حجت الاسلام و المسلمین معین شرافتی پژوهشگر مذهبی، همزمان با فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت رقیه (س) گفت: یکی از چهره‌های تابناک قیام اباعبدالله الحسین (ع) که نقش بسزایی در آشکار کردن چهره واقعی حکومت اموی و یزید داشت، حضرت رقیه (س) است. قبر این دختر رنجور و شهیده در شام سند محکمی برای اثبات مظلومیت خاندان پیامبر و دلیلی فراموش نشدنی بر اسارت خانواده اباعبدالله الحسین (ع) است.
وی افزود: هیچگاه نمی‌توان حضرت رقیه (س) را از قیام حسینی کنار گذاشت و باید به این نکته توجه داشت که همانگونه که شخص امام نقش الگویی داشته و این قیام سراسر پیام را پایه ریزی کرده، بخشی از این قیام نیز حضرت رقیه (س) است و باید از ایشان نیز درس گرفت و الگوبرداری کرد. از جمله درس‌هایی که در زندگی حضرت رقیه (س) از لا به لای متون مقاتل می‌توانیم برداشت کنیم، نوع رابطه و دفاع ایشان از حضرت امام حسین (ع) است که می‌تواند برای منتظران حضرت مهدی (عج) درس‌های خوبی داشته باشد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: حضرت رقیه (س) به عنوان یک منتظر وصال چشمانی همواره اشک بار داشت و این گریه‌ها بود که دشمن را به ستوه آورد. منتظر اهل ندبه و گریه است. نشانه مومن بودن در دوران غیبت همین مسئله است که ببینی چقدر در فراق امام زمان دردمند هستیم و چقدر اهل ندبه ایم. امام صادق (ع) در توصیف اهل فراق با امام خویش می‌فرمایند: «لَتَدْمَعَن َ عَلَیْهِ عُیُونُ الْمُؤْمِنِین»؛ چشم‌های مومنان بر امام غایبشان گریان است. امام رضا (ع) نیز در روایت دیگری می‌فرمایند که مرد و زن در فراق امام خویش باید در سوز و گداز باشند؛ چرا که از آبی گوارا محروم هستند.
حجت الاسلام شرافتی تصریح کرد: منتظر آرام و قرار ندارد، مدام می‌سوزد و ناله می‌کند. این درک که افرادی از امام دور افتاده اند و در غربت هستند و رسیدن به این معرفت، درسی از گریه‌های حضرت رقیه (س) است. در نتیجه این معرفت مصیبت زدگی و غربت در دوری از امام زمان باید در وجود تمام شیعیان و محبان حضرت به وجود بیاید. همچنان که امام صادق (ع) به همه ما این درس را نیز یادآور شده اند «سَیّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیقَتْ عَلَی مِهَادِی وَ ابْتَزتْ مِنی رَاحَةَ فُؤَادِی»؛ اى آقایم غیبت تو خواب از چشمم ربوده و خاطرم را پریشان ساخته و آسایش دل را برده.
وی اظهار کرد: متأسفانه بی تفاوتی در بین برخی از شیعیان درباره امام زمان (عج) به وجود آمده و حضرت را فراموش کرده اند. در حالی که این حالت علاوه بر اینکه ما را از زمره منتظران خارج می‌کند، اعتقادات فرد را نیز دچار تزلزل خواهد کرد. نکته دیگری که باید منتظران از حضرت رقیه (س) درس بگیرند، ترجیح امام بر خود است. عصر عاشورا وقتی جنگ به اتمام رسید و آب را بر کودکان آزاد کردند، همگان دیدند که حضرت رقیه (س) سهمیه آب خود را به سمت میدان و معرکه می‌برد تا رفع تشنگی از امام خود کند و وقتی خبر شهادت پدر را شنید از نوشیدن آب امتناع کرد.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: منتظر اهل جست و جو است نه بی تفاوتی. می‌گردد و می‌گردد تا بالاخره راهی برای وصال پیدا کند. منتظر واقعی، اهل جست و جو است. مدام دنبال امام خود است و می‌گوید کجاست محبوبم؟ مدام دنبال راهی است که به وصال برسد و خودش را به او نزدیک کند. حضرت یعقوب که نمادی از منتظران در قرآن است و ماجرای شوریدگی وی در دوری یوسف در کلام خدا آمده است نه تنها خود بی تفاوت نبود و در این فراق اهل ندبه‌ها و گریه‌ها بود، بلکه به دیگران هم می‌سپرد که به دنبال گمشده اش باشند و مدام منتظر یافتن خبر و نشانه‌ای از طرف یوسف بود.
حجت الاسلام شرافتی در پایان گفت: منتظر اهل اصرار است و به هیچ وجه از میدان به در نمی‌رود و تا آخرین نفس جان خویش را برای رسیدن به هدفش هزینه می کند؛ زیرا همین اصرار است که انسان را به نتیجه و مطلوب می‌رساند. این قاعده عالم است که «مَنِ اسْتَدَامَ قَرْعَ الْبَابِ وَ لَج َ وَلَجَ»؛ هر کس دری را پیوسته بکوبد و اصرار ورزد، در گشوده می‌شود.
