روسیه پنجشنبه ۲۴ فوریه عملیات ویژه خود را در اوکراین آغاز کرد. ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه هدف از این عملیات را حمایت از افرادی اعلام کرد که به مدت هشت سال مورد ظلم و ستم و اقدامات سرکوبگرانه رژیم کی یف قرار گرفته اند. به گفته پوتین، برای پایان دادن به این وضعیت، روسیه غیرنظامی سازی اوکراین را مد نظر قرار داده است تا همه جنایتکاران جنگی در اوکراین که مسئول جنایت‌های خونین علیه غیرنظامیان در منطقه دونباس هستند، به دست عدالت سپرده شوند.
پایگاه خبری «اوپن دموکراسی» پیش از مناقشه میان روسیه و اوکراین در مطلبی با عنوان اینکه «چه کسی از این جنگ سود می‌برد؟» به بررسی زوایای این جنگ پرداخت و موقعیت و تعداد نیرو‌های روسی در مرز‌های اوکراین و حضور نیرو‌های آمریکایی و ناتو در شرق اروپا را بررسی کرد.
در این گزارش همچنین قدرت نظامی روسیه و اوکراین و سلاح‌هایی که در این جنگ قرار بود استفاده شود، کشور‌ها و کارخانه‌های بزرگ ساخت سلاح که بیشترین سود را از این جنگ می‌برند، بررسی شدند.
در بخشی از این گزارش، اوپن دموکراسی به تحقیق درباره سودی که کشور‌های اروپایی و کارخانه‌های تولید سلاح از این جنگ می‌برند، پرداخته است. بر اساس این گزارش مجموعه سلاح‌های ضد تانک انگلیسی که به MBT-NLAW معروف هستند و پروژه مشترک انگلیس و سوئد است، قرار است به اوکراین ارسال شوند. این مجموعه پیشتر به ۱۰ کشور فروخته شده است و با آغاز جنگ در اوکراین فروش این مجموعه سلاح مخصوصا به دولت کی یف افزایش چشمگیری خواهد داشت. به خصوص، در این جنگ، نیرو‌های اوکراینی با تعداد زیادی از تانک‌های روسی مواجه خواهند بود و موشک‌ها و سلاح‌های ضد تانک MBT-NLAW مناسب‌ترین گزینه برای اوکراین خواهد بود.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است جنگ اوکراین یک محرک مهم و سود آور برای رقابت‌های تسلیحاتی خواهد بود و موقعیت مناسب برای فروش سلاح کشور‌های غربی به اوکراین را فراهم خواهد کرد.
از دو دهه گذشته روسیه، هزینه‌های زیادی را صرف سرمایه‌گذاری هنگفت برای مدرن‌سازی تجهیزات عمدتاً منسوخ خود کرده است و به شدت نیاز به جبران هزینه‌های متحمل شده با افزایش فروش تسلیحات دارد. کارشناسان معتقدند این جنگ می‌تواند شرایط فروش سلاح‌های روسی را به خصوص برای هم پیمانانش نیز فراهم کند.
جنگ یک وضعیت ایده آل برای سازندگان سلاح و کارخانه‌های تجهیزات نظامی است. درست قبل از حمله هوایی فرانسه و انگلیس در سال ۲۰۱۱ علیه لیبی، شرکت‌های فرانسوی و ایتالیایی نه تنها حجم زیادی از تسلیحات خود را به فروش رساندند بلکه مبلغ بالایی برای بروز رسانی تجهیزات نظامی لیبی دریافت کردند. چنین شرایطی در جنگ‌ها همواره رخ می‌دهد. حتی قبل از بروز جنگ بازاریابی برای فروش سلاح به شدت افزایش می‌یابد و این مهمترین سیاست کشور‌ها برای جنگ آفرینی و فروش سلاح است.
