حبیب رضایی با انتشار عکس انصاریان در کنار مادرش نوشت:
«..جای خالی را نمیشود پر کرد...هرگز... در امتحانات مدرسه هم،هرررگز «با کلمات مناسب» جاهای خالی درست پر نمی‌شوند...که این‌خط فاصله، این نقطه‌چینها تا ابدِزمان، تهی و خالی می مانند... هیچی ترسناکتر از خالی شدن جای کسی نیست..جای عزیزی..و وای.. جای فرزند... جای قوت دل...
کاش امشب،مرد مومن،به خواب مادرت بیایی... کاش بگذاری چشمهای تر و قرمزش را که می‌بندد،تورا مهمان ببیند... کاش مادرها انقدر داغ نبینند در این جغرافیا...انقدر چشم‌انتظار ماندن حق مادران نیست در این وادی، کاش....تمام شود این
روزگار تلخ‌تر از زهر...
چقدر حالم خوب نیست امشب.. چقدر حال هیچکدوم‌ما خوب نیست امشب.. یه غمی توو هوا هست که...
همین.
این جمله از متن نمایش«ترانه‌های قدیمی» نوشته و کارگردانی جناب محمدرحمانیان قرض گرفته شد** »
