سعید پروینی، تهیهکننده سریال «کلبهای در مه» به همراه حسام محمودی ، بازیگر نقش دامون، آشا محرابی ، بازیگر نقش فرح و سام قریبیان ، بازیگر نقش برزو خان شنبه ۹ مرداد با حضور در اداره کل روابط عمومی رسانه ملی، پاسخگوی تماسهای مردم با تلفن ۱۶۲ صداوسیما شدند و سپس در نشست خبری مجازی درباره این مجموعه تلویزیونی حضور پیدا کردند.
تقاضا برای فصل دوم «کلبهای در مه»
سعید پروینی، تهیهکننده سریال «کلبهای در مه» درباره آنچه در تماس مستقیم مخاطبان با ۱۶۲ دریافت کرده، گفت: سلایق مختلف بود و ۸۰ درصد فضای کار را پسندیده بودند. برخی فکر میکردند که سریال در گیلان ضبط شده است؛ درحالیکه تنها ۱۰ روز در شمال کشور حضور داشتیم و بقیه کار که شش ماه زمان برد، در اطراف تهران و شهرستان شهریار با آرایههای ویژوال ضبط شد.
پروینی ادامه داد: بیشتر مخاطبان پیگیر ساخت فصل دوم سریال «کلبهای در مه» بودند؛ چرا که بخشی از قصه داستان ناتمام مانده و ما منتظر دستور تلویزیون هستیم که اگر مثبت باشد، قصه داستان را با گروه نویسندگان سریال دوبارهنویسی کنیم و فصل دوم را در صورت موافقت بسازیم.
اولین تجربه حضور در ۱۶۲
آشا محرابی، بازیگر نقش فرح در سریال «کلبهای در مه» هم گفت: اولین تجربهام بود که در واحد ارتباط با مخاطبان (۱۶۲) حضور داشتم. برای من ارتباط مستقیم با بینندگان سریال شادیآفرین و لذتبخش بود. غالب مخاطبانی که با من گفتگو کردند، نقشم را دوست داشتند و پیگیر فصل دوم این سریال بودند.
سام غریبیان، بازیگر نقش برزو خان هم گفت بیشتر تماسهایی که دریافت کرده، اولا از نقاط مختلف کشور بوده و بیشتر رده سنی هم که با او صحبت کردهاند، نوجوان بودند.
چالشهای «کلبهای در مه»
عوامل سریال «کلبهای در مه» بعد از حضور در ۱۶۲، در نشست خبری با خبرنگاران رسانههای مختلف از طریق فضای مجازی حضور یافتند.
پروینی در ابتدای این نشست گفت: امروز در واحد مخاطبان ۱۶۲ ما تقریبا با هموطنان از تمام استانها، قومیتها و سطح تحصیلاتی صحبت کردیم؛ غالب مخاطبان این سریال را دوست داشتند.
پروینی ادامه داد: آغاز ضبط کار آبان سال ۹۸ و با کارگردانی مرجان اشرفیزاده بود، اما در میانه راه، به علت اینکه درباره کار و قول و قرارهایمان در زمان مشخصشده عمل نشد، سیمافیلم به این نتیجه رسید که کارگردان میبایست تغییر کند.
تهیهکننده سریال «کلبهای در مه» افزود: قرار بود بیشتر کار با طراحی آرایه در اطراف تهران ضبط شود، اما مرجان اشرفیزاده معتقد بود این اثر در تهران خوب از کار درنمیآید؛ این قبیل اختلافنظرها موجب تغییر کارگردانی این سریال شد.
پروینی تأکید کرد: کار کردن در شرایط کرونایی برای بازیگران دشوار است، اما تمامی همکاران با وجود چنین شرایطی حاضر شدند کار کنند؛ اینکه مخاطبان این سریال امروز تماس گرفتند و از ما قدردانی کردند، برای ما جای خوشحالی دارد و به ما روحیه داد تا پرانرژیتر از قبل به کارمان ادامه دهیم.
سام غریبیان، بازیگر نقش برزو خان هم درباره تجربه کاری در این سریال گفت: برای من بازیگر، پذیرفتن کار در دوران کرونا که مدتهاست به خاطرش خود را قرنطینه کردهام، تصمیم دشواری بود؛ اما هم فیلمنامه و هم عوامل این سریال ویژگیهایی را که مد نظر من بود، داشت و با تمایل قلبیام کار را پذیرفتم.
غریبیان به نقش خود در این سریال پرداخت و گفت: نقش برزو خان برای من شخصیت کنشگری بود. اصولاً بازیگران تمایل دارند تا نقش شخصیتهایی را بازی کنند که چندبعدی باشند. این نقش برایم جذاب بود.
بازیگر نقش برزو خان گفت: در گفتگوهایی که با مخاطبان این سریال در ۱۶۲ داشتم، سؤال کردم آیا از نقش منفی من بدتان نمیآید؟ و نکته جالب این بود که آنها این نقش را دوست داشتند و توانسته بودند با آن ارتباط برقرار کنند.
غریبیان همچنین به مقایسه شرایط کاری در سینما و تلویزیون پرداخت و گفت: باوجود رقیبی، چون نمایش خانگی کار دشوارتر شده است، اما فراموش نکنیم تلویزیون همچنان پرمخاطبترین است و من بازیگر وقتی کار خوبی به من معرفی شود، علاقهمندم دیده شوم! و کار در سریالهای تلویزیونی را با دلوجان میپذیرم!
