نگاهی به ابعاد شخصیتی مرحوم آیت الله ناصری در کلام شاگردشان

حجت الاسلام عمومی، کارشناس مذهبی و شاگرد مرحوم آیت الله ناصری ، در رابطه با ابعاد شخصیتی این عالم وارسته گفت: در روایتی از پیامبر اکرم (ص) نقل است وقتی که ذکر صالحان به میان می‌آید رحمت خداوند مهربان نازل می‌شود. یعنی افرادی که عمرشان را در راه خداوند متعال صرف کرده اند و یکی از نکات مهم این است که بیشتر باید به دنبال کشف رمز بزرگی چنین افرادی باشیم که در درگاه خداوند متعال عزیز هستند و به آن‌ها عزت و آبرو داده اند و باید به دنبال آن باشیم و باید بدانیم چطور می‌توانیم از رمز بزرگی آن‌ها استفاده کنیم. زیرا تجلیل از مقام عالِم، سودش به همگان می‌رسد و جامعه‌ای که عالِمانش جایگاه رفیعی داشته باشند از لحاظ فکری، معنوی، اعتقادی سطح بالایی دارد و آیت الله ناصری و علمای دیگری همچون ایشان این گونه زندگی کرده اند و گفتگو‌های ما درمورد ترویج زندگی این عزیزان یعنی زندگی عالمانه، اخلاقی، معنوی و عاشقانه است.

حجت الاسلام عمومی، در توصیف شخصیت مرحوم آیت الله ناصری می‌گوید: در این خصوص باید به ذکر روایتی اشاره کنم که حواریون حضرت عیسی (ع) از ایشان پرسیدند: با چه کسی همنشینی و مجالست کنیم؟ که حضرت عیسی (ع) در پاسخ فرمودند: با افرادی معاشرت کنید که چنین ویژگی‌هایی داشته باشند و دیدار آن ها، شما را یاد خداوند بیندازد و وقتی سخن می‌گویند سخن آن‌ها به دانش و معرفت شما بیفزاید و هنگامی که رفتار و شیوه زندگی آن‌ها را می‌بینید شوق به آخرت در دل شما شعله ور شود که حقیقتاً آیت الله ناصری، مصداق چنین افرادی بودند.

به گفته این کارشناس مذهبی، جلسه‌های آیت الله ناصری به معرفت هریک از افراد می‌افزود و شوق به آخرت در دل آن‌ها زبانه می‌کشید و باعث قطع تعلق از دنیای زودگذر می‌شد؛ به طوری که در روایتی آمده است: میزان یاری خداوند نسبت به بندگانش به نیت آن‌ها بستگی دارد و قدر و اندازه یاری خداوند به میزان نیت بندگان است؛ به طوری که وقتی نیت بنده‌ای خالص باشد خداوند هم در حق او یاری تام خواهد داشت و برای او سنگ تمام خواهد گذاشت و بالعکس آن هم است و درواقع، خداوند متعال برای شخصیت‌های بزرگی، چون مرحوم آیت الله ناصری، مهره چینی کرده اند.

حجت الاسلام عمومی گفت: از دورانی که مرحوم آیت الله ناصری در نجف تحصیل کردند، محضر بزرگانی، چون سید محمود شاهرودی، عبدالهادی شیرازی و... را درک کردند و در حقیقت، هر یک از این بزرگان، روح و شخصیت‌های بزرگی داشته اند و آیت الله ناصری نیز توفیق کسب فیض از محضر آن‌ها را داشته اند که این موضوع نشان دهنده خلوص نیت ایشان است که خداوند برایشان سنگ تمام گذاشته اند.

نگاهی به ابعاد شخصیتی مرحوم آیت الله ناصری در کلام شاگردشان

به گفته این شاگرد مرحوم آیت الله ناصری، پس از بازگشت این عالم فرزانه به ایران، جلسه‌های درسی و اخلاقی و معنوی بسیاری داشتند که این شخصیت در جریان آن‌ها زبانزد شدند و بدنبال آن، جنبه اخلاقی و معنوی ایشان دیگر جنبه‌های شخصیتی ایشان را تحت سیطره خود در آورده بودند.

حجت الاسلام عمومی با اشاره به شخصیت عبادی و معنوی مرحوم آیت الله ناصری می‌گوید: بزرگان و اساتید این شیوه زندگی که حضرت آیت الله ناصری، محصول این مکتب فکری و اخلاقی بوده اند به انس با قرآن به عنوان یکی از مباحث معنوی تأکید بسیاری کرده اند چراکه میزان ارزش انسان‌ها به ارتباط آن‌ها با قرآن بستگی دارد. از اینرو، یکی از ویژگی‌های مرحوم آیت الله ناصری، انس بسیار زیادی با قرآن داشتند که از آن جمله می‌توان به بیان معارف و تلاوت و توصیه‌هایی در مورد انس با قرآن اشاره کرد که همه آن ها، ترویج شیوه زندگی عالمانه، مومنانه و عاشقانه بوده است.

به گفته این کارشناس مذهبی، این عالم وارسته، دلباختگی شدیدی به حضرات معصوم (ع) و به ویژه حضرت امام زمان (عج) داشتند و جوهره زندگی این بزرگمرد را تشکیل می‌دادند؛ به طوری که در تمامی جلسه‌ها و سخنرانی هایشان، نام و یاد حضرت بقیه الله (عج) وجود داشت و سفارش همیشگی ایشان به افراد این بود که در پیچ و خم‌های زندگی دنیوی توسل به امام زمان (عج) و ذکر یا صاحب الزمان اغثنی یا صاحب الزمان ادرکنی که روش تربیتی است، فراموش نشود.

به گفته این کارشناس مذهبی، یکی از ویژگی‌های برجسته زندگی مرحوم آیت الله ناصری این بود که علاقه زیادی به زیارت حرم امام رضا (ع) و ائمه معصومین (ع) و همچنین، اهتمام ویژه‌ای به زیارت امامزادگان (ع) داشتند و همیشه تأکید می‌کردند که هر یک از این بزرگان می‌توانند منشأ اثر باشند و در عمل هم، این موضوع را به دیگران می‌آموختند.

حجت الاسلام عمومی می‌گوید: از دیگر جنبه‌های معنوی مرحوم آیت اله ناصری می‌توان به اهمیت زیاد ایشان به قرائت دعا اشاره کرد چراکه زندگی مومن بدون دعا معنا ندارد و واقعیت این است که دعا‌های ایشان هم بسیار تأثیرگذار بود و همچنین اهتمام زیادی به انجام نوافل داشتند و به آن تأکید می‌کردند.