« گشایشهای اقتصادی را در پیش داریم چراکه دیپلماسی قوی داریم و دنیا میداند که با ملتی شریف روبهرو است؛ افتخار نیست در دوره مدیریت ما ملت در صف مرغ ایستادند.» این بخشی از سخنان چند روز پیش معاون اول رئیسجمهور است. ماجرای دنبالهدار کمبود و گرانی مرغ ، همچون بسیاری از مسائل دیگر، هرچند در برابر ایرادات اساسی دولت فعلی یکی از دهها مورد است، اما نماد و چکیدهای از عملکرد دولت جناب آقای روحانی است. فارغ از پرداختن به ریشههای مشکل، نحوه مواجهه دولتمردان با مسئله، از هر حیث غریب و دور از انتظار است.
یک. در دوران دولت دهم، قیمت مرغ به هفت هزار تومان رسیده بود. آن زمان، رئیسجمهور فعلی که رئیس مرکز تحقیقات مجمع تشخیص بود، رسیدن قیمت مرغ به هفت هزار تومان را نشانه عدم برنامهریزی اعلام کرد. همان زمان، بیشترین انتقادات علیه وضعیت بازار مرغ در پایگاه خبری آفتاب منتشر شد که زیر نظر مرکز بررسیهای استراتژیک مجمع بود.
این تیترهای سایت آفتاب در آن مقطع، مشتی نمونه خروار است:«نمیتوان از دولتی که راهحلی برای کنترل قیمت مرغ پیدا نکرده، انتظار داشت پاسخی برای حل بحران بیکاری بدهد/ چرا دولتیها از مردم عذرخواهی نمیکنند/ مرغ ۶ هزارتومانی نتیجه تحریم نیست، نتیجه سوء مدیریت است». آقای روحانی که بعید است یادشان باشد، ایشان حتی به یاد ندارد که زمانی وعده صدروزه داده بود و بعدها اصل آن را تکذیب کرد، اما خدا کند که ملت ایران این اظهارات را از یاد نبرده باشد.
دو. از چند ماه پیش مرغ گران میشود. صفهای طولانی مردمی که در انتظار دریافت یک یا دو مرغ هستند، در رسانهها منتشر میشود و دولتی که مدام از عدم توجه مردم به پروتکلهای بهداشتی در دوره کرونا سخن میراند، در این زمینه موضعی نمیگیرد. همچون اغلب موارد مشابه، رئیس محترم جمهور در شان خود نمیداند که اظهارنظری در این زمینه کند. او گاهی در جلسات رسمی از وزارت صمت گلایه میکند که بازار را رها کرده است، گاهی هم که سخن میگوید، جملاتش با کلمه «باید» شروع میشود، بازار باید مدیریت شود، امنیت غذایی مردم باید تأمین شود و دهها باید دیگر. گویی شخص دیگری رئیسجمهور است و روحانی، منتقد وضعیت فعلی و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری پیش رو است.
سه. وزارت جهاد کشاورزی مسئولیت ماجرا را نمیپذیرد اما چندی بعد وزیر در مجلس بابت گرانی مرغ عذرخواهی میکند. خلاف مواردی همچون اهانت چند جوان جاهل به خودروی یک نماینده، در مسئله گرانی مرغ که میلیونها خانوار ایرانی را درگیر کرده، در این موضوع خبری از دستور ویژه رئیسجمهور و تشکیل کمیته و کارگروه برای رسیدگی به مسئله نیست. هنوز هم کسی نمیداند در ماجرای مرغ، دقیقا چه اتفاقی افتاده، تولید کاهشیافته، توزیع و بازار اختلال دارد یا آنطور که برخی اجزای دولت دوست دارند وانمود کنند، گرانی مرغ همریشه در تحریمها دارد.
چهار. مجلس شورای اسلامی به مسئله ورود میکند و با هر اظهارنظری، با تهاجم سنگین دولتمردان روبه رو میشود. دولتمردانی که مرتب مواضع مجلس را به غیرتخصصی و غیر کارشناسی بودن متهم میکنند، حتما وضعیت فعلی را ثمره کارشناس بودن خودشان میدانند. نمیتوانم از این اظهارنظر وقیحانه یکی از وزرای سابق دولت فعلی بگذرم که گفته است اگر ما نبودیم قحطی تمام ایران را گرفته بود. اگر من دادستان بودم، حتما از جایگاه مدعیالعموم و بهمنظور احقاق حقوق عامه، برای نشر اکاذیب بهقصد تشویش اذهان عمومی به چنین مسئلهای ورود کرده و علیه گوینده اقامه دعوا میکردم، هرچند رسیدگی به هزاران پرونده فسادی که در سایه مدیریت همین دولتمردان شکلگرفته، ممکن است فرصتی هم برای رسیدگی به چنین مواردی باقی نگذارد.
پنج. همه کشمکشها و اختلافات بهمرور خواهد گذشت و مرغ همچنان گران است. مرغ از سفره بسیاری از طبقات مردم پر کشیده و بهجای آنکه مسئولان ذیربط شرمنده باشند، بسیاری از پدران این سرزمین در برابر خانوادههایشان شرمگیناند.
سید محمد بحرینیان