به گزارش افکار نیوز به نقل از خبرانلاین،پدیده"بوی سالمندان" واقعا وجود دارد. و بویی که از سالمندان دور و بر خود می شنوید تنها مربوط به نفتالین و نم خانه آنها نیست.
محققان مرکز شیمی فیلادلفیا تایید کرده اند که سالمندان بوی به خصوصی دارند و این بو به میزانی قابل تشخیص است که می توان افراد سالمند را تنها با شنیدن این بو تشخیص داد. وبه هر نقطه از این کره خاکی که بروید همین بو را از افراد سالمند آنجا خواهید شنید.
محققان می گویند توانایی تشخیص سن افراد از بویی که آنها می دهند، می تواند یک مهارت تکاملی باشد. توانایی که حیوانات هم بوسیله آن قادر می شوند که جوان و سالم بودن یک هم نوع خود را تشخیص دهند و هم سانان پیر و بیمار خود را اشتباها به جای آنها نگیرند.
به گفته دانشمندان بو و رایحه بدن هم در انسان ها و هم در حیوانات، متشکل از اجزاء شیمیایی است که می توانند اطلاعات اجتماعی مفیدی را مخابره کنند. اجزاء شیمیایی رایحه بدن بسیاری از حیوانات نظیر موش ها، خرگوش ها، جغدها و میمون ها همراه با بالا رفتن سن آنها تغییر می کند.
دکتر لاندستروم، یکی از دانشمندان متخصص در این حوزه می گوید: " همانند حیوانات، انسان ها هم می توانند نشانه هایی را از رایحه بدن افراد استخراج کنند که به تشخیص سن افراد کمک می کند. این قوه توانایی همچنین به تشخیص دادن افراد بیمار، انتخاب یک شریک زندگی مناسب و تشخیص قوم و خویش از غریبه هم کمک می کند ".
دکتر لاندستروم می گوید که او زمانی به مطالعه در این حوزه علاقمند شد که متوجه شد افراد سالمند در آمریکا، همان بویی را که افراد سالمند در سوئد می دهند، می دادند. روزی که او برای سخنرانی به یک مرکز سالمندان در فیلادلفیا رفته بود متوجه می شود که بوی آنجا برایش آشناست. این بو دقیقا همان بویی بود که زمانی که او کوچک بود و در سوئد همراه با مادرش که در یک خانه سالمندان کار می کرد به آنجا می رفت آن را استشمام کرده بود.
در این مطالعه محققان رایحه بدن ۴۴ داوطلب، از سه گروه سنی مختلف ۲۰ تا ۳۰ سال(جوان)، ۴۵ تا ۵۵ سال(میانسال) و ۷۵ تا ۹۵ سال(سالمند) را جمع آوری کرده بودند. آنها ابتدا پنبه های پرستاری را در زیر بغل تی - شرت هایی که هیچ بویی نمی دادند دوختند و از داوطلبین درخواست کردند که به مدت ۵ شب متوالی همان تی – شرت را به هنگام خواب بپوشند. و سپس پنبه ها را جدا کردند و هر یک را در یک ظرف شیشه ای در بسته قرار دادند.
پس از آن به ۴۱ نفر از اعضای گروه جوانان(افراد بین ۲۰ تا ۳۰ سال)، هر یک دو ظرف شیشه ای، با ۹ ترکیب مختلف برای ارزیابی و تشخیص رایحه ها داده شد. از شرکت کنندگان خواسته شد تا میزان شدت و خوشایند بودن هر یک از رایحه ها را گفته و همچنین اینکه کدام نمونه ها مربوط به افراد سالمند بوده و یا بطور کلی اینکه هر نمونه متعلق به کدام گروه سنی بود را تشخیص دهند.
شرکت کنندگان در تشخیص نمونه های مربوط به افراد سالمند، نسبت به دو گروه دیگر موفق تر بودند. زمانیکه از آنها خواسته شد تا نمونه ها را بر اساس سن طبقه بندی کنند، آنها در طبقه بندی و تشخیص دو گروه میان سال و جوان با مشکل مواجه شدند اما معمولا می توانستند بوهای مربوط به افراد سالمند را به سرعت تشخیص دهند.
