پایگاه نظامی آمریکا در نزدیکی چاه نفتی «العمر» در استان دیرالزور سوریه در روزهای گذشته چندین بار هدف حمله راکتی و پهپادی قرار گرفته و همزمان به پایگاه « عین الاسد » در غرب عراق نیز حمله شده و منابع محلی بارها از برخاستن دود و به صدا در آمدن آژیرهای خطر در مناطق مورد هدف قرار گرفته، خبر داده‌اند.
روز سه‌شنبه نیز منابع رسمی سوری گزارش دادند که در اطراف پایگاه آمریکا در میدان نفتی «العمر» (شرق سوریه) دود رویت شده است. خبرگزاری رسمی سوریه (سانا) هم اخبار منتشر شده درباره رویت دود در اطراف پایگاه آمریکا در میدان نفتی العمر را تأیید کرده است.
«عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه الکترونیکی رأی الیوم، در یادداشتی نوشت که این حملات که در هفته‌های گذشته افزایش یافته و به نظر می‌رسد مرتبط با گروههای تابع الحشد الشعبی باشد، در چارچوب استراتژی جدیدی صورت می‌گیرد که قصد دارد ایالات متحده آمریکا را مجبور به خروج از عراق و سوریه کند و این کشور همچون افغانستان تمامی پایگاههای خود را از این دو کشور برچیند.
او افزود: «بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه یک سال و نیم پیش در گفت‌و‌گو با تلویزیون روسیه در پاسخ به سؤالی مبنی بر چگونگی برخورد دولتش با اشغالگری آمریکا بر چاههای نفت و گاز شرق استان دیرالزور گفت که ایالات متحده آمریکا کشوری است که با ورود به جنگ در منطقه‌ای که تروریست‌ها بر آن مسلط هستند، نیروهای نظامی‌اش را به زحمت انداخته، آن هم در شرایطی که خود مشغول جنگ داخلی است [اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا]، اما این بدین معنا نیست که گروههای مقاومت از ساکنان منطقه برای بیرون راندن آمریکایی‌ها در آینده نزدیک تشکیل نشود.»
عبدالباری عطوان در ادامه نوشت که بعید نیست حملات فزاینده اخیر علیه پایگاههای آمریکا در چاههای نفتی «حقل العمر» آغاز جنگ چریکی گروههای سوری متشکل از عشایر عرب در منطقه باشد که در هماهنگی با الحشد الشعبی عراق صورت می‌گیرد.
به نوشته وی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور سابق آمریکا این پایگاه نظامی را برای حفاظت از چاههای نفتی و گازی در شرق سوریه دایر و استخراج و فروش نفت و گاز را به شرکت‌های اسرائیلی واگذار کرد و بخشی از عوائد فروش را نیز به شبه‌نظامیان «نیروهای دموکراتیک سوریه» (SDF) اختصاص داد. شبه‌نظامیانی کردی که شاخه نظامی تشکیلات موسوم به «اداره خودمختاری شمال و شمال شرق سوریه» محسوب می‌شوند.
غارت ثروت نفتی و گازی سوریه در حالی صورت می‌گیرد که حکومت و مردم این کشور به شدت از کمبود سوخت در مضیقه به سر می‌برند و راننده‌ها گاهی برای ساعت‌ها در پشت پمپ بنزین‌ها منتظر مقدار کمی سوخت به انتظار می‌ایستند چرا که آمریکا چاههای نفتی را به اشغال در آورده است و با تحریم‌های موسوم به «تحریم سزار»، فقط جدایی‌طلبان کُرد هستند که از مواهب این چاهها بهره‌مند می‌شوند.
در ادامه این یادداشت آمده است: «دولت بایدن در روزهای گذشته دست به تفاهمات جدید با دولت روسیه بر سر پرونده سوریه زده که آحرین مورد به توافق برای عبور کاروان‌های بشردوستانه از گذرگاه "باب الهوی" در استان ادلب مربوط می‌شود تا مقدمه‌ای برای کاهش خسارات و خروج از سوریه و عراق همچون افغانستان باشد و همه این‌ها در چارچوب راهبرد عقب‌نشینی تدریجی از منطقه غرب آسیا تعریف می‌شود تا آمریکا بر خطر نفوذ فزاینده چین در شرق آسیا و کل جهان تمرکز کند.»
