طبق یافته علمی، محققان به الگوریتم‌هایی دست یافتند، که به کشف یک آنتی‌بیوتیک جدید کمک کرده‌اند و در برابر برخی از مشکلات بدنی بدخیم، نوید سلامتی می‌دهد.
ما انسان‌ها تنها موجوداتی نیستیم که می‌خواهیم باکتری‌ها را بکشیم - طبیعت طیف گسترده‌ای از ترکیبات ضدباکتریایی را توسعه داده است، بسیاری از آن‌ها توسط خود باکتری‌ها برای به دست آوردن دست برتر در جنگ طولانی مدت علیه باکتری‌های دیگر استفاده می‌شوند.
بیشتر آنتی‌بیوتیک‌ها، در اصل از کشت باکتری‌ها رشد کرده و بعداً به اشکال قوی‌تر سنتز شده‌اند و تهیه می‌شوند. مشکل این است که با گذشت زمان باکتری‌ها نسبت به این دارو‌ها مقاومت پیدا می‌کنند و ما را مجبور می‌کنند دارو‌های جدید بسازیم، تا زمانی که به ناچار در برابر این دارو‌ها نیز مقاوم شوند.
شان برادی، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: بسیاری از آنتی بیوتیک‌ها از باکتری‌ها می‌آیند، اما بیشتر باکتری‌ها را نمی‌توان در آزمایشگاه رشد داد. نتیجه این است که ما احتمالاً اکثر آنتی بیوتیک‌ها را از دست می‌دهیم.
برای کمک به تجزیه سریعتر احتمالات، محققان راکفلر از الگوریتم‌هایی برای بررسی آنچه که به عنوان خوشه‌های ژن بیوسنتزی شناخته می‌شوند، استفاده کردند.
این‌ها گروه‌هایی از ژن‌ها هستند که برای یک سری از پروتئین‌ها کد می‌کنند - از جمله برخی که ممکن است خواص ضد باکتریایی داشته باشند -، اما تعدادشان بسیار زیاد است و انسان نمی‌تواند آن‌ها را مرتب کند.
برادی می‌گوید: باکتری‌ها پیچیده‌اند و فقط به این دلیل که می‌توانیم یک ژن را توالی‌بندی کنیم، به این معنا نیست که می‌دانیم چگونه باکتری‌ها آن را برای تولید پروتئین فعال می‌کنند.
اما الگوریتم‌ها می‌توانند این خوشه‌های ژنی را بسیار سریعتر مرتب کنند و امیدوارکننده‌ترین ترکیبات را که می‌توانند اثرات ضد باکتریایی داشته باشند، انتخاب کنند.
نکته مهم این است که به سلول های انسانی آسیبی نمی‌رساند و می‌تواند عفونت‌های باکتریایی را در موش‌های زنده درمان کند. با این حال، جالب‌ترین نکته این است که حتی توانست باکتری‌هایی را که محققان به‌طور خاص برای مقاومت در برابر دارو طراحی کرده‌اند، از بین ببرد. بررسی دقیق تر، تیم راز‌های مولکولی پشت قدرت آن را کشف کردند.
آنتی بیوتیک‌های موجود برای اتصال یک مولکول یا مولکول دیگر شناخته شده اند، اما باکتری‌های مقاوم همچنان می‌توانند از دومی برای حفظ دیواره سلولی استفاده کنند. با مصرف همزمان هر دو، سیاژیسین ممکن است از این نوع مقاومت جلوگیری کند.
بردی گفت: این کار نمونه بارز‌ی است که در یک خوشه ژنی پنهان شده است. ما فکر می‌کنیم که اکنون می‌توانیم تعداد زیادی از ترکیبات طبیعی جدید را با این استراتژی باز کنیم و دارو‌های بهتری تولید کنیم.
منبع: سایت نیواطلس