اما نکته ای که در این میان جالب است به آن اشاره کنیم این است که بر خلاف تصور رایج، با وجود به خصوص بودن بوی سالمندان این بو در حقیقت آنقدرها هم بد نیست. شرکت کنندگان نظر دادند که بوی افراد سالمند از شدت کمتری برخوردار بوده و نسبت به بوی گروه های دیگر خوشایندتر هم بوده است.
اما بر اساس جنسیت، مردان میان سال از ناخوشایندترین و شدیدترین بو و مردان سالمند از خوشایند ترین و خفیف ترین بو در میان شرکت کنندگان برخوردار شدند. برعکس در میان زنان، در رای گیری که صورت گرفت، زنان میان سال نسبت به زنان سالخورده از بوی خوشایندتر و خفیف تری برخوردار شدند.
در این تحقیقات بوی افراد سالمند، نمی توانست که توسط محیط و یا سبک زندگی فرد داوطلب توضیح داده شود. همه داوطلبین می بایستی که بدن خود را با صابون و شامپوی بدون رایحه، قبل از خواب می شستند. همچنین از آنها خواسته شده بود تا از سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و خوردن غذاهای تند و بطور کلی هر غذایی که می توانست بر رایحه بدن تاثیر بگذارد، پرهیز کنند.
توضیح بیولوژیکی مشخصی برای بوی متفاوتی که افراد مسن دارند وجود ندارد، اما محققان به این نکته اشاره می کنند که: " رایحه های بدن انسان ها از یک سری فعل و انفعالات پیچیده ای که مابین ترشح غدد پوستی و فعالیت های میکروبی وجود دارد، سرچشمه می گیرند. و الگوی تغییر ترکیب این غدد ترشحی پوستی وابسته به عامل سن می باشد ".
اینکه چرا گروه جوانان بوی افراد مسن را به هیچ عنوان زننده و بد توصیف نکردند هم مشخص نیست، اما نویسنده های این تحقیق اینگونه نوشتند که:
در ادبیاتی که در آن به روابطی که بین حیوانات وجود دارد پرداخته شده است، " ژن خوب " همواره به عنوان عاملی که باعثجذب حیوانات ماده به حیوانات نری که سن بیشتری از آنها دارند و یا تمایل بیشتر حشرات مونثبه جفت گیری با حشرات مذکری که سن بیشتری از آنها دارند بیان شده است.
و از نشانه هایی که برای توصیف حشرات نر مسن تر آورده شده این است که فرضا بدن آنها از سیستم ایمنی قوی تری برخوردار است و بطور کلی سن بالای آنها هم نشانگر این است که این حشرات از استقامت بیشتری برخوردارند و می توانند خود را با محیط اطراف خود تطبیق دهند. حشرات مذکر مسن تر توان و موفقیت بیشتری هم در امر تولید مثل نسبت به نسل های جوانتر خود دارند.
البته مشخصا انسان ها، بر خلاف حشرات از راه های خیلی بهتری برای برگزیدن شریک خود استفاده می کنند. با این وجود هنوز دلیل توانایی ما در تشخیص بوی افراد مسن تر و همچنین زننده نبودن این بو دست نخورده باقی می ماند. دکتر لاندستروم می گوید: " در حال حاضر جالب ترین دست آوردی که این تحقیق برای ما داشته است، این است که این تحقیق نشانه دیگری بود برای اثبات این امر که ما می توانیم بوی بدن افراد را استخراج کرده و از آنها استفاده کنیم. هم اکنون ما می دانیم که می توانیم اطلاعاتی نظیرترکیب ژنتکی فرد، رابطه خویشاوندی او و همچنین بیماری و سن وی را از بوی بدن او استخراج کنیم ".
این تحقیق که در مجله پلاس وان انتشار یافت، بخشی از یک پروژه بزرگتر است که هدف آن در ابتدا تشخیص دادن سیگنال هایی است که توسط بوی بدن افراد مخابره می شود، سپس مجزا کردن چگونگی فرآیندی که مغز انسان این اطلاعات و سیگنال ها را دریافت و طبقه بندی می کند و نهایتا پی بردن به این نکته که این سیگنال ها چگونه رفتارها و خلقیات هر روز ما را عوض کرده و تحت تاثیر قرار می دهند، می باشد.
