«رمضان قدیر اف» رهبر چچن با انتشار پیام ویدیویی در شبکه تلگرام خود از سران کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی به دلیل عدم حمایت از روسیه در موضوع اوکراین به شدت انتقاد کرد.
وی گفت: سازمانی است با نام پیمان امنیت جمعی که برای روسیه هیچ فایده‌ای ندارد، در حالی که «مسکو» به همه کمک می‌کند. همه رهبران به اصطلاح اروپایی به «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهور روسیه مراجعه می‌کنند، از طریق تلفن با وی مذاکره می‌کنند و از آنجایی که همدست اوکراین هستند تلاش می‌کنند به هر طریقی از منافع «کی‌یف» دفاع کنند.
قدیراف ادامه داد: شما اعضا سازمان پیمان امنیت جمعی، چرا سکوت را انتخاب کرده‌اید؟ چرا در مورد همسایه‌های خود حرف نمی‌زنید؟ چرا تلاش نمی‌کنید کاری کنید که این جنگ خاتمه یابد؟
رهبر چچن یادآور شد که خود وی نیز تحت تحریم‌های آمریکا قرار دارد اما از محدودیت‌های اعمال شده هراسی ندارد.
وی در ادامه تمام کشورهای شوروی سابق را به اتحاد و عدم هراس دعوت کرد و گفت: این «مسکو» بود که قزاقستان و بلاروس را نجات و در حل و فصل درگیری ارمنستان و آذربایجان نقش کلیدی را ایفا کرد.
بنابر سخنان وی، اما زمانی که روسیه نیاز دارد، به دلیل هراس از تحریم‌ها سکوت کرده‌اید که تعجب‌آور است.
پیش از این «قاسم ژامرت تاکایف» رئیس جمهور قزاقستان در جلسه عمومی همایش اقتصادی بین المللی سن پترزبورگ گفته بود که استقلال دونتسک و لوهانسک را به رسمیت نمی‌شناسد و آنها را شبه دولت می‌داند.
تاکایف در توضیح موضع خود گفت که حق ملت‌ها برای داشتن کشور خود و تمایل آنها برای جدا شدن از محدوده کشورهای موجود منجر به تقسیم جهان می‌شود.
وی چندی قبل، همچنین در مصاحبه‌ای با شبکه «روسیه24» با اشاره به ادعای برخی از اشخاص در روسیه در مورد این که گویا روسیه، قزاقستان را در ماه ژانویه نجات داده و اکنون «نورسلطان» باید سر تعظیم فرود آورد و همیشه در خدمت «مسکو» باشد، این امر را یک استدلال کاملا غیر قابل توجیه و توهمی از واقعیت دانست.
بنابر سخنان تاکایف، این سازمان پیمان امنیت جمعی بود که قزاقستان را در حوادث ژانویه نجات داد نه روسیه، ضمن این که قزاقستان عضو این سازمان است.
معاهده امنیت جمعی در 15 می سال 1992 در تاشکند از سوی سران ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان (این کشور در سال 2012 میلادی پیمان امنیت جمعی را ترک کرد) به امضا رسید.
همچنین در سال 1993 میلادی کشورهای آذربایجان و گرجستان (هر دو این کشور در سال 1999 سازمان مذکور را ترک کردند) و همچنین بلاروس به این سازمان پیوستند.
در 14 می سال 2002، شورای امنیت جمعی در جلسه‌ای در مسکو تصمیم گرفت که سازوکارها و ساختارهای همکاری بین کشورهای عضو معاهده امنیت جمعی را به یک سازمان بین المللی منطقه «سازمان پیمان امنیت جمعی» تبدیل کند و به آن وضعیت مناسب بدهد.
در 18 سپتامبر سال 2003 منشور سازمان پیمان امنیت جمعی لازم الاجرا شد. سازمان پیمان امنیت جمعی شامل کشورهای ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان است.
