ماجرا از جایی شروع شد که قرار بود، فرهاد مجیدی در جلسه‌ای با مدیران استقلال حضور پیدا کند. این خبر وقتی که پخش شد، حدود ۳۰ هوادار استقلال در اطراف ساختمان باشگاه حضور پیدا کردند و مثل همیشه شعارهایی را علیه "مددی" مدیرعامل باشگاه استقلال سر دادند.
آنها مانند خواسته‌های مطرح شده در تجمع‌های مکرر در ماه‌های اخیر، ریشه همه مشکلات استقلال را در مدیریت نادرست باشگاه از سوی مدیرعامل می‌دانستند و شعارهایی را نیز علیه او سر دادند.
حضور پرویز مظلومی عضو هیات مدیره باشگاه و فرهاد مجیدی - که با استقبال شدید هواداران مواجه شد - زمینه‌ایی را فراهم کرد که هواداران ضمن حمایت از مجیدی، از مدیران باشگاه استقلال نیز به تندی انتقاد کنند، انتقاداتی که ظاهرا به مذاق مدیران باشگاه خوش نیامده و آنها در تماس با کلانتری محل، تقاضای متفرق کردن هواداران از مقابل ساختمان باشگاه را مطرح کردند.
ماموران نیروی انتظامی نیز از اینجا به بعد وارد معرکه شدند و بدون توجه به شرایط افراد، اقدام به متفرق کردن هواداران و سایر افراد حاضر در محل می‌کردند. در این بین اما برای ماموران ظاهرا "هوادار" و "خبرنگار" هم تفاوتی نداشت و همه را با یک چوب می‌راندند.
خبرنگارانی که طبق معمول برای پوشش نشست سرمربی استقلال و هیات مدیره به محل باشگاه رفته بودند، تحت فشار ماموران برای ترک محل، گرفتار وضعیتی متضاد و ناخواسته شده بودند که نه مسوولان باشگاه آنها را درک می‌کردند و نه ماموران حاضر در مقابل باشگاه!
در این بین چند بار خبرنگاران رفتند و آمدند تا بتوانند با هماهنگی مسوولان باشگاه و جدا از هواداران معترض در گوشه‌ایی در کنار ساختمان مستقر شده و به وظیفه اطلاع رسانی خود از نشست فرهاد مجیدی و هیات مدیره بپردازند اما نه تنها چنین اجازه‌ایی را از مسوولان باشگاه دریافت نکردند که حتی ماموران حاضر در صحنه نیز بدون توجه به این مهم، با برخی از خبرنگاران حاضر برخورد و اقدام به بازداشت آنها کردند، بازداشتی که علیرغم اعتراض خبرنگاران و ارائه کارت شناسایی سود چندانی نداشت.
ماموران انتظامی معتقد بودند که خبرنگاران باید در داخل ساختمان باشگاه حضور داشته باشند و در این بین به معاون باشگاه استقلال که در بیرون ساختمان حضور داشت نیز تذکر دادند که "اگر خیلی دلسوز خبرنگاران هستید آنها به داخل باشگاه ببرید"، موضوعی که با بی‌توجهی ناصر فریادشیران، مقدمه بازداشت چند تن از خبرنگاران را فراهم کرد.
البته در پایان و با معطلی فراوان در کلانتری، خبرنگاران با تعهد کتبی آن هم بدون هیچ نشانه‌ای در تعهدنامه از اینکه آنها خبرنگار هستند، "آزاد" شدند.
بازداشت خبرنگارانی که برای پوشش اخبار باشگاه استقلال و برای انجام وظیفه به مقابل ساختمان این باشگاه رفته بودند، هر چه باشد، قطعا ماحصل بی‌توجهی و بی‌مسوولیتی مدیران و معاونانی است که این روزها با استفاده از نام باشگاه بزرگی همچون استقلال به دنبال کسب شهرت - حتی در بدنامی ناشی از عملکرد ضعیف - هستند. اتفاقی که با یک همراهی ساده باشگاه استقلال قابل پیشگیری بود، اما این‌گونه نشد تا موضوع به بحرانی پرماجرا برای خبرنگاران حاضر در مقابل باشگاه استقلال تبدیل شود. آن هم خبرنگاران شناخته شده‌ای که روزها و ماه‌ها در گرما و سرما همیشه همراه درد و غم استقلال بوده‌اند.
امید است که وزارت ورزش در آینده‌ای نزدیک و با تغییر مدیریت و چینش دلسوزانه مدیران استقلال، زمینه‌ایی را فراهم کند که مدیران این باشگاه مردمی علاوه بر توجه به دغدغه‌های به حق هواداران میلیونی این باشگاه بزرگ، زمینه رشد و موفقیت این باشگاه را موجب شوند.
به نظر می‌رسد، مدیرانی باید در استقلال حضور داشته باشند که به دنبال سوء استفاده و کسب شهرت از نام بزرگ "استقلال" نباشند و بتوانند در فضایی مدبرانه با رفع مشکلات و دغدغه‌های این باشگاه، ارتباط متوازن، مثبت و سازنده‌ای را بین ارکان باشگاه، رسانه‌ها و هواداران ایجاد کنند تا شاید حاشیه‌های سر به فلک کشیده تیم پرهوادار استقلال اندکی کمتر شده و هواداران باشگاه طعم و لذت شادی موفقیت در سایه مدیریت مدبرانه را بچشند.
