اکبر رحمتی بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون درباره تازه‌ترین فعالیت‌های هنری خود گفت: من به تازگی سریال « بی‌نشان » را در حال پخش داشتم و بازی‌ام در سریال «آزادی مشروط» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی هم اخیراً به پایان رسیده است. آخرین فعالیتم حضور در این سریال بوده است.
این بازیگر درباره حضور کم‌رنگ‌تر خود در سینما هم گفت: واقعیت این است که پیشنهاد جالبی برای ایفای نقش در سینما نداشتم و با نقش دلخواهی مواجه نشدم که بخواهم حضور در پروژه‌ای را بپذیرم. یکی دو پیشنهاد بازی در سینما داشتم که به سلیقه‌ام نمی‌خورد. اگر نقش خوبی باشد، حضور در سینما را دوست دارم و اگر نقشی پیشنهاد شود که مناسب من باشد، حتماً آن را می‌پذیرم. بعد از فیلم «خروج» ابراهیم حاتمی‌کیا اما چنین موقعیتی پیش نیامده است. سال گذشته دو پیشنهاد داشتم که وقت نکردم در آن‌ها حضور داشته باشم چراکه مشغول ایفای نقش در سریال «بی‌نشان» بودم.
وی درباره تجربه حضور در فیلم «خروج» و همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا هم گفت: آن فیلم را دوست داشتم. همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا بسیار تجربه خوبی بود. به‌ویژه که کارگردان خوبی هستند و کارشان را خیلی خوب بلدند. در مجموع آن همکاری، یک همکاری جدی و خیلی خوب بود.
رحمتی در پاسخ به این سوال که آیا برای سریال «موسی (ع)» هم دعوتی از سوی ابراهیم حاتمی‌کیا داشته است، گفت: هنوز دعوتی نداشته‌ام و فکر هم نمی‌کنم حضور در این جنس پروژه‌های بلندمدت را بتوانم قبول کنم. این کارها خیلی وقت‌گیر است و باید تمام وقت در اختیار پروژه باشید و امکان حضور در کارهای دیگر را از دست می‌دهید. به همین دلیل اگر هم پیشنهادی داشته باشم، فکر نمی‌کنم که آن را بپذیرم. البته خیلی بستگی به نقش و تایم کار دارد.
در این سن و سال دیگر به‌دنبال «دیده شدن» نیستم
این بازیگر باسابقه درباره دامنه گسترده‌تر مخاطبان تلویزیون نسبت به سینما هم بیان کرد: بالاخره تلویزیون وسیله‌ای است که در همه خانه‌ها وجود دارد و یک مدیوم در دسترس است. حتی در فروشگاه‌ها و ادارات هم تلویزیون وجود دارد و نسبت به سینما در دسترس‌تر است. اما واقعیت این است که ما دیگر برای «دیده شدن» سراغ کار نمی‌رویم. ما در این سن و سال دیگر به دنبال شهرت نیستیم و مسئله‌مان این نیست که کجا بیشتر دیده می‌شویم، بلکه کیفیت یک کار است که باعث می‌شود من حضور در آن را بپذیرم یا رد کنم. باید از اصل کار خوشم بیاید، چه در تلویزیون باشد، چه در تئاتر و چه در سینما. همه چیز بستگی به متن و ترکیب عوامل یک پروژه دارد.
شرایط باید به گونه‌ای باشد که برای هنرمندان پیشکسوت، کار وجود داشته باشد. اگر فرصت کار وجود ندارد، یعنی یک جای کار ایراد دارد. این چرخه تقسیم کارها، در جایی می‌لنگد، وگرنه از تجربه افرادی که سال‌ها در این حوزه‌ها کار کرده‌اند، باید به بهترین شکل استفاده شود
رحمتی در عین حال تأکید کرد: هنرمند با کار خود زنده است. هنر بازنشستگی ندارد. هنرمند مدام باید کار کند. از آنجایی هم که کار تئاتر و سینما، کارهایی دسته‌جمعی است، نیاز به همراهی یک گروه دارد و شکل‌گیری گروه هم نیازمند حمایت و سرمایه است. انسان می‌تواند به تنهایی شعر و قصه بنویسند و نقاشی کند اما کار بازیگری و کار تصویر نیاز به کار دسته‌جمعی دارد. به همین دلیل یک هنرمند و یا یک بازیگر بی‌کار، به‌شدت صدمه می‌خورد.