سردبیر روزنامه رأی الیوم سپس نوشت که گروههای مقاومت عراق و سوریه در نهایت آمریکا را به فرار همراه با شکست از سوریه و عراق در ماههای پیش‌رو مجبور خواهند کرد و نشانه‌ها حاکی از این است که حملات پیش‌رو با هدف تحمیل خسارت جانی به نیروهای آمریکایی صورت خواهد گرفت؛ همچون حملاتی که در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ علیه اشغالگران آمریکایی در عراق انجام شد و دولت سوریه در آن زمان نقش بزرگی در تأمین نیرو و سلاح مقاومت ایفا کرد.
به عقیده عبدالباری عطوان، دولت آمریکا به طور حتم اداره خودمختاری کردهای سوریه را که یک تشکیلات غیر قانونی است تنها خواهد گذاشت و همان‌طوری که هم‌پیمانانش در افغانستان را به حال خود رها کرد با آن‌ها نیز چنین رفتار خواهد کرد تا پس از اشغالگری ۲۰ ساله، گروه طالبان بتواند ۸۵ درصد اراضی افغانستان را به کنترل خود در آورد و بر ۲۵۰ ولسوالی از مجموع ۲۹۰ ولسوالی مسلط شود.
عطوان نوشت: «اکنون دولت فاسد و وابسته اشرف غنی جز شهر کابل و برخی شهرهای کوچک بر منطقه دیگری تسلط ندارد. آمریکا نیروهای دموکراتیک سوریه و کردهای سوریه را همچنان که دولت افغانستان و ارتش ۳۰۰ هزار نفری‌اش را تنها گذاشت، رها خواهد کرد و این اتفاق حتمی است و فقط باید منتظر ماند.»
این رونامه‌نگار سرشناس جهان عرب در بخش پایانی یادداشت خود نوشت که متأسفانه کردهای سوریه از درس‌های تاریخ عبرت نمی‌گیرند و آمریکا بیش از یک بار آن‌ها را به حال خودشان رها کرده و پی منافعش رفته است. آمریکا همچنان که از طالبان برای اخراج شوروی بهره برد و سپس به آن‌ها حمله کرد، کردهای سوریه را نیز فقط برای تحریک و مقابله با عراق و سوریه و ایران می‌خواهد و پس از شکست در اهدافش کردها را در میان ترکیه و سوریه و گروههای مقاومت تنها خواهد گذاشت.
عطوان افزود: «دلیل اصرار بر اعتماد دوباره به آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها را نمی‌فهمم؛ آمریکا در عراق و سوریه و کل منطقه خاورمیانه شکست خورده و نزدیک به شش تریلیون دلار خسارت مالی دیده و پنج هزار سرباز در عراق از دست داده است. نفت و گاز سوریه به حکومت و مردم سوریه باز خواهد گشت و گذر حوادث در آینده این حقیقت را تأیید خواهد کرد.»
در جریان حمله گسترده ترکیه در تاریخ اکتبر ۲۰۱۹ میلادی موسوم به عملیات «چشمه صلح» به شمال و شمال شرق سوریه، آمریکا شبه‌نظامیان کرد را در مقابل ترکیه تنها گذاشت و کردها دست به دامان ارتش سوریه برای حفظ برخی شهرها از جمله «منبج» شدند. آمریکا در آن مقطع خود را کنار کشید و در نهایت کردها را به عقب‌نشینی ۳۰ کیلومتری از مرز ترکیه وادار کرد.
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا در سال ۲۰۱۹ به هنگام اصلاح تصمیمش درباره خروج تمامی نیروهای آمریکایی از شمال شرق سوریه گفته بود که چند صد نظامی را در منطقه‌ای که نفت وجود دارد، نگه می‌دارد. هم اکنون طبق گزارش‌های غیر رسمی حدود ۹۰۰ نظامی آمریکایی در شمال شرق و جنوب شرق (منطقه التنف) سوریه مستقر هستند.
