ادسون آرانتس دو ناسیمنتو (پرتغالی: Edson Arantes do Nascimento؛ زادهٔ ۲۳ اکتبر ۱۹۴۰) که با نام پله شناخته میشود، بازیکن سابق فوتبال اهل برزیل بود که در پست مهاجم بازی میکرد. پله بهعنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تمام ادوار تلقی میشود و از سوی فیفا لقب «برترین» را گرفتهاست. پله یکی از موفقترین و محبوبترین چهرههای ورزشی قرن بیستم بود. کمیته بینالمللی المپیک در سال ۱۹۹۹ از او به عنوان ورزشکار قرن یاد کرد و نامش از سوی مجلهٔ تایم در فهرست ۱۰۰ شخصیت برجسته قرن بیستم قرار گرفت. پله در سال ۲۰۰۰ از سوی فدراسیون بینالمللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) به عنوان بازیکن برتر جهان انتخاب شد و همچنین یکی از دو برندهٔ مشترک بازیکن قرن فیفا بود. پله در مجموع ۱٬۲۷۹ گل در ۱٬۳۶۳ بازی زدهاست که شامل بازیهای دوستانه نیز بودهاست و این موضوع از سوی رکوردهای جهانی گینس به رسمیت شناخته شدهاست.
پله اسطوره فوتبال درگذشت
پله اسطوره فوتبال جهان در سن 76 سالگی درگذشت.
ادسون آرانتس دو ناسیمیونتو ملقّب به پله (Pelé) (زادهٔ ۲۳ اکتبر ۱۹۴۰) در ترس کوراسائویس (Três Corações)) بازیکن سابق فوتبال اهل برزیل است.
پدرش یک فوتبالیست آماتور بود و ادسون کوچک در ۱۱سالگی توسط والد ماردی برتو یکی از مربیان استعدادیاب برزیل کشف شد.
پله در دوران بازیگری خود سه جام جهانی را کسب کرد و رکوردهای بسیاری را شکست؛ از جمله اولین بازیکنی که ۱۰۰۰ گل به ثمر رساند. از القاب دیگر او «او ری» (شاه) و «پرولا نگرا» (مروارید سیاه) است. از او به عنوان بزرگترین فوتبالیست تاریخ جهان یاد میشود.
برزیل در جام جهانی ۱۹۷۰ با حضور پله، کارلوس آلبرتو، توستائو، جرزینهو، ریوه لینو و ... پس از غلبه بر انگلیس مدافع عنوان قهرمانی شکست ناپذیر مینمود و ایتالیا هم موفق شد با درخشش ریوا، سینا، ماتزولا و فاکتی تا نیمه نهایی پیش رود.
در دیدار پایانی، پله با ضربه سری دیدنی گل اول برزیل را زد و با هنرمندی تمام کنترل میانه میدان را در دست گرفت تا پایه گذار پیروزی تاریخی ۴-۱ تیمش بر ایتالیا و تصاحب همیشگی جام ژوله ریمه شود.
وی مهارت کامل بازی با هر دو پا را داشت. تمامکنندهای قهار بود، دریبلزنی بینظیر و پاسوری به یاد ماندنی. او حتی – به عنوان یک فوروارد – تکلزن قهاری نیز بود. سرعت و قدرت شوت او از مهمترین ویژگیهایش بود.
او در دوران حرفهای خود سه جام جهانی را کسب کرد و ۱۲۸۱ گل به ثمر رساند. او تمام دوران فوتبال خود را در باشگاه برزیلی سانتوس بازی کرد و تنها در سالهای آخر به آمریکا رفت تا برای کاسموس بازی کند.
پس از ۱۷ سال حضور در سانتوس، پله در سال ۱۹۷۵ راهی نیویورک شد و ۳ فصل در تیم کاسموس بازی کرد و در طی ۶۴ دیدار برای این تیم ۳۷ گل به ثمر رساند.
پله بعد از بازنشستگی در سال ۱۹۷۷ به عنوان شخصیتی ورزشی فعالیت کرد و مدتی وزیر ورزش برزیل بود.
