یکی از چیز‌هایی که معمولا کودکان (دست کم بخش قابل توجهی از آنها) مصرف آن را دوست دارند، شیرینی جات است. اما باید بگوییم یک نوع شیرینی هست که باید مراقب مصرف آن در نوزادان باشید و آن عسل است.
«سازمان جهانی بهداشت» یکی از گروه‌های پزشکی در جهان است که با این مسئله که نباید به نوزادان زیر ۱۲ ماه (زیر یکسال) عسل داده شود، موافقت کرده است؛ خواه این عسل به شیر خشک آنها اضافه شود و یا برای دندان در آوردن آنها و یا شیرین کردن غذایشان باشد. اما علت ممنوعیت خوردن عسل برای نوزادان چیست؟
مشکل تغذیه با عسل برای نوزادان به رشد میکروبیوم آنها مربوط است؛ مجموعه‌ای از میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها و آرکی‌ها (موجودات زنده تک یاخته ای) در داخل و نیز روی بدن انسان زندگی می‌کنند که به تنظیم رژیم غذایی کمک کرده و بر عملکرد بسیاری از بخش‌های بدن تأثیر می‌گذارند.
پیش از آنکه نوزادان به سن یکسالی برسند، باکتری‌های داخل روده آنها به اندازه کافی به منظور متوقف ساختن باکتری‌های مضر مشخصی که بدن را عفونی می‌کند، رشد نکرده اند. «کلوستریدیوم بوتولینوم» یک باکتری بالقوه سمی است که علاوه بر ایجاد بیماری به نام «بوتولیسم نوزادان» اغلب در عسل‌های خام و فرآوری شده یافت می‌شود. بر اساس پژوهشی که نتایج آن در سال ۱۹۹۸ انتشار یافت، تا ۲۵ درصد از محصولات عسل دارای هاگ‌های این باکتری هستند.
همچنین نشانه‌های «بوتولیسم نوزادان» می‌تواند ترسناک باشد. این علائم می‌توانند شامل ضعیف شدن عضلات شده و سبب شود تا نوزادان نتوانند پا‌ها و بازو‌های خود را تکان دهند.
با این حال هیچ اثر درازمدتی از این بیماری وجود ندارد و درمان این علائم که خطرناک است، در دسترس است. بسیاری از بیماران با دریافت یکی از آنتی توکسین‌ها (پادتن‌هایی که هر یک برای خنثی کردن اختصاصی انواع سم تجویز می‌شوند.) به سرعت بهبود می‌یابند. اما بهترین راه پیش از درمان، اجتناب از آن در نوزادان است.
