محمدمهدی خاتمی نویسنده و کارگردان نمایش «شراره» که این روزها در تالار سایه روی صحنه است درباره میزان استقبال مخاطبان از اثر نمایشی در شرایط کنونی گفت: متاسفانه امکانی برای تبلیغات نمایش در فضای مجازی وجود ندارد و تنها بنا را بر این گذاشتیم که تماشاگرانی که کار را می‌بینند برایمان تبلیغ کنند که از این کار ناراضی هم نیستیم و در طول مدتی که از اجرای نمایش گذشته هر شب حدود ۳۰-۴۰ مخاطب داشتیم که البته بخشی از آنها مهمان بودند. در واقع با توجه به شرایطی که وجود دارد این میزان از تماشاگر راضی کننده است چون محیط تئاتر شهر و فضای پیرامونی آن به دلیل فضای ملتهبی که این روزها دارد باعث شده مخاطبان از دیدن تئاتر گریزان شوند و این ظلمی است که به گروه‌هایی که در حال اجرا هستند، وارد می‌شود و چاره‌ای هم نیست چون نمی‌توان تئاتر را تعطیل کرد.
وی ادامه داد: تمرین‌های نمایش «شراره» از اول مرداد ماه آغاز شد و قرار بود در شهریور اجرا داشته باشیم که متاسفانه کار آماده نشد. بعد از آن قرار شد که از ۶ مهر ماه نمایش را به صحنه ببریم که با اتفاقات رخ داده در کشور اجرا باز هم به تعویق افتاد تا اینکه در نهایت از ۵ آبان ماه نمایش را در تالار سایه به صحنه بردیم. در همین فاصله تعویق اجرای نمایش از مهر به آبان نیز مجبور به تغییر ۴ نفر از بازیگران شدیم چون نمی‌توانستند با ما همکاری کنند از این رو شرایط سختی برای آماده سازی نمایش داشتیم.
خاتمی درباره مضمون نمایش توضیح داد: نمایش درباره زندگی زنی است به اسم شراره و اتفاقاتی که بعد از جنگ برایش رخ می‌دهد. در واقع نمایش به همه آن چیزی اشاره دارد که برای زن‌هایی که در جنگ همسرانشان را از دست می‌دهند، اتفاق می‌افتد. در «شراره» به نابسامانی فکری و روحی که برای همسران شهدا به وجود می‌آید، قضاوت‌هایی که در موردشان انجام می‌گیرد و شرایطی که دیگران برایشان رقم می‌زنند، پرداخته شده است.
وی تاکید کرد: در واقع نمایش قصه شراره‌هایی است که جنگ برایشان هیچ وقت تمام نمی‌شود. معتقدم این اتفاقات مختص کشور ما نیست و در هم کشورها شاهدش هستیم. با وجودی که نزدیک به چهار دهه از جنگ می‌گذرد این زنان همچنان درگیر جنگ هستند و با تبعات آن زندگی می‌کنند. به اعتقاد من این ظلمی است که به صورت عام در جنگ به زن‌ها می‌شود.
کارگردان نمایش «سه شنبه‌های لعنتی» با اشاره به اینکه علاقه مند به پرداختن به موضوعاتی در رابطه با تبعات جنگ است، یادآور شد: معتقدم که باید جنگ را در شهرها و پشت سنگر بررسی کنیم چون جنگ بر روابط آدم‌ها تاثیر زیادی می‌گذارد و نابسامانی اش اتفاقاً بیشتر برای آدم‌هایی است که در جنگ دخیل نیستند ولی تبعاتش شامل حالشان می‌شود. من نمایشنامه را سال ۹۳ نوشتم و در طول این سال‌ها تلاش کردم قصه نمایش را کامل‌تر کنم تا ابعاد انسانی که در روابط این آدم‌ها وجود دارد، پررنگ‌تر به نمایش گذاشته شود. همچنین تلاشم این بوده که به عنصر وفادار و پرمهری به نام «زن» که همواره پای عشق و علاقه اش می‌ماند و کم نمی‌آورد، بپردازم.
وی در پایان صحبت‌هایش درباره شیوه اجرایی نمایش بیان کرد: زیاد معتقد به بهره‌گیری از یک سبک و شیوه اجرایی نیستم. در این نمایش نیز قصه زندگی زن را از زمانی که جنگ شروع می‌شود تا زمان حال، در تابلوهای مختلف می‌بینیم و در برخی صحنه‌ها بازگشت به گذشته داریم که البته توالی زمانی مشخصی نیز در کار وجود ندارد از این رو سه بازیگر در سه مقطع زمانی مختلف نقش شراره را ایفا می‌کنند.
در این اثر نمایشی که تا ۲۰ آبان ساعت ۱۹ روی صحنه می‌رود، نسرین نکیسا ، تکتم اخجوانی، امینا خاتمی، مرجان علوی، مجتبی زادفر، پرویز گوهری راد، امیراحسان امیرپور، محمدمهدی خاتمی، غلامرضا عارف نژاد و حامد وکیلی به عنوان بازیگر حضور دارند.
در توضیح نمایش «شراره» آمده است: این اثر نمایشی روایت‌گر داستان زنی است که در روزهای آغازین جنگ نامزد خود را از دست می‌دهد و در طول سالیان سال با خاطرات او زندگی می‌کند. جنگ و تبعات آن به مانند بسیاری از افراد دیگر همچنان برای این شخصیت وجود دارد و بر زندگی او سایه انداخته است.