برترین ورزشکار قرن بیستم به انتخاب کمیته بین المللی المپیک
بهترین بازیکن جام جهانی ۱۹۷۰
مرد سال فوتبال آمریکای جنوبی ۱۹۷۳
قهرمان جام جهانی ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰
قهرمان جام بین قارهای با سانتوس ۱۹۶۲ و ۱۹۶۳
رکورددار گلزنی در بازیهای رسمی با ۱۲۸۱ گل
۹۲ بازی ملی، ۷۷ گل
حضور در جام جهانی: ۴ دوره (۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶ و ۱۹۷۰) - ۱۴ بازی، ۱۲ گل
پله در تیم ملی برزیل
پله را به عنوان بزرگترین و بهترین بازیکن تاریخ جهان فوتبال میشناسند. او تا کنون هرگز موفق به کسب توپ طلا نشده است چراکه توپ طلا در آن زمان فقط به بازیکنان اروپایی داده میشد. این مهاجم در طی حضور خود در تیم ملی فوتبال برزیل موفق شد سه جام جهانی را در سالهای ۱۹۶۲، ۱۹۵۸ و ۱۹۷۰ کسب کند. او در شمار نخستین بازیکنانی بود که ۱۰۰۰ گل به ثمر رساندند. پله در ۱۸ جولای ۱۹۷۱ آخرین بازی خود را برای طلایی پوشان برزیل در برابر تیم یوگسلاوی انجام داد.
پله در جام جهانی
تیم ملی برزیل در جام جهانی ۱۹۷۰ با شکست انگلیس به مصاف ایتالیا در نیمه نهایی رفت. در دیدار پایانی، پله با ضربه سری تماشایی گل اول برزیل را وارد دروازه لاجوردیپوشان کرد. او در ادامه نقش بسیار مؤثری در پیروزی ۴-۱ بر ایتالیا داشت. پله با گلزنی در دیدار پایانی جام جهانی ۱۹۵۸ تیم ملی کشورش را به مقام قهرمانی رساند تا با ۱۷ سال سن جوانترین بازیکن برزیل لقب گیرد. او در جام جهانی ۱۹۶۲ در دومین دیدار برابر چکسلواکی مصدوم شد و نتوانست تیم ملی برزیل را در این مسابقات همراهی کند. با مصدومیت این ستاره برزیلی در جام جهانی ۱۹۶۶، برزیل در مرحله گروهی حذف شد.
بیماری پله
پله سالها پیش در خانه خود از هوش رفت و به بیمارستان منتقل شد. متخصصان معتقد بودند که دلیل این بدحالی، خستگی شدید بوده است. پسر پله عنوان کرد که پدرش جراحی مفصل ران را انجام داده و به دلیل کم توانی مدتی را با ویلچر در محافل مختلف حضور پیدا میکرد به همین دلیل به تدریج به افسردگی مبتلا شد. او حتی در مراسم قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه با ویلچر حضور پیدا کرد.
کتاب پله، زندگانی من و این بازی زیبا
پله در سال ۱۹۷۷ کتاب زندگی نامه خود را با عنوان زندگانی من و این بازی زیبا با همکاری رابرت آل فیش نوشت. این کتاب در سال ۱۳۶۴ خورشیدی در ایران چاپ شد.
پله و بازیگری
حضور پله تنها در میدان سبز فوتبال خلاصه نمیشود بلکه او در فیلم سینمایی فرار به سوی پیروزی در کنار استالونه نیز هنرنمایی کرده است. او در این فیلم نقش زندانیهایی را بازی کرد که در کمپی از نازیهای آلمانی زندانی بودند و با برگزاری یک مسابقه فوتبال موفق به فرار شدند. او در ۱۲ فیلم و مجموعه تلویزیونی ایفای نقش کرده است.
پله و حضور در ایران
او در سال ۱۳۵۱ خورشیدی به تهران سفر کرد و مورد استقبال شدید مردم ایران در فرودگاه مهرآباد تهران قرار گرفت.