زندگی نامه هوشنگ ابتهاج و همسرش آلما

هوشنگ ابتهاج متولد 6 اسفند 1306 در رشت، شاعر و پژوهشگر ادبی بود که در بامداد 19 مرداد 1401 در آلمان درگذشت.

هوشنگ ابتهاج دانش آموخته مدرسه تمدن تهران می باشد که متخلص به «سایه» بوده و طرفدار سرسخت مکتب سوسیالیسم (جامعه‌ گرایی) و ساکن حال حاضر کشور آلمان می باشد.

بیوگرافی هوشنگ ابتهاج

امیر هوشنگ ابتهاج به عنوان فرزند اول به دنیا آمد، مادرش «فاطمه رفعت» و پدرش «آقاخان ابتهاج» رییس بیمارستان بود و سه خواهر کوچکتر از خود داشت. تا سال آخر متوسطه در مدارس لقمان و شاهپور رشت درس خواند و برای سال پنجم متوسطه به تهران آمده و در دبیرستان تمدن فارغ التحصیل شد.

هوشنگ ابتهاج و استاد شهریار

بیوگرافی آلما مایکیال همسر هوشنگ ابتهاج

آلما مایکیال شاعر  ارمنی تبار، متولد ۲۲ فروردین ۱۳۱۱ در رشت ، همسر هوشتگ ابتهاج بود که در ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ متاسفانه دارفانی را وداع گفت.

سوابق و سال های زندگی

آلما مایکیال در ۲۲ فروردین ۱۳۱۱ در بندر انزلی زاده شد و در رشت و اصفهان و تهران بزرگ شد و تحصیل کرد. پدرش، آرام، از ارمنیان رشت و مادرش، واروارا پتروونا روس بود. او جز برادری ناتنی، یک خواهر بزرگ‌تر با نام ایرما (زاده ۱۳۰۷) داشت.

 

آرام مایکیال، حسابدار شرکت کام‌ساکس، پیمانکار طرح احداث خط راه‌آهن سراسری بود و ناگزیر به سفرهای گوناگون می‌رفت. واروارا برای همراهی با همسرش، دو دخترشان را چند سالی به مدرسه شبانه‌روزی کاتولیک‌های اصفهان سپرد…

پس از چند سال خانواده مایکیال به تهران آمد و آلما توانست از دبیرستان نوربخش مدرک دیپلم بگیرد. سایه هنگام تحصیل در دبیرستان تمدن، آلما را در ۱۴ سالگی به‌عنوان دوستِ یکی از همشاگردی‌هایش دیده بود اما از سال ۱۳۳۲ با او آشنایی نزدیک یافت و سرانجام پس از پنج سال، با وی پیمان زناشویی بست.»

یلدا ابتهاج، دختر هوشنگ ابتهاج و زنده‌یاد الما مایکیال، با انتشار عکسی از مادرش در صفحه اینستاگرامِ خود نوشت: «مادرم برای بهارِ در راه صبر نکرد و رفت…»

ازدواج و آشنایی هوشنگ ابتهاج و همسرش

بانو آلما مایکیال در سال ۱۳۳۷ با استاد ابتهاج شاعر ایرانی که با تخلص سایه اشعارش را منتشر میکند ازدواج کرد و
حاصل ازدواج هوشنگ ابتهاج و آلما مایکیال چهار فرزند به نام‌های یلدا «۱۳۳۸»، کیوان «۱۳۳۹»، آسیا «۱۳۴۰»، و کاوه «۱۳۴۱» است.

هوشنگ ابتهاج درباره نحوه آشنایی و ازدواجش با آلما گفته: می‌دونید من چطوری زن گرفتم؟ روز نهم مهر ۱۳۳۷ در میدان فوزیه، اون خیابونی که سمت جنوب میره، تو بالاخونه یه محضر قراضه‌ای که وقتی داشتیم از پله‌ها بالا می‌رفتیم می‌ترسیدم که پله‌ها خراب بشه. ۲۷۰ تومن خرج عروسی ما شد؛ یعنی من پولو به محضریه دادم و بعد شوهر خواهرم که به عنوان شاهد همراه ما بود، دید که خیلی خشک ‌و خالی شده، رفت یه جعبه شیرینی خرید و به محضری‌ها داد. بعد من دست آلما رو گرفتم و رفتیم خونه.

