ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از نخستین نهاد‌های کشورمان بود که به علت اینکه اعضای آن از جنس مردم بودند از همان روز‌های آغاز مبارزات مردمی علیه رژیم ستمشاهی به صف‌های مردمی این مبارزات پیوست. ارتش پیش از انقلاب نیز در مقاطعی حتی به مردم کمک می‌کرد و مردم نیز صحنه آشنای گذاشتن گل در لوله‌های تفنگ‌ها را خلق کردند.
امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۱ آذر ۱۳۵۷ در مصاحبه‌ای با خبرنگار رادیو کانادا که در نوفل لوشاتو انجام شد در پاسخ به اینکه ارتش ایران را آمریکایی‌ها تعلیم داده اند و نسبت به شاه وفادار هستند. چنانکه شاه سقوط کند، چه کسی ارتش را کنترل می‌کند؟، گفت: بعضی از افراد طبقۀ اول ارتش به شاه وفا دار هستند، ولی رده‌های بعد، اینطور نیستند.
امام خمینی (ره) در مقطعی دیگر یعنی در ۲۳ دی ماه ۱۳۵۷ با صدور پیامی ضمن خبر از دسیسه حمله به نظامیان هشدار دادند که «مردم موظفند نسبت به نیرو‌های انتظامی و ارتش با برادری و مهربانی رفتار کرده و اگر اشرار قصد حمله به آنان را داشتند از برادران خود دفاع کنند» و از ارتشیان خواستند که «با ملت به طور برادری رفتار کنند». پیام امام خمینی چونان آبی بر آتش، همه شعله‌های دشمنی را خاموش کرد.
روز و ساعت پایان کار ارتش شاهنشاهی را می‌توان ساعت ۱۰/۳۰ صبح روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ دانست. در این روز طی جلسه‌ای که در شورای فرماندهان ارتش برگزار شد؛ اعلامیه بی طرفی ارتش تهیه و به امضای ۲۷ نفر از فرماندهان عضو این شورا که در راس آن ارتشبد قره باغی ریاست ستاد بزرگ ارتش قرار داشت، رسید.
اما همان طور که امام خمینی (ره) نیز فرموده بودند در بدنه ارتش شاهنشاهی بودند افرادی که دل در گرو اسلام، انقلاب و امام داشتند و با همراهی مردم نقش موثری در پیروزی انقلاب اسلامی ایفا کردند. امیر سرتیپ شهید پرویز خوشرو یکی از افراد انقلابی ارتش است که در ادامه با زندگی او آشنا می‌شویم.
نابغه اطلاعات و مخابرات ارتش
امیر سرتیپ شهید پرویز خوشرو یکی از فرماندهان و نوابغ ارتش جمهوری اسلامی ایران است که ۲۰ آبان ماه سال ۱۳۱۸ در شهرستان اردبیل در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. در سال‌های کودکی به همراه خانواده خود به تهران مهاجرت کرد و در یکی از محلات تهران به نام گمرک ساکن شد. دوران ابتدایی خود را در دبستان رازی و دوران متوسطه را در دبیرستان رهنمای تهران گذراند و به علت علاقه به نظامی گری وارد مدرسه نظام شد. پرویز با شرکت در کنکور توانست به دانشگاه افسری ارتش وارد شده و در سال ۱۳۴۶ دانشکده افسری را با موفقیت به پایان برساند.
هنگامی که در دانشگاه افسری مشغول به تحصیل بود پدرش را از دست داد و به عنوان تنها فرزند پسر خانواده سرپرستی مادر و ۳ خواهرش را به عهده گرفت. او فردی مذهبی بود و به همین دلیل هم نمی‌توانست با برخی از دانشجویان هم‌دوره اش هم عقیده باشد. البته با افرادی همچون شهید آبشناسان و شهید صیاد شیرازی هم‌دوره و هم عقیده بود که این موضوع باعث شد تا جمعی از افسران مذهبی در ارتش گرد هم جمع شوند.