وی افزود: من با تمام دوستان قدیمی خود در عرصه بازیگری همچنان در ارتباط هستم و از طریق تماس تلفنی از هم خبر می‌گیریم. شرایط باید به گونه‌ای باشد که برای هنرمندان پیشکسوت، کار وجود داشته باشد. اگر فرصت کار وجود ندارد، یعنی یک جای کار ایراد دارد. این چرخه تقسیم کارها، در جایی می‌لنگد، وگرنه از تجربه افرادی که سال‌ها در این حوزه‌ها کار کرده‌اند، باید به بهترین شکل استفاده شود. مانند این است که استادکار ماهری در زمینه تعمیر وسیله‌ای وجود دارد اما کسی به سراغ او نمی‌رود! بعد کار را به دست فرد دیگری می‌سپارید که وسیله خراب شما را از اولش هم خراب‌تر می‌کند! در هر حوزه‌ای باید سراغ کاربلدها برویم و اجازه ندهیم که بی‌کار بمانند.
این هنرمند باسابقه با اشاره به پیشنهاد دستمزدهای پایین‌تر به بازیگران سالخورده و پیشکسوت هم گفت: این رفتار بسیار توهین‌آمیز است. من همواره دستمزد خودم را می‌گیرم و اگر چنین اتفاقی در پروژه‌ای رخ دهد، به نظرم بسیار توهین‌آمیز است.
حس خوبی است که هر روز حداقل ۷، ۸ نفر با من عکس می‌گیرند
رحتمی درباره بازپخش چندباره سریال‌هایی که در آن‌ها ایفای نقش کرده است از تلویزیون هم اظهار: به هر حال مردم با این کارها خاطره دارند. مردم هنوز «آینه» را به یاد دارند. هنوز سریال «گرگ‌ها» را فراموش نکرده‌اند. برای خیلی از نقش‌ها من را می‌شناسند. من در این سال‌ها در حدود ۵۰ سریال ایفای نقش کرده‌ام و بیشتر از نقش‌هایم من را به نام خودم می‌شناسند.
وی با اشاره به واکنش‌های مردم در کوچه و خیابان هم گفت: ما برای همین مردم کار می‌کنیم و ولی‌نعمت ما هستند. همیشه به من لطف و محبت داشته‌اند و مرتبط ابراز علاقه می‌کنند. در روز حداقل با ۷ الی ۸ نفر عکس می‌گیرم. خیلی حس خوبی هم دارد.
این بازیگر درباره تعدد نقش‌های مثبت در کارنامه خود و چرایی نپذیرفتن نقش‌های منفی هم توضیح داد: واقعیت این است که چنین پیشنهادی، پیش نیامده است. من اتفاقاً دوست دارم نقش منفی هم بازی کنم اما بیشتر نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شود از همین جنس است که تا به امروز دیده‌اید. این خواست من نبوده است که فقط نقش مثبت بازی کنم و اینگونه در کارنامه‌ام پیش آمده است.
رحمتی در پایان درباره آخرین نوبت حضور خود در سینما برای تماشای فیلم گفت: از وقتی کرونا آمد دیگر به سالن سینما نرفته‌ام و مدتی هم هست که دیگر وقت آن را ندارم. همه فیلم‌ها را اما می‌بینم. یا در جشنواره و یا در جاهای دیگر فیلم‌ها را می‌بینم، کمی عقب و جلو می‌شود اما حتماً فیلم‌ها را می‌بینم.
