میهمان برنامه امروز (دوشنبه) برنامه صبح بخیر ایران شبکه سوم سیما، آتیلا حجازی پیشکسوت باشگاه استقلال و فرزند ناصر حجازی اسطوره فقید فوتبال ایران بود؛ حجازی در این برنامه به خاطره‌گویی از پدرش پرداخت و از اتفاقاتی که پیرامون او در استقلال رخ داد، صحبت‌هایی را انجام داد.
آتیلا حجازی درباره روشن بودن تلفن پدرش پاسخ داد: گوشی پدرم همیشه روشن است، چرا که طرفداران زنگ می‌زنند و ما هم پاسخگو هستیم؛ مادرم خیلی دوست دارد با طرفداران صحبت کند. ابراز لطف و همیشگی‌شان بعد از 11 سال از فوت پدر برایم جالب است، درست است که کمی از زنگ‌ها و پیغام‌ها کم شده اما کماکان مخصوصا در مناسبت‌هایی مثل روز فوت، روز تولد و یا روز پدر پیغام می‌دهند و تماس می‌گیرند که برایم جالب است. اکثر هم شهرستانی هستند.
نیکی کریمی و آتیلا حجازی در یک قاب /عکس
آتیلا حجازی درباره نامگذاری خیابانی به نام پدرش گفت: اتفاق خیلی عجیب و قشنگی بود، چون من فکر نمی‌کردم که به اسم پدرم خیابانی را نامگذاری کنند و خیلی خوشحالم که این اتفاق افتاد؛ البته هنوز فرصت نکردم که به آنجا بروم و مجسمه پدرم را ببینم، مراسم دو سال قبل بوده که من اینجا نبودم.
پیشکسوت استقلال در واکنش به تصویری از دیدارش با فرهاد مجیدی توضیح داد: مربوط به آخرین باری است که من ایران بودم و به سر تمرین رفتم و با فرهاد دیداری داشتم؛ فرهاد مجیدی لطف دارد که خودش را متعلق به مکتب حجازی می‌داند، اصول مکتب او خیلی ساده بود، مبنی بر راستگویی، درستی و انسان بودن.
او درباره این‌که در میانه دعواها اسم مکتب حجازی مطرح می‌شود، گفت: من توجهی به این حرفها نمی‌کنم، نمی‌خواهم راجع به فرهاد مجیدی این مسئله را بگویم اما نمی‌دانم چرا هر اتفاقی که می‌افتاد و در بن‌بستی گیر می‌کردند اسم حجازی همیشه بود؛ دلیل آن را نمی‌دانم که چرا پشت اسم ایشان قایم می‌شدند. من واقعا خیلی زیاد در حاشیه نیستم و دوست ندارم به حاشیه‌ها بپردازم.
تولد 45 سالگی پژمان جمشیدی در کنار آتیلا حجازی
آتیلا حجازی درباره رابطه پدرش با امیر قلعه‌نویی گفت: ارتباط خاصی باهم نداشتند، بعد از این‌که آقای قلعه‌نویی کمک پدر من در استقلال بود و از هم جدا شدند، دیگر ارتباطی باهم نداشتند!
حجازی در واکنش به تصویری از خود در کنار پدرش، از جای خالی ناصر حجازی صحبت کرد و گفت: واقعا جای خالی پدرم را وحشتناک حس می‌کنم، من که پسرشان هستم اما در باشگاه استقلال هم عدم حضور چنین چهره‌هایی مثل ناصر حجازی، منصور پورحیدری و غلامحسین مظلومی حس می‌شود. بزرگان باشگاه که یکباره خالی شد از پیشکسوتان بزرگی مثل این عزیزان. روحشان شاد.
او درباره روز فوت ناصر حجازی هم توضیح داد: داستان مریضی پدرم خیلی عجیب بود که واقعا در این برنامه بحث مفصل آن را نمی‌شود انجام داد؛ بیماری ربطی به سرماخوردگی و سفر اتریش پدرم نداشت و واقعا دوست ندارم درباره سرطان او الان صحبت کنم چون وقتش نیست، چون پدر من وقتی به آنجا رفت همه آزمایشات را انجام داد و هیچ مشکلی نداشت.
پیشکسوت باشگاه استقلال در واکنش به برکناری پدرش در سال 86 گفت: خیلی سال پیچیده‌ای بود، البته پیچیده نبود هیات‌مدیره مخالف پدر من بود و خیلی چیز مشخصی بود؛ در تاریخ استقلال سابقه ندارد که هفته‌ی دوم به یک مربی اولتیماتوم بدهند، از هفته دوم هیات‌مدیره شروع کرد و به پدر من اولتیماتوم داد. من اصلا این‌چنین چیزی را ندیدم، چون الان هم هر مربی نتیجه بگیرد یا نگیرد، هیات‌مدیره پشت مربی‌اش است. از هفته دوم استرس و فشار روی کادرفنی بود، یادم است که 3 بازی پشت سر هم استقلال باخت که پدرم استعفا داد و گفت من دیگر حضور ندارم.
او در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: خیلی سال 86، سال بدی بود؛ بدشانسی هم آوردند که به آن شکل پدر من از استقلال جدا شد؛ البته که من خیلی پیش از شروع فصل به ایشان گفتم که نباید به استقلال این فصل وارد شوی اما خودشان چون خیلی این تیم را دوست داشت و متاسفانه آن سال آمد و آن اتفاقات هم رخ داد.
