«عبدالباری عطوان » سردبیر روزنامه رای الیوم و تحلیلگر شناخته شده جهان عرب در مقاله خود به بررسی موضع مبهم و یک بام و دو هوای رژیم صهیونیستی در قبال بحران اوکراین پرداخته و اعلام کرد، نگرانی و ترسی که اسرائیل در نتیجه تحولات جنگ اوکراین تجربه میکند کمتر از نگرانی این رژیم در مورد زرادخانه موشکهای بالستیک و دقیق حزب الله نیست. اکنون جنگ اوکراین تبدیل به کابوسی برای رهبران سیاسی و تصمیم سازان رژیم صهیونیستی شده، زیرا هیچ کس نمیتواند تحولات این جنگ را پیشبینی کند؛ چه برسد به پایان آن و عواقب منطقهای و بین المللی ناشی از این جنگ.
عطوان افزود، نکته قابل توجه درباره شرایط اسرائیل در این جنگ آن است که دو طرف اصلی جنگ و رهبران آنها چه «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه و چه «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا هیچ توجهی به اسرائیل ندارند. حتی تلاش «نفتالی بنت» نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای ایفای نقش میانجی در بحران اوکراین و روسیه مورد توجه هیچکس واقع نشد و روسها هیچ اهمیتی به پیشنهاد میزبانی رژیم صهیونیستی برای برگزاری مذاکرات میان اوکراین و روسیه ندادند.
در ادامه این مقاله آمده است، مقامات رژیم صهیونیستی مدعی بیطرفی در بحران اوکراین هستند اما واقعیت اینگونه نیست. از زمان ورود اولین تانک روسیه به خاک اوکراین، «یائیر لاپید» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی صراحتا اعلام کرد که این رژیم در سنگر آمریکا ایستاده است. همچنین نماینده رژیم صهیونیستی به پیش نویس قطعنامه ارائه شده به سازمان ملل علیه روسیه رای مثبت داد و عملیات نظامی روسیه در اوکراین را محکوم کرد و همتای اوکراینی خود را در آغوش گرفت.
این تحلیلگر عرب زبان ادامه داد، رسانههای اسرائیلی فاش کردند که نفتالی بنت از وزرای کابینه امنیتی خود خواسته درباره پرونده اوکراین اظهار نظر نکنند تا از خشم ولادیمیر پوتین جلوگیری کنند. یکی از منابع نگرانی اسرائیل از تحولات اوکراین و ادعای بیطرفی در این بحران به سیاست روسیه در عرصه سوریه مربوط میشود و می بینیم که از زمان آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین، تجاوزات هوایی رژیم صهیونیستی به مواضع سوریه نیز متوقف شده است.
عطوان ادامه داد، اما دومین نگرانی صهیونیستها تقویت اتحاد روسیه و ایران است که بعد از شروع این بحران قدرت و استحکام بیشتری پیدا کرده است. در این بین «ولودمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین از یهودیان سراسر جهان میخواهد تا از این کشور حمایت کنند و منظور او رژیم صهیونیستی و لابیهای آن در آمریکا و اروپا و حتی در کشورهای سازشکار عربی است. بنابراین ادعای صهیونیستها در مورد بیطرفی آنها در بحران اوکراین نمیتواند بیشتر از این ادامه داشته باشد؛ البته نه به این دلیل که ممکن است این جنگ طولانی شود بلکه به این دلیل که مقامات رژیم صهیونیستی باید در برابر یهودیان جهان یک گزینه را انتخاب کنند، اینکه که با یهودیان هستند یا علیه آنها.
عطوان در ادامه به مقالهای که در وب سایت المانیتور منتشر شده اشاره کرد و گفت، تقریبا یک و نیم میلیون یهودی از اتحاد جماهیر شوروی در زمان فروپاشی آن به فلسطین اشغالی مهاجرت کردهاند که درصد زیادی از آنها یهودیان اوکراینی هستند. بخش زیادی از این افراد سیاستهای اسرائیل را قبول ندارند و یا در قبال بحران اوکراین موضع بی طرف اتخاذ کردهاند و یا در کنار روسیه هستند.
در ادامه مقاله عطوان آمده است، به طور کلی اهمیت رژیم صهیونیستی به عنوان یک متحد قابل اعتماد و یک قدرت نظامی –چه در شرق و _چه در غرب به سرعت در حال کاهش است و این رژیم تبدیل به یک بار امنیتی بر دوش متحدان خود شده است. نکته قابل ملاحظه در این میان پیشرفت قابل توجه ایران و متحدان آن در زمینه نظامی و تولید موشکها و پهپادهاست که معادلات بازدارندگی و قواعد درگیری در منطقه را به کلی تغییر داده است. اگر از منظر سود و زیان به جنگ اوکراین و پیامدهای آن نگاه کنیم با قطعیت میتوان گفت که رژیم اشغالگر صهیونیستی در فهرست بازندهها در بالاترین رتبه قرار خواهد گرفت.