نوجوانان مبتلا به دیابت نوع ۱ که «بروموکریپتین»، دارویی که معمولاً برای درمان بیماری پارکینسون تجویز می‌شود، مصرف می‌کردند، پس از یک ماه از درمان، فشار خون پایین‌تری نسبت به افرادی که این دارو را مصرف نمی‌کردند، داشتند.
درشرکت‌کنندگانی که این دارو را به مدت یک ماه مصرف کردند، بهبود قابل توجهی در سفتی آئورت، معیاری برای سلامت عروق، مشاهده شد.
فشار خون بالا و سفتی شریان‌ها در ایجاد بیماری قلبی نقش دارند. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱، یک بیماری مزمن و مادام العمر که در آن لوزالمعده انسولین کافی برای کنترل سطح قند خون تولید نمی‌کند، نسبت به افراد بدون این بیماری در معرض خطر بیشتر ابتلاء به بیماری قلبی هستند. افرادی که در دوران کودکی مبتلا به دیابت نوع۱ تشخیص داده می‌شوند، حتی نسبت به افرادی که در بزرگسالی به این بیماری تشخیص داده شده اند، با خطر بالاتر ابتلاء به بیماری قلبی روبرو هستند. بنابراین، محققان علاقمند به راه‌هایی برای کاهش سرعت شروع بیماری عروقی در کودکان مبتلا به دیابت نوع۱ هستند.
«میکال شافر»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کلرادو، گفت: «ما می‌دانیم که ناهنجاری‌ها در رگ‌های بزرگ اطراف قلب، آئورت و شاخه‌های اولیه آن، در اوایل کودکی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ شروع به ایجاد می‌کنند. ما دریافتیم که بروموکریپتین این پتانسیل را دارد که توسعه آن ناهنجاری‌ها را کاهش داده و خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را در این گروه جمعیتی کاهش دهد.»
تیم تحقیق این مطالعه را برای بررسی تأثیر بروموکریپتین بر فشار خون و سفتی آئورت در مقایسه با دارونما در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع ۱ انجام داد. بروموکریپتین در دسته‌ای از داروها به نام آگونیست های گیرنده دوپامین قرار دارد. سطح دوپامین، یک ماده شیمیایی در مغز را افزایش می‌دهد که منجر به افزایش پاسخ بدن به انسولین می‌شود که به آن حساسیت به انسولین می‌گویند.
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
