باستان‌شناسان سال‌ها تلاش کردند تا هویت مومیایی زنی را که احتمالا در زمان مرگ باردار بوده است آشکار کنند. اکنون متخصصان، دو چهره را به عنوان چهره احتمالی این زن ارائه کرده‌اند.
متخصصان علوم پزشکی قانونی تلاش کردند با استفاده از سی تی اسکن و اشعه ایکس-ری چهره این مومیایی را بازسازی کنند و در نهایت دو چهره احتمالی حاصل شد.
در هر دو این بازسازی‌ها، این زن جوان با پوستی تیره و چشم‌های قهوه‌ای به تصویر کشیده شده است.
سرپرست «پروژه مومیایی ورشو» در گفت‌وگو با «لایوساینس» بیان کرد: «روش‌های مدرن این امکان را برای ما فراهم کرده است تا کالبدشکافی مجازی برای مومیایی انجام دهیم. به این ترتیب ما می‌توانیم زیر باندپیچی و داخل بدن مومیایی را مشاهده کنیم. با این کار، چهره این زن نخستین‌بار برای عموم مردم آشکار خواهد شد و همه می‌توانند به چهره این مومیایی نگاه کنند.»
اعضای «پروژه مومیایی ورشو» نتایج بازسازی چهره این زن را در هشتم نوامبر ۲۰۲۲ منتشر کردند.
«چنتال میلانی»، یکی از متخصصان حاضر در پروژه بازسازی چهره این زن، گفت: «بازسازی چهره نباید به عنوان چهره دقیق یک شخص در نظر گرفته شود، با این حال این بازسازی چهره‌ها بر اساس یک قاعده کلی انجام می‌شود که جمجمه نیز همچون سایر اعضای بدن دارای جزئیات، اندازه و اشکالی است که در انسان‌ها متفاوت است و این جزئیات در قالب بافت نرم نمود پیدا می‌کنند و در نهایت ظاهر نهایی را به وجود می‌آورند.»
میلانی افزود: «چهره‌ای که جمجمه را می‌پوشاند بر اساس شاخصه‌های مختلفی شکل می‌گیرد و در نتیجه باید با معیار معینی بازسازی صورت را انجام داد.»
ارائه دو چهره احتمالی برای این مومیایی، بینش جدیدی درباره زنی به وجود می‌آورد که باستان‌شناسان مدت‌ها درباره هویت او سردرگم بودند. باستان‌شناسان در مقطعی از زمان معتقد بودند این مومیایی به یک مرد کاهن تعلق دارد.
سال گذشته، محققانِ «پروژه مومیایی ورشو» مقاله‌ای را درباره این مومیایی منتشر کردند و با توجه به فقدان اطلاعات کافی، او را «زن مرموز» خطاب کردند.
باستان‌شناسان در قرن نوزدهم میلادی، مومیایی این زن را در یک تابوت مُهر و موم شده متعلق به یک کاهن مرد کشف کردند. این تابوت و مومیایی در سال ۱۸۲۶ میلادی به «دانشگاه ورشو» سپرده شد.
محققان حدود دو قرن پس از کشف این مومیایی، با استفاده از سی تی اسکن دریافتند با نخستین مومیایی باردار جهان مواجه هستند. در آن زمان احتمال می‌دادند این زن در زمان مرگ در هفته بیست‌وهشتم بارداری و در دهه دوم زندگی‌اش بوده است. محققان همچنین به این نکته نیز اشاره کردند که این زن احتمالا به سرطان مبتلا بوده است. البته این ادعاهای بحث‌برانگیز با مخالفت گروهی از باستان‌شناسان مواجه شد.
