« آیدین الفت بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت!
خبر همین قدر کوتاه و همین قدر بُرنده و بی‌رحم بود...
باورم نمی شد...آیدین از آن آدم‌هایی‌ست که نبودنش...مرگش را هیچ جور نمی‌شود باور کرد، بس که سرشار بود از انرژی حیات...
شماره کیومرث مرادی را گرفتم ...گوشی را که برداشت دیدم نفسش بالا نمی آید از گریه...حرف نزدیم ،او فقط زار زد...و من فقط آرام اشک ریختم...
آیدین را کرونا برد...و تمام!
آیدین الفت یکی از بهترین و باسوادترین و بی ادعاترین مهندسین صدا بود که می شناختم.در حال تحصیل در دوره‌ی دکترا...جنتلمن ترین...آدم حسابی...بی هیچ نمایش و ادعا و‌درجه یک...و دریغ که دیگر نداریمش...
کرونا آیدین را با خود برد...و تمام!
تسلیت به خانواده‌ی محترم الفت به ویژه مادر گرامی و نازنین ِ آیدین و تسلیت به دوستانش در مجموعه شهر صدای پارسیان...که آیدین چقدر برای حفظ و راه‌اندازی‌اش زحمت کشید...
تسلیت به جامعه ی موسیقی و تئاتر و سینمای ایران برای از دست دادن چنین گوهر ارزشمندی ...
داغ ِ مرگ ِ آیدین الفت از آن داغ‌هاست که حالاها بلکه تا همیشه با دل مان خواهد ماند...روانت آرام مرد ِ نیک ِ روزگار...یادت به خیر و نیکی.
صفحه ام شده مثل ِ دیوار ِ پشت ِ مسجدهایی که محل ِبرگزاری ِمراسم ختم‌اند...پر از اعلامیه‌ی مرگ ...
چه کنم؟ چه کنیم که مرگ می‌بارد!
عکس را در تابستان سال ِ نود و هشت، پیش از اجرای نمایش«مرغ دریایی من»کیومرث برداشت از ما...آیدین طراح صدای آن نمایش بود
آیدین ما این عکس‌ها را نگرفتیم برای وقت ِ نبودن ِ هم...برای روز مرگ‌مان...چرا اینطور شد آیدین؟»