سریالی که نوجوانان هم پسندیدند
آرشا محرابی، بازیگر نقش فرح به اولین تجربه شیرینش در واحد مخاطبان ۱۶۲ اشاره کرد و گفت: خوشبختانه مردم قصه داستان را دوست داشتند و با وجود اینکه داستان قصه مربوط به دهه ۵۰ بود، نسل نوجوان هم این سریال را دوست داشتند.
بازیگر نقش فرح ادامه داد: خدا را شکر کاری خوبی بود. متن را دوست داشتم، چرا که شخصیتها خاکستری بود، شعاری نبود و بیشتر آدمها واقعی بودند؛ از اینکه کارگردان این سریال بیادعا کار کرد، کار بهخوبی پیش رفت و فضا دوستانه بود، بسیار راضی هستم.
حسام محمودی، بازیگر شخصیت دامون هم در این نشست بیشتر به نقد عملکرد همصنفیهای خود پرداخت و ابراز عقیده کرد: روی سخن من با گروه تهیه و تولید است که چرا در پروژهها از آدمهای ارزان که کار نابلدند و کار را گران میکنند، بهره میبرند و اینکه چرا یک گروه ۱۰۰ نفره باید وقتش برای یک بازیگری تلف شود که نمیتواند به خوبی دیالوگ خود را حفظ کند.
وی با بیان اینکه چرا در قراردادها، بابت پرداخت حقالزحمه بازیگران زمانی مشخص نمیکنند، ادامه داد: بنده در تجربههای همکاری با تلویزیون و سینما با این مشکل مواجه شدهام.
در پاسخ به این ابهامات و سوالات، حمید خواجهنژاد، مدیر روابط عمومی معاونت سیما در این باره که کدام نهاد نظارت بر قراردادهای بازیگران در تلویزیون را بر عهده دارد؟ گفت: مرکز سیما فیلم و بازرسی سازمان قطعا این موارد را پیگیری میکنند و به تخلفاتی از این دست رسیدگی میکنند؛ شما اگر از تهیهکنندهای بابت معوقات پرداختی به شما و همکاران دیگر انتقاد دارید، به راحتی میتوانید درخواست پیگیری و بررسی بدهید! روابط عمومی سازمان هم حتماً کار را پیگیری و نتیجه را اطلاعرسانی خواهد کرد.
نسبت «کلبهای در مه» با «پس از باران»؟
در ادامه این نشست، تهیهکننده سریال «کلبهای در مه» در پاسخ به سؤال خبرنگارای که این سریال را با سریال «پس از باران» که در دهه ۷۰ از تلویزیون پخش شده است، مقایسه کرد، گفت: آن سریال در آن سالها مورد اقبال عمومی قرار گرفت؛ اما تنها وجه تشابهش با سریال «کلبهای در مه» فضای بصری قصه بود که شمال ایران را به تصویر کشیده بود؛ نه متن قصه و سریال «کلبهای در مه» به ظلم خان و خان بازی در دهه ۵۰ پرداخته بود.
پروینی همچنین به تأثیر فضای شهرکسازی و آرایه در سریال و بالا بردن سرعت ساخت سریال اشاره کرد و افزود: تمام دنیا در فیلمسازی به این سمت حرکت کرده است. در ابتدای کار، ما حقالزحمه دو ماه عوامل سریال «کلبهای در مه» را بابت ساخت آرایه پرداختیم و این تصمیم درستی بود و سرعت انجام کار را بالا برد.
رتبه اول رسانه ملی در تولید سریال و فیلم
محمدحسین رنجبران، مدیرکل روابط عمومی سازمان صداوسیما هم در بخش پایانی این نشست با قدردانی از عوامل «کلبهای در مه» و اعلام برخورداری این سریال از مخاطب ۳۳ درصدی بر مبنای نظرسنجی مرکز تحقیقات صداوسیما گفت: سریال «کلبهای در مه» یکی از سریالهای خوب تلویزیون در این چند ماهه بود که بازیهای خوب و لوکیشن مناسبی داشت و گروه جوان کار بلدی پایکار بودند.
رنجبران به نشست اسفند ۱۳۹۹ تهیهکنندگان سریالهای تلویزیونی با ریاست سازمان اشاره کرد و افزود: صداوسیما، چون درگیر کار ساخت سریالهای مختلف است، اهمیت کار را درک نمیکند؛ اما ما در آن نشست به خوبی متوجه شدیم که چه تعداد سریال ساخته میشود و سالانه در مقایسه با سینما و دیگر فعالان عرصه نمایشی، بیشترین سریال و تلهفیلم در رسانه ملی ساخته و پخش میشود.
وی افزود: فراموشمان نمیشود که در دوران کرونا تعدادی از بازیگران ما حین کار در سریالها درگیر کرونا شدند، کارشان به بستری در بیمارستان کشید و حتی متأسفانه تعدادی از این عزیزان را هم از دست دادیم.
رنجبران یادآور شد: علاوه بر قدردانی مرسوم، هدف ما از برگزاری نشستهایی با حضور عوامل و بازیگران سریالهای تلویزیونی، برطرف کردن مشکلات و ابهاماتی است که ممکن است بازیگران و عوامل سریالها داشته باشند؛ علاقمندیم شما عزیزان از تجربیات خود بگویید و هیچ نکتهای ناگفته نماند؛ چراکه معتقدم کاری که دلی نباشد، خوب از کار درنمیآید.