« احمد مسعود » فرمانده جبهه پنجشیر در گفت‌وگو با محمدحسین جعفریان، روزنامه‌نگار آزاد گفت: ما به هیچ عنوان جنگ را بر کسی تحمیل نکردیم و همیشه درِ مذاکره را باز گذاشتیم و این تصمیم دیگران بود که جنگ را بر ما تحمیل کردند.
وی افزود: ما پیش‌بینی می‌کردیم که این گروه، هیچ باوری به حقوق انسان، حقوق زن و آزادی ندارد و یک گروه تمامیت‌خواه است و دقیقاً بعد از قدرت‌گرفتن هم چنین شد.
مسعود افرود: مبارزه ما برای ارزش‌هایی بود که برای مردم ما و ملت ما به عنوان خطوط صلح مطرح است و ما طی دهه‌های گذشته شهید دادیم تا این ارزش‌ها حفظ شود و هیچ‌گاه در این راه بر اساس منافع و تصمیم شخصی کاری نکردیم.
وی ادامه داد: ما هیچ‌گاه به کسی حمله نکردیم و تنها، زمانی که به خانه‌های ما حمله شد مجبور شدیم از خود دفاع کنیم. وظیفه دفاع از شهروند و مردم افغانستان یک وظیفه شرعی است و ما در مقابل گروهی که جان و زندگی مردم را به خطر انداخته از مردم دفاع خواهیم کرد.
مسعود با بیان اینکه پیش از این، صحبت از حکومت فراگیر بود، گفت: دیدیم که از نظر این گروه، حکومت فراگیر به چه معناست و تا زمانی که برقراری ارزش‌ها به مبارزه ادامه خواهیم داد.
این در حالی است که طالبان اعلام کرده که دولت فعلی، دولت موقت است و در دولت بعدی، تنوع اقوام رعایت خواهد شد.
وی همچنین گفت: مبارزه ما برای آزادی مردم افغانستان است و به یک جغرافیای خاص منحصر نخواهد بود.
طی یک ماه گذشته، طالبان علیه مردم پشتون نیز در قندهار اقداماتی انجام داد. کوچ اجباری و قتل‌هایی که در این منطقه صورت گرفت همچین کوچ اجباری که در دایکندی و در مورد مردم هزاره صورت گرفته و قتل‌هایی که صورت گرفته، بسیار فراتر ار پنجشیر است.
مسعود اظهار داشت: مبارزه ما برای تمام مردم افغانستان است و به یک قوم و جغرافیا مربوط نمی‌شود و برای استقلال و آزادی و عدالت افغانستان است.
احمد مسعود در رابطه با همسایگان افغانستان نیز گفت: از همسایه‌ها به دلیل عدم به رسمیت پ‌شناختن طالبان سپاسگزاریم و خواستار این هستیم که طالبان را به رسمیت نشناسند و تلاش خود را برای تشکیل دولت فراگیر افزایش دهند به خصوص مردم ایران که حمایت خود را به صورت توصیف‌ناپذیری نشان دادند و امیداوریم که دولت‌ها نیز با تصمیم درست، مانع جنگ در افغانستان شوند و به ثبات در این کشور و در منطقه کمک کنند.
وی تصریح کرد: تنهاراه افغانستان، یک دولت فراگیر و واگذاری قدرت به مردم است و تنها این دولت است که قادر است عدالت را تأمین کند و به‌غیر از این، راه دیگری وجود ندارد.
وی با بیان اینکه کنار گذاشتن سلاح، به صلح منجر می‌شود، گفت: در کشورهایی مثل کره شمالی نیز امنیت به طور کامل برقرار است و کسی شاهد جنگ نیست، اما باید در نظر داشت که آزادی و عدالت، بالاتر از همه چیز است و امنیتی که تحت استبداد، ظلم و ستم و ترس و وحشت باشد مقطعی بوده و در دل خود مشکلات بساری را به همراه خواهد داشت.
مسعود همچنین گفت: اگر در پنجشیر مقاومت صورت نمی‌گرفت، مانند سایر ولایات افغانستان تسلیم می‌شد و اما در این ولایت مقاومت صورت گرفت و تا همین لحظه هم ادامه دارد و دلیل آن منافع شخصی نبوده و مبارزه ما تنها برای آزادی و عدالت است و حاضر هستیم در این راه کشته شویم.
وی درباره اخبار حاکی از بروز اختلاف داخلی در جبهه پنجشیر و امرالله صالح گفت: صالح موافق مقاومت بوده و هیچ‌گونه مخالفتی در این زمینه ندارد و در حال حاضر به هیچ عنوان در جبهه مقاومت اختلاف وجود ندارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا از کشوری درخواست کمک شده است، گفت: هر کشوری که به حاضر به کمک به مردم باشد و باعث شود بار دیگر استقلال، آزادی و برابری برگردد و باعث انسجام مردم در افغانستان شود از این موضوع استقبال می‌کنیم، اما تا امروز به هیچ عنوان از هیچ کشوری شخصاً درخواست کمک علنی نکردم.
وی با بیان اینکه در حال حاضر گروه‌های مختلف از ترویست‌ها در افغانستان فعال هستند، مدعی شد که افغانستان به خانه تروریسم جهانی تبدیل شده و او به دنبال جلوگیری از این موضوع بوده و وهر کشوری که بخواهد به این موضوع کند از آن استقبال خواهد کرد.
وی درباره درخواست کمک از آمریکا و انتشار مقاله در روزنامه آمریکایی واشنگتن‌پست نیز گفت: درباره مقاله در یک شرایط سخت و اضطراری در پنجشیر دوستانی بودند که تلاش داشتند در هر صورت کمکی انجام گیرد و به این دلیل که مردم افغانستان آمریکا را مسبب عوامل پیش آمده می‌دانستد و من در پنجشیر حضور داشتم و مقاله‌ای چاپ شد که من از کمک‌خواستن در آن اطلاعی نداشتم و دوستان گفته بودند که به این دلیل که آمریکا مسبب عوامل است باید در این زمینه نیر کمک کند که نتیجه‌ای در بر نداشت.
وی گفت: اگر کشوری حاضر به کمک به مردم افغانستان شد استقبال خواهیم کرد، اما اگر چنین کمکی صورت نگیرد ما به تنهایی به مبارزه خود در استقلال افغانستان ادامه خواهیم داد.
مسعود همچنین در پایان این گفت‌وگو، درباره علاقه خود به علم کیهان‌شناسی و ادبیات نیز گفت: زمانی از پدرم پرسیدند: «دوست دارید پسرتان چکاره شود؟» پدرم پاسخ داد: «دیپلمات.» گفتند: «حیف است شما نظامی باشید، پسرتان نباشد...» پدرم گفتند: «بگذار حیف باشد.»
وی مدعی شد: امروز همراهی با مردم مظلوم افغانستان بر دوش من گذاشته شده است و در مقابل ناعدالتی و ظلم، سکوت نخواهیم کرد.
