در ماه مارس یک منبع آگاه به اسوتنیک گفت که آمریکا در تدارک اعزام سربازان سابق ارتش افغانستان به اوکراین است.
ضمیر کابلوف، نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان گفت: بعضی از این نیروهای ویژه به عضویت داعش درآمده و در داعش و سوریه میجنگند. به نظرم این قابل پیشبینی بوده و تکرار سناریوی عراق است که به ظهور داعش منجر شد. بعضی دیگر از آنها هم ظاهرا با وعده پول مواجه شده و مزدور نظامی میشوند، زیرا باید مخارج زندگیشان را تامین کنند، پس به نازیهای اوکراینی میپیوندند. اما طالبان در این اتفاق هیچ نقشی ندارد.
او به نقل از هیئت قزاقستان در کنفرانس اخیر افغانستان که در ازبکستان برگزار شد، گفت که حدود ۱۱۰ هزار سرباز ویژه سابق افغانستان از این کشور گریخته و در انتظار کسب اجازه ورود به آمریکا هستند.
کابلوف گفت: ظاهرا کسی قرار نیست به آنها اجازه دهد و این رفتار گستاخانه و بیادبانه آمریکاییهاست.
این دیپلمات روس گفت، طالبان تضمین کرده است که اجازه ندهد شبهنظامیان یا تروریستها به اوکراین اعزام شوند.
او در پاسخ به این سوال که آیا مسکو در این باره با طالبان تماس گرفته، گفت: آنها تضمین کردهاند که در حد توان خود، اجازه این کار را ندهند. آنها دروغ نمیگویند.
کابلوف همچنین گفت: روسیه نمی خواهد حدود صد هواپیما و هلیکوپتر که سال گذشته نظامیان افغانستان با آن ها به ازبکستان و تاجیکستان گریختند به دست اوکراین بیفتد.
کابلوف در ادامه افزود: برای ما مهم است که آن هلیکوپترها و هواپیماهایی که به خاک ازبکستان و تاجیکستان رسیدند، زمانی که رهبران نظامی و نظامیان افغان فرار کردند و دهها بالگرد و هواپیما را ربودند، به اوکراین برسند: حدود 60 بالگرد و هواپیما به تاجیکستان و حدود 40- 50 بالگرد و هواپیما به ازبکستان ربوده شدند".
وی تصریح کرد: هیچ دلیلی برای طرح موضوع لغو تحریمها علیه طالبان در شورای امنیت وجود ندارد. آنها باید به وعدههای خود عمل کرده و دولت فراگیر تشکیل دهند.
کابلوف به خبرگزاری اسپوتنیک گفت: آمریکاییها و همدستانشان با این مسائل از طالبان سیاهنمایی میکنند. واضح است که طالبان می خواهند به رسمیت شناخته شوند، زیرا از نظر اخلاقی و سیاسی خوب است. اما برای این، و برای اینکه روسیه یا چین به سادگی این موضوع را مطرح کنند، طالبان باید رهبری قومی-سیاسی فراگیر را ارائه دهند. بدون آن، ما هیچ دلیلی نداریم.
وی تاکید کرد: ما برخلاف منافقین غرب، موضوع تحصیل دختران را در اولویت قرار نمی دهیم، زیرا بر اساس این منطق حرکت میکنیم که وقتی رهبری نماینده مردم باشد، تصمیمات عادی میگیرد نه فقط برای تحصیل، بلکه برای کار کردن، تا زنان افغان بتوانند به عنوان یک انسان زندگی کنند. به همین دلیل است که ما از اصلی ترین چیزی که حل سایر مشکلات از آن نتیجه می شود شروع می کنیم، ما به رهبری پایدار و قابل پیش بینی نیاز داریم.