مروری بر بازی پژمان جمشیدی در «علف زار» و پگاه آهنگرانی در «بدون قرار قبلی» خواهیم داشت.
مرد: پژمان جمشیدی در «علف زار»
ویژگی های ظاهری: بازپرس را فقط در محیط کارش می‌بینم با توجه به موقعیت و جایگاهی که دارد پوشش رسمی کت و شلوار دارد. محاسن پرپشتی دارد که سفیدی بخشی از ریش هایش نشان از پختگی او دارد.
ویژگی‌های رفتاری: به واسطه شغلش رفتارش در مجموع زمخت و تند است. او هم زمان در گیر دو پرونده میشود و از طرف دیگر هم مشکلات خانوادگی هم دارد. او را معولا در موقعیت هایی بررسی پرونده ها می‌بینیم به همین واسطه بیشتر تندی رفتارش جلوه گر هست ؛ اما در معدود موقعیت های خارج از بررسی پرونده ها وجه دیگری از خصوصیات رفتاری او بروز پیدا میکند.
میزان موفقیت در ایفای نقش: نقش بازپرس در علفزار اوج پختگی جمشیدی در بازیگری را به رخ میکشد. او روی مرز بین وظیفه و انسانیت بازی خود را به درستی کنترل میکند. پژمان بواسطه درک درست از نقش مخاطب را با خود به گونه ای همراه میکند هم داد و بیدادش را باور کند و همراهی اش با زوجی که دنبال شناسنامه دخترانشان هستند.
زن: پگاه آهنگرانی در «بدون قرار قبلی»
ویژگی های ظاهری: یاسی در آلمان بزرگ شده و در آنجا رشد کرده است. او حالا به عنوان یک پزشک در آلمان مشغول به کار است. تیپ و ظاهری متناسب با طبقه اجتماعی‌اش دارد که مخاطب در همان نگاه اول او را می‌پذیرد.
ویژگی‌رفتاری: یاسی از یک طرف درگیر مشکلات رفتاری پسرش است و از سمت دیگر درگیر یک چالش عاطفی با پدری میشود که سال هاست از او دور بوده. آرامشی که در تقابل با رفتارهای پسرش دارد نشان میدهد امادگی رویارویی با هر اتفاقی را دارد و میتواند با آرامشی که دارد به خوبی به مصاف آن برود. از همین روست که خودش را وارد ماجرای پدر میکند.
میزان موفقیت در ایفای نقش: یاسی برای پگاه آهنگرانی یک آزمون سخت است. او با آنالیز درست ویژگی های رفتاری کاراکترش مسیر را به درستی برای خودش میچیند. آهنگرانی در تقابل با هر موقعیتی عکس العمل های درستی دارد. میزان بروز احساساتش با توجه به شرایطی و جغرافیایی که در آن رشد کرده کاملا به اندازه است و مخاطب تمام وجوه رفتاری او را می‌پذیرد.
