یوسف اسدی در یادداشتی تحت عنوان «روحانی بود، خیلی خوب بود» نوشت: این جمله را یکی از همکارانم گفت. برای مشغله کاری زیاد این روزها. مشغله پوشش اخبار ریاست جمهوری. از رئیس جمهور گرفته تا وزرا. از سفرهای استانی گرفته تا دیدارها و برنامه ها در تهران، استانها و شهرستانها.
شاید او این جمله را فی البداهه و بدون توجه به عمق معنایش گفت، اما تجربه کار خبر در نهاد ریاست جمهوری حجتی شد بر اهمیت آن.
او گفت: «روحانی بود، خیلی خوب بود».
شاید از این منظر که کار دشوار خبر نگاری کم بود، برای خبرنگاران خوب بود.
روحانی هم سفر استانی می رفت؛ اما سفرهایش مثل سفرهای این روزهای رئیس جمهور نبود.
او اولین سفر استانی خود را نه مثل آیت الله رئیسی و در همان هفته اول ریاست جمهوری، بلکه پنج ماه پس از آغاز ریاست جمهوری اش انجام داد. 24 دی ماه 1392.
وی در این روز برای انجام سفری سه روزه به خوزستان رفت. فاصله زمانی زیاد آغاز ریاست جمهوری تا اولین سفر استانی روحانی باعث شد حتی سایت ریاست جمهوری در خبر خود از ذکر عبارت «نخستین سفر رئیس جمهور» خودداری کند.
دوره ریاست جمهوری اش هشت سال بود، اما سفرهایش دقیقا ظرف شش سال تمام شد.
آخرین سفر استانی اش دی ماه 1398 بود. او روز شنبه 28 دی ماه در پایان سفر به استان سیستان و بلوچستان، آخرین حرف های استانی خود را گفت.
وقتی هواپیمایش در مهرآباد نشست، این نشستن طول کشید تا پایان ریاست جمهوری اش. ۱۱ مرداد ۱۴۰۰.
روحانی آن روز به تهران آمد، دیگر از تهران خارج نشد. حتی کمتر در پاستور حضور می یافت. بیشتر در مجموعه سعدآباد می ماند؛ نزدیکی منزلش در ولنجک.
«روحانی بود، خیلی خوب بود».
اسفند 98 وقتی شیوع کرونا در ایران رسانه ای شد، او به عنوان رئیس جمهور و عالی ترین مقام اجرایی کشور برنامه های خود را خلاصه کرد. در چند جلسه تکراری هفتگی و 2 هفته یک بار. نه دیدار مردمی داشت و نه سفر استانی.
او حتی جلسه سران قوا را به بهانه کرونا لغو می کرد. دیگر در مجلس حضور نیافت. نه برای دفاع از وزیر صمت جهت گرفتن رای اعتماد در مجلس حضور یافت نه برای تقدیم لایحه بودجه ۱۴۰۰
او محصور شد در جلسات
جلسات یکشنبه ها و چهارشنبه های هیات دولت؛
جلسه شنبه های ستاد ملی مقابله با کرونا در ؛
جلسه یکشنبه های ستاد هماهنگی اقتصادی دولت ؛
جلسه هر دو دوشنبه یکبار شورای عالی فضای مجازی ؛
جلسه سه شنبه های ستاد هماهنگی اقتصادی؛
جلسه هر دو سه شنبه یکبار شورای عالی انقلاب فرهنگی ؛
البته در چند ماه اول شیوع کرونا از برگزار ی برخی از همین جلسات مثل شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی انقلاب فرهنگی خبری نبود.
اما روحانی یک روز هفته را روز افتتاح انتخاب کرد؛ پنچشنبه ها. او پنجشنبه ها را در مجموعه سعدآباد می ماند و از طریق ویدئو کنفرانس طرح های عمرانی افتتاح می کرد!
جمعه ها را هم گذاشته بود برای اطلاع از اجرای تصمیمات مهم در کشور.
آری روحانی بود، خیلی خوب بود. چون مثل آیت الله رئیسی در همان ماه اول آغاز مسئولیتش نه سفر استانی رفت و نه در بین مردم در صفهای طولانی حاضر شد.
او هنگامی که چندین خودرو همراه با سرعت از خیابانها عبور می کرد، از دور شادی و غم مردم را تشخیص می داد و نیازی نمی دید که از خودرو پیاده شود و با مردم صحبت کند.
خودش این گونه تعریف می کرد: در خیابان که رد می‌شویم به چهره مردم نگاه می‌کنم که شاد است یا نه؛ اگر شاد است من کاملاً راحت می‌شوم و با نشاط سرکار فعالیت می‌کنم، اگر روزی ببینم چهره مردم غم آلود و گرفته است، می‌فهمم ما مشکل داریم.