پرویز در سال ۱۳۵۱ (۱۹۷۲) همراه با جمعی از زبده‌ترین افسران مخابرات ارتش برای شرکت در دوره ویژه مخابرات که در مونترال کانادا برگزار می‌شد به این کشور اعزام شد و دوره مذکور را با موفقیت طی کرد. او همواره در کنار کسب مهارت و آموزش‌های نظامی، تزکیه نفس و خود سازی را نیز مد نظر قرار می‌داد و دوستانش نقل می‌کنند که او بسیار متواضع و خوش اخلاق بود. انسانی خودساخته و با تلاش بود که در راه اداره زندگی و شغل خود با جدیت با مشکلاتی که مانع رسیدن به اهدافش بود مقابله می‌کرد.
او در سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و حاصل زندگی ۱۲ ساله‌اش سه فرزند است که یک پسر و دو دختر هستند.
شهید خوشرو به علت عقاید مذهبی خود همواره در دوران مبارزه مردم با رژیم ستمشاهی در ستیز و نبرد بود و در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی پس از آشنایی با خط و راه امام خمینی (ره) این راه و روش را ترویج و تبلیغ می‌کرد. او به علت فعالیت‌هایی که داشت همیشه از سوی فرماندهان و سرکردگان رژیم طاغوت مورد خشم و ظلم قرار می‌گرفت؛ اما او با تمامی این مشکلات مقابله می‌کرد. البته او از اولین کسانی بود که همکاری خود را با انقلاب آغاز و گام به گام آن را تا به پیروزی انقلاب دنبال کرد.
در اولین هفته پیروزی انقلاب در مدرسه علوی به حضور امام خمینی (ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی رسید و با در اختیار گرفتن فرماندهی پادگان ۰۱ مخابرات نیروی زمینی ارتش؛ وضعیت این پادگان را سر و سامان داد. شهید خوشرو همزمان با این کار‌ها در کمیته‌های انقلاب اسلامی چیذر شمیران و مسجد امام زمان (عج) در خیابان آزادی حضور داشت و تا شروع جنگ تحمیلی با اعضای کمیته انقلاب اسلامی در حوزه مخابرات و ارتباطات همکاری کرد.
جنگ تحمیلی که آغاز شد به جبهه‌های حق علیه باطل رفت و علاوه بر مسئولیت‌های خود در پادگان ۰۱ تهران در جبهه‌های نبرد نیز رزمندگان را یاری می‌کرد. برقراری ارتباط کلیه قرارگاه‌های ارتش در مناطق جنگی جنوب و غرب کشور از جمله کار‌های شهید خوشرو است که به گفته یاران هم‌رزمش مانند یک سرباز ساده چه در خط مقدم و چه در مقر فرماندهی هر کجا که احساس مسئولیت می‌کرد خدمت می‌کرد که نشان از این دارد که شهید خوشرو هیچ گاه احساس غرور نمی‌کرد.
تلاش‌های او تا ۳۰ تیرماه سال ۱۳۶۳ ادامه داشت و در این روز در مناطق عملیاتی جنوب پس از سال‌ها تلاش و فعالیت‌های مثمر ثمر در راه انقلاب و امام خمینی شربت شهادت را نوشید. شهید خوشرو در هنگام شهادت دانشجوی دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش (دافوس) بود.
از نکات جالب درباره شخصیت این شهید می‌توان به مداقعه ایشان در خطبه ویژه نهج البلاغه و سخنان گوهر بار امیر المومنین علی (ع) خطاب به مالک اشتر در خصوص ویژگی‌ها و جایگاه ارزشمند افسر اشاره کرد که حضرت علی (ع) فرموده بودند: «افسر باید دارای علو روح، شجاعت قلب، شرف خانوادگی باشد. در عین مهربانی سنگین دل و در حال گشاده رویی با مهابت باشد.»
