کارلوس کیروش، سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران، در شرایطی چهارمین حضورش در جام جهانی را تجربه میکند که سه دوره از این چهار بار را روی صندلی مربیگری ایران نشسته و در طول این سالها اتفاقات تلخ و شیرینی را برای فوتبال ایران رقم زده است. با وجود مباحث زیادی که درباره او عنوان شده، شاید بتوان از صفت جنگندگی و تزریق چنین روحیهای به بازیکنان بهعنوان صفتی که موافقان و مخالفان او بر سر آن اتفاق نظر دارند، یاد کرد.
این موضوعی است که هر بازیکنی حتی اگر به اردوی تیم ملی فوتبال ایران هم دعوت شده باشد، به آن اشاره میکند. البته که وقتی صحبت از جنگندگی و نبرد میشود، غالبا یک سر آن برد است و سر دیگرش شکست. تغییر رویکرد فوتبال ایران در عرصه ملی و ارتقای این جایگاه در دهه اخیر میتواند بردی باشد که کیروش در این نبرد به دست آورده است. شکست او نیز همچنان همان «جام» است. کیروش اگرچه نوع نگاه به فوتبال را در ایران حرفهای کرده و سطح تیم ملی را به سطح تیمهای خوب رسانده ولی هنوز جامی با تیم ملی ندارد.
در عرصه اجتماعی هم جایگاه این مرد پرتغالی مورد ارزیابی زیادی قرار گرفته است. تا یکی، دو سال قبل او قهرمان بسیاری از هواداران فوتبال بود و طرفداران بیشماری داشت. او تلاش کرده بود هرجا صحبت از ایران میشود پشت این کشور بایستند. نمونهاش تحریمهای اعمالشده علیه ایران است که این مربی از آن استفاده کرد تا در جام جهانی قبلی اعتراض خودش را بیان کند و بگوید این تحریمها زندگی را برای مردم ایران سخت میکند. آن زمان بسیاری از همین هواداران برایش کف زده و سوت زدند.
در ادوار جام جهانی که تیم ملی برای ششمین بار حضور در آن را تجربه میکند، سابقه نداشته ایران بتواند یک تیم اروپایی را شکست دهد. پیش از ولز، ایران هشت بار با اروپاییها بازی کرده بود که فقط دو تساوی داشت و بقیه را باخته بود. پس کارلوس تا به اینجا اولین برد ایران برابر اروپاییها در جامهای جهانی را رقم زده و این مورد را به نام خود کرده است. ضمن اینکه ثبت همین نتیجه ۲ بر صفر باعث شده بهترین برد تاریخ ایران در ادوار جام جهانی رقم بخورد که این یکی هم امضای کیروش دارد. این موضوع ولی تنها بخشی از این داستان است. ایران بهترین برد خود در جامهای جهانی را با بهترین نمایش خود در این جام به دست آورد.
تیم ملی در بازی مقابل ولز، ۲۱ شوت به سمت دروازه حریف داشت. برای درک بیشتر چنین آماری، کافی است به این نکته توجه کرد که اسپانیا مقابل کاستاریکا، ۱۷ شوت داشت و انگلیس با ۱۳ شوت، توانست شش گل به ایران بزند. از ۲۱ شوت ایران، شش ضربه داخل چارچوب بود و دو ضربه هم، به تیرک دروازه ولز خورد. علی قلیزاده هم یکبار، در شرایط آفساید دروازه ولز را باز کرد. آمار نشان میدهد ایران با شایستگی کامل، توانسته به این پیروزی برسد و تهاجمیترین بازی خود در جام جهانی را به نمایش گذاشته است.
ایران دو بازی در جام جهانی قطر انجام داده و با این حال، توانسته با زدن چهار گل رکورد گلزنی تیم ملی در ادوار جام جهانی را بشکند. پیش از این، سابقه نداشت تیم ملی در یک جام جهانی موفق به ثبت بیشتر از دو گل بشود.