یکی از مهیج‌ترین بازی‌های امسال را دو تیم پرسپولیس و استقلال تهران، در استادیوم آزادی برگزار کرده ولی درنهایت به تساوی ۲-۲ رضایت دادند. دیداری که پس از سوت پایان بازی هم تمام نشده و هنوز هم مصاحبه‌ها و حرف و حدیث‌های آن ادامه دارد. در همین راستا خواندن تازه‌ترین مصاحبه محمدحسین کنعانی‌زادگان خالی از لطف نیست.
از دربی شروع کنیم. بازی چطور بود؟
باید با اختلاف ۵ گل می‌بردیم و ۶ تا می‌زدیم!
یعنی ۷ گل به استقلال می‌زدید؟! آنها هم ۲ گل زدند. مگر چند تا موقعیت داشتید که...
من برای شما می‌شمارم و یادداشت کنید!
بفرما؟!
دو تا موقعیت گل برای احمد نوراللهی به وجود آمد که با بدشانسی‌اش تبدیل به گل نشد. یکی هم کمال کامیابی‌نیا باز روی بدشانسی نتوانست تبدیل به گل کند. یک موقعیت دیگر هم مهدی عبدی داشت که سرش را چرخاند و اگر نمی‌چرخاند تبدیل به گل می‌شد!
خُب می‌گویی باید همه موقعیت‌های یک تیم تبدیل به گل شود؟ آن وقت اسمش دیگر فوتبال نیست و بسکتبال می‌شود!
من برای شما شمردم و می‌گویم باید ۵ یا ۶ گل به استقلال می‌زدیم. واقعاً روز خوب پرسپولیس بود و بازی خیلی خوبی انجام دادیم. همه دیدند استقلال حرفی برای گفتن نداشت...
ولی استقلال دقیقه دوم بازی گل زد. نمی‌توان گفت هیچ حرفی برای گفتن نداشت.
شما بازی را یک بار دیگر تماشا کنید. دو تا توپ آوردند و دو تا گل زدند. غیر از آن چه اتفاقی افتاد؟
گل دیاباته که آفساید اعلام شد و یکی، دو موقعیت دیگر. البته پرسپولیس خوب بازی کرد و...
خیلی خوب بازی کردیم. همه دیدند فینالیست آسیا چه قدرتی دارد.
می‌توانستید برنده شوید اما مهدی قایدی بالاخره زهرش را ریخت.
۹۰ دقیقه قایدی چه کار کرد؟ هیچ کاری نکرد!
به هر حال در دقیقه ۳+۹۰ کار خودش را کرد.
شما کل بازی را ببینید که توپ و زمین در اختیار ما بود. این حرف من هم نیست و همه کارشناسان چنین نظری می‌دهند. البته یک چیزی را به شما بگویم که برخی صحبت‌ها و رفتارهای بازیکنان و دست‌اندرکاران تیم استقلال به ما انگیزه بیشتری داده بود.
کدام مصاحبه؟ بازیکنان استقلال که ممنوع‌المصاحبه بودند؟
ولی مصاحبه‌هایی هم منتشر شد. قبل از ممنوع‌المصاحبه شدن را شما ببینید.
چرا اسم نمی‌آوری؟ کدام مصاحبه بازیکنان پرسپولیس را تحریک کرد تا جلوی استقلال با همه وجود بازی کنند؟
نیازی به اسم آوردن نیست و همه می‌دانند. خودتان پیگیر شوید ببینید چه کسانی بازیکنان ما را برای ارائه نمایشی بهتر و توفانی تحریک کردند. با این همه ما ثابت کردیم بهترین تیم ایران هستیم. دقیقه ۳+۹۰ هم بدشانسی گریبانگیرمان شد و بازی مساوی شد.
یک سؤال می‌پرسیم و دوست داریم جواب بی‌تعارفی بدهی؟
من که خیلی راحت صحبت می‌کنم و حرف می‌زنم.
درباره گل دقیقه ۳+۹۰ می‌خواهیم بپرسیم چرا باز هم در دقایق پایانی دربی گل خوردید؟ یک مقدار حریف را دست‌کم نگرفته و تصور کردید کار تمام شده است؟
شاید همین‌طور باشد. ما فکر کردیم حریف دیگر تسلیم شده و برنده این بازی بزرگ خواهیم شد ولی... به هر حال معلوم بود این مساوی خیلی برای استقلالی‌ها خوشحال‌کننده بود.
برای شما چطور؟
برای ما؟! اصلاً و ابداً این‌طور نبود. شما دیدید از آقا یحیی بگیرید تا همه ما ناراحت بودیم.
به هر حال گلزنی در دقیقه ۳+۹۰ اتفاق خوشحال‌کننده‌ای برای هر تیمی است. نیست؟
به ما که نتیجه این بازی نچسبید!
راستی پنالتی‌زن اول این بازی بودی؟
صحبت خاصی در رختکن مطرح نشده بود اما پنالتی می‌شد من می‌زدم چون آقا یحیی این اجازه را داده بود.
در پایان حرف ناگفته‌ای نداری؟
جا دارد از هواداران پرسپولیس تشکر کنم که بعد از بازی از همه ما حمایت ویژه‌ای کردند. پرسپولیس طرفداران فوتبال فهمی دارد که خیلی خوب فوتبال را می‌شناسند و درک می‌کنند.