فرزندان هوشنگ ابتهاج

هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۳۷ و در سن ۳۱ سالگی با آلما مایکیال ازدواج کرد. یلدا ابتهاج(متولد ۱۳۳۸) ، کیوان ابتهاج(متولد ۱۳۳۹)، آسیا ابتهاج(متولد ۱۳۴۰) و کاوه ابتهاج(متولد ۱۳۴۱) چهار فرزند آن ها هستند.

زندگی نامه هوشنگ ابتهاج و همسرش آلما

علت فوت و علت درگذشت آلما مایکیال همسر هوشنگ ابتهاج

خبر فوت و درگذشت بانو آلما مایکیال شاعر ارمنی تبار و همسر هوشنگ ابتهاج توسط دخترشان یلدا رسانه ای شد که در ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ درگذشت.

امیر هوشنگ ابتهاج (زادهٔ ۶ اسفند ۱۳۰۶-رشت) متخلص به ه. ا. سایه شاعر و پژوهشگر ایرانی است. وی نخستین اثر خود به نام «نخستین نغمه‌ها» را در سال ۱۳۲۵ منتشر کرد. از آثار دیگر او می‌توان به تصنیف سپیده (ایران ای سرای امید) اشاره کرد. او همچنین سابقه کار در رادیو در برنامه گل‌ها و پایه‌گذاری برنامه موسیقایی گلچین هفته را دارد.

ورود هوشنگ ابتهاج به دنیای موسیقی و شعر

هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۱۸ شمسی با موسیقی و سرودن شعر به ویژه غزل آشنا شد. ابتهاج در سال ۱۳۲۵ شمسی و وقتی تنها ۱۹ سال، سن داشت به عشق دختر مورد علاقه ی خود به نام ” گالیا ” که دختری ارمنی بود و در رشت نیز سکونت داشت، اولین مجموعه شهر خود را به نام ” نخستین نغمه ها ” منتشر کرد. لازم به بیان است بعدها که کشور ایران درگیر جنگ و بحران شد، شعری با اشاره به همان روابط عاشقانه‌ ی خود با گالیا سرود!

خانه هوشنگ ابتهاج در تهران

منزل شخصی هوشنگ ابتهاج که از منازل سازمانی شرکت سیمان است، در سال ۱۳۸۷ شمسی با نام «خانه ارغوان» به ثبت سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی رسید! دلیل این نام گذاری وجود درخت ارغوان معروف در حیاط این خانه است، که سایه شعر معروف  ارغوان خود را برای آن درخت گفته‌ است.

هوشنگ ابتهاج

آثار هوشنگ ابتهاج

نخستین نغمه‌ ها، سال ۱۳۲۵ شمسی

سراب، سال ۱۳۳۰ شمسی

سیاه مشق، فروردین سال ۱۳۳۲ شمسی

شبگیر، مرداد سال ۱۳۳۲ شمسی

زمین، دی سال ۱۳۳۴ شمسی

چند برگ از یلدا، آبان سال ۱۳۴۴ شمسی

یادنامه، مهر سال ۱۳۴۸ شمسی (ترجمه شعر تومانیان شاعر ارمنی، با همکاری نادرپور، گالوست خاننس و روبن)

تا صبح شب یلدا، مهر سال ۱۳۶۰ شمسی

یادگار خون سرو، بهمن سال ۱۳۶۰ شمسی

حافظ به سعی سایه (دیوان حافظ با تصحیح ابتهاج)

تاسیان مهر سال ۱۳۸۵ شمسی (اشعار ابتهاج در قالب نو)