مارس 2019 دونالد ترامپ در اقدامی بحثبرانگیز حاکمیت رژیم صهیونیستی بر بلندیهای جولان را به رسمیت شناخت. این اقدام آمریکا که مخالف سیاستهای اعلامی واشنگتن و در تضاد با قواعد و قطعنامههای بینالمللی (قطعنامههای 242، 338 و 446) بود، اعتراضات بسیاری به همراه داشت. با این حال این تمام ماجرا نبود، چرا که پنجشنبه گذشته (19 نوامبر 2020) مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالاتمتحده، با دیدار از بلندیهای جولان و سخنرانی در آن ـ که در اقدامی بیسابقه بود ـ مهر تاییدی بر انگاره صهیونیستی بودن منطقه جولان زد تا از این طریق بتواند قبل از روی کار آمدن جو بایدن، واقعیتها را به زعم خود در منطقه خاورمیانه ثابت کند1 و سرسپردگی دولت ترامپ را به لابیهای صهیونیستی و اوانجلیستی نمایان سازد.
این اقدام دونالد ترامپ و وزیر خارجهاش، مایک پمپئو، شادی بسیاری در اردوگاه صهیونیستها به وجود آورد و آرزوهای دستنیافتنی این رژیم را به واقعیتی شورانگیز تبدیل کرد. رژیم صهیونیستی در جریان جنگ ۶ روزه (1967)، بلندیهای جولان را که متعلق به کشور سوریه بود اشغال و از 1981 با تصویب کنست (پارلمان رژیماشغالگر) آن را به سرزمینهای ادعایی خود ملحق کرد.
بلندیهای جولان 1860 کیلومترمربع وسعت دارد که تقریبا 75 درصد آن (1158 کیلومتر مربع) به اشغال اسرائیل درآمده است. این منطقه دارای آب فراوان و زمینهای حاصلخیز است و با قرار گرفتن کوه جبلالشیخ در این منطقه، بلندترین نقطه در خاورمیانه عربی به حساب میآید. از این رو بلندیهای جولان در تمام ابعاد نظامی، سیاسی، ایدئولوژیک، اقتصادی و زیستمحیطی برای رژیم صهیونیستی حائز اهمیت است، به طوری که میتوان ادعا کرد از دست دادن بلندیهای جولان، امنیت وجودی این رژیم را زیر سوال میبرد و بنیانهای لرزان دولت یهود را بیش از پیش به لرزه درمیآورد. در این نوشته اهمیت بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی را مورد بررسی قرار میدهم و دلیل