هم فعالیتی می‌کرد، تنها در حد آماده‌سازی بود و فعالیتی به شکل حرفه‌ای وجود نداشت.
با وجود تمام این سختی‌ها، کارمان را با فعالیت بانوان در دفاع شخصی و رزمی شروع کردیم. باشگاه نفت در میدان بهارستان اولین باشگاه بانوان بود که در این بخش فعال شد و خودم در آن جا چند نفر از بانوان را آموزش می‌دادم. آنجا بود که پایه‌ریزی اولیه برای فعالیت بانوان در رشته‌های رزمی انجام شد.
در آن زمان این رشته هنوز مردمی نشده بود و بیشتر ارگان‌ها نیازمند آموزش بانوان در حوزه رزمی بودند. چند ارگان مهم در آن زمان از من خواستند که بانوان کارمند آنها را آموزش دهم. تیراندازی و دفاع شخصی چیزی بود که آن زمان طرفداران بیشتری میان بانوان داشت. در این شرایط بود که از فرصت استفاده کردم و در کنار آنچه باید به این بانوان آموزش می‌دادم، تکواندو را هم در برنامه قرار دادم.
* فدراسیون تکواندو چه زمانی تاسیس شد؟
بانوان در آن زمان زیر نظر خانم طاهریان به عنوان مسئول بانوان ورزش ایران به صورت مستقل کارش را آغاز کرد که پس از این جداسازی من به عنوان مسئول رزمی بانوان کشور انتخاب شدم. در آن زمان حتی فدراسیونی به عنوان فدراسیون تکواندو وجود نداشت و رشته‌های رزمی زیر نظر فدراسیون رزمی کار می‌کردند.
محمد قمی اولین رییس تکواندو بود که آن زمان من به صورت ویژه کارم را در حوزه این رشته‌ها شروع کردم و خوشحالم که اکنون به جایگاه بزرگی رسیده‌ام.
* آنچه آموزش می‌دادید، همین تکواندوی امروزی بود؟
نه به طور کامل، چرا که در کنار آموزش دادن دفاع شخصی که هدف اصلی بود، فنونی از تکواندوی امروزی را هم آموزش می‌دادم، بنابراین نمی‌توان گفت که تکواندوی امروزی بوده است.
رشته‌های رزمی از چه زمانی فهمیدند که می‌توانند در سطح بین‌المللی کار کنند؟
سالها تکواندو و رشته‌های رزمی ایران به همین شکل فعالیت خود را انجام دادند تا اینکه سال ۱۳۷۳ رشته‌های رزمی ایران به حدی رسیدند که توانستند یک دوره بین‌المللی را برگزار کنند. اولین دوره این کلاس‌های بین‌المللی برای بانوان برای تکواندو انجام شد که مصادف با سال ۱۹۹۳ بود.
* درجه شما در تکواندو چیست؟
اکنون دان ۶ بین‌المللی تکواندو هستم در صورتی که اگر مرد بودم الان باید دان ۸ تکواندو را داشتم! به دلیل برگزار نشدن کلاس‌های بین‌المللی در حوزه بانوان و کم لطفی فدراسیون که شامل من حال من شد این فاصله بوجود آمد. از سال ۷۳ که من درجه مربیگری بین المللی را گرفتم اگر طبق قانون می خواستیم حساب کنیم باید ۴ سال از دان هفتم می گذشت!
*ادغام معاونت بانوان در فدراسیونهای ورزشی چه تاثیری در ورزش این حوزه دارد؟
سال ۱۳۸۴ بود که بانوان که پیش از آن به صورت یک معاونت در سازمان تربیت بدنی فعالیت می‌کرد، به صورت یک نایب رییس وارد فدراسیونهای ورزشی شد و به نوعی با آن رشته تلفیق شد که به نظر من این بهترین کار ممکن بود چرا که از نزدیک با آن فدراسیون در تماس بود و می‌توانست کارها را بهتر هماهنگ کند.
* اولین مدال بانوان ایران چه زمانی به دست آمد؟
در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان کره جنوبی، پروانه محمدتقی تهرانی که از شاگردان خوب من در آن زمان بود، توانست مدال برنز را کسب کند. این اولین مدال تاریخ تکواندوی بانوان ایران در سطح بین‌المللی و مسابقه‌های رسمی به شمار می‌رود. البته بعد از آن روند مدال‌آوری بانوان ایران ادامه داشت و مدال‌های مهم دیگری توسط مهروز ساعی، خوش‌جمال فکری و سایر ورزشکاران به دست آمد.
تکواندو بانوان ایران در گذشته و حال را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اصلا قابل قیاس نیست و در هر موردی که فکرش را بکنید، نسبت به گذشته خیلی بهتر شده‌ایم. به طور مثال آن زمان بانوان ایران هیچ اعزام برون مرزی نداشتند چرا که اجازه نداشتند کار کنند اما اکنون هر مسابقه‌ی مهمی که اتفاق می‌افتد بانوان ما حضور دارند. مثال دیگر اینکه آن زمان با چه سختی تکواندو بانوان را رواج می‌دادیم اما اکنون بانوان باشگاه‌های ویژه خود را دارند و به راحتی ورزش می‌کنند. آن زمان که مسئول انجمن تکواندو بودم، سختی‌های زیادی کشیدم و شبانه‌روز از خود و خانواده‌ام گذشتم تا تکواندو ایران را به بانوان بشناسانم.
تکواندو را آسان یاد گرفتم و به همین شکل هم به بانوان یاد دادم تا به اینجا رسیده‌ایم. اگر می‌خواستم سخت برخورد کنم و تکواندو را با تمام جزئیاتش آموزش دهم به اینجا نمی‌رسیدیم. خوشحالم که زحمات من جواب داده و شاگردانم اکنون به حدی رسیده‌اند که مربیان تیم‌های ملی هستند.
* از روسای فدراسیونها آن زمان بگویید
فدراسیون در زمان محمد مهر آئین ۱۳۵۷ ۱۳۶۳
این فدراسیون با عنوان فدراسیون ورزش‌های رزمی در اوایل انقلاب تحت ریاست محمد مهر آئین در سالهای ۱۳۵۷ ۱۳۶۳عهده دار مسئولیت سه انجمن ورزش رزمی جودو، کاراته و تکواندو بود. محمد مهر آئین در بحرانی‌ترین روزهای انقلاب تصدی این فدراسیون را برعهده گرفت که در شرایط و موقعیت خود مسئولانه عمل کرد.
ریاست سید مصطفی صفوی ۱۳۶۳ ۱۳۶۸
آغاز فعالیت فدراسیون مستقل در سال ۱۳۶۳ با تصدی مصطفی صفوی شروع به کار نمود. با تلاش مربیان ارزنده ایران و بهره‌مندی از آقای کانگ شین چال مربی کره‌ای موفق به کسب ارزش‌های چشمگیری شد.
تشکیل کمیته‌‌های آموزش، آزمون، مربیان و داوران مسابقات مطابق با استانداردهای فدراسیون جهانی، برگزاری کلاس‌های متعدد مربیگری و داوری توانست خدمات ارزنده‌ای به ورزش تکواندو ارائه نماید. یکی از موفق‌ترین برنامه‌های فدراسیون صفوی برگزاری اولین دوره مسابقات بین‌المللی دهه فجر انقلاب بود که به مناسبت پیروزی انقلاب طراحی شد و به اجرا در آمد.
ریاست سید محمد قمی ۱۳۶۸ ۱۳۷۳
فعالیت فدراسیون سید محمد قمی با اجرای کلاس‌های متعدد مربیگری و داوری و حضور در مسابقات مختلف، اعزام ۹ نفر از داوران نمونه و ممتاز به کلاس داوری بین‌المللی و اعزام تیم سه نفره تکواندو در المپیک بارسلون و برگزاری کلاس مربیگری بین‌المللی از جمله فعالیت‌های ارزنده این فدراسیون در طول چهار سال تصدی این ورزش بود. اما در مقام مقایسه جامعه تکواندو بر این باور است که این فدراسیون نتوانست از کادر مدیریتی قوی برخوردار گردد و توانایی‌های بالقوه تکواندو ایران را بارور نماید.
ریاست دوباره سید مصطفی صفوی ۱۳۷۳ ۱۳۷۵
نیمه دوم سال ۱۳۷۳ سید مصطفی صفوی برای دومین بار تصدی فدراسیون تکواندو را بر عهده گرفت که چندان موفق نبود و خیلی زود جایش را به فدراسیون آقای حاج مختار کلانتری واگذار نمود. هر چند تاسیس و راه‌ندازی لیگ نقش جهان یادگاری ماندنی این فدراسیون به شمار می‌آید.
ریاست مختار کلانتری
سال ۱۳۷۵ فدراسیون آقای حاج مختار کلانتری با برخورداری از کادر اجرایی و فنی قوی فعالیت‌های خود را آغاز نمود و با برنامه‌ای انسجام یافته توانست در ردیف بهترین فدراسیونهای ورزشی کشور قرار گیرد. این فدراسیون با پشتیبانی سازی تیم نوجوانان پایه و اساس قهرمانی نوجوانان را پی‌ریزی نمود و با کسب ۳۴ مدال، افتخارات خود را از المپیک سیدنی استرالیا تا قهرمانی جام جهانی لیون پاریس مزین کننده آلبوم قهرمانی فدراسیون تکواندو جمهوری اسلامی ایران بود.
ریاست سید محمد پولادگر
جناب آقاي سيد محمد پولاد گر با ۳۸ راي از ۴۱ راي به سمت رياست فدراسيون تكواندو برگزيده شدند. ايشان از سال ۱۳۷۹ تاكنون عهده دار رياست فدراسيون تكواندو مي باشند. افتخارات مهمي كه در دوران رياست آقاي سيد محمد پولادگر تاكنون براي تكواندو جمهوري اسلامي ايران حاصل شد.
