با وجود این که نشست وزرای خارجه اتحادیه عرب هفته گذشته در قاهره برگزار شد و مصر پیشنهاد تمدید دوره «احمد ابوالغیط» به مدت 5 سال دیگر به عنوان دبیرکل این اتحادیه را داد، اما اتحادیه عرب با بحران‌های متعددی مواجه است. این بحران‌ها موجب شده تا برخی از اعضای اتحادیه عرب به سمت کاهش سهم خود در تامین بودجه مالی این اتحادیه حرکت کنند. از جمله این طرف‌ها عربستان سعودی است که از تزریق بیهوده پول به این اتحادیه شکایت دارد.
اطلاعات نشان می‌دهد که عربستان نه تنها می خواهد سهم بزرگی از بودجه‌ای که به اتحادیه عرب اختصاص داده بود را کاهش دهد بلکه در صدد آن است که میزان دستمزد‌هایی را که از ابتدای هزاره جدید به شکل مداوم افزایش یافته و نیزبودجه‌های هنگفتی که به ماموریت‌های خارج از کشور اختصاص داشت را مورد بازنگری قرار دهد.
منابع آگاه در این زمینه گزارش می‌دهند که این اقدامات ریاض تا حدودی به دلیل عدم رضایت آن از عملکرد ابوالغیط در اتحادیه عرب است و سعودی‌ها از عدم انتصاب تیم دیپلماتیک عربستان در اتحادیه عرب طی دوره گذشته ناراضی هستند و تمایل دارند که دبیرکل این اتحادیه نماینده عربستان باشد.
عربستان همچنین خواستار بازنگری در اموال اختصاص یافته به دبیرکل اتحادیه عرب و دبیرخانه عمومی که میزان قابل توجهی از بودجه اتحادیه متعلق به آنهاست، شد.
عربستان سعودی با وجود این که خواسته‌های خود را به صورت کتبی به اتحادیه عرب ارسال کرد اما مقامات این کشور از افشای برخی جزئیات به مطبوعات به ویژه به یکی از رسانه‌های متعلق به اطلاعات مصر خشمگین شدند، البته بعد از این که احمد ابوالغیط، محمد بن سلمان، ولیعهد جوان عربستان را مردی حکیم توصیف کرد که برای ملت خود کار می‌کند، خشم سعودی‌ها تا حدودی فروکش کرد.
اتحادیه عرب سازمانی متشکل از 22 کشور با مساحت تقریبی 14 میلیون کیلومتر مربع و جمعیتی افزون بر 400 میلیون نفر در سال 1945 و براساس ایده‌ای انگلیسی تشکیل شد.
این اتحادیه توسط کشورهای مصر، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین، اردن، عربستان و یمن تاسیس شد و از نیمه دوم قرن بیستم کشورهای دیگر به عنوان عضو و ناظر به آن پیوستند.
نهادی که روزی با هدف تقویت و هماهنگی برنامه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ایجاد شد، خود اکنون با تفرقه شدید و درگیریها و اختلافات حاد داخلی دست و پنجه نرم می‌کند و نشست‌های نمایشی آن به مجلسی برای توطئه چینی علیه اعضاء و همسایگان تبدیل شده است.
کشورهای عضو اتحادیه عرب با ثروت‌ها، مساحت و جمعیتی که دارند در صورت پرداختن به برنامه‌های توسعه‌ای قطعا یکی از قدرت‌های سیاسی و اقتصادی جهان بودند ولی اختلافات داخلی و مسیر متفاوت کشورهای عضو آن با اهداف اعلام شده، آن را در مناسبات بین‌المللی به حاشیه برده و از کم ترین تاثیر در صحنه منطقه‌ای و داخلی برخوردار کرده است.
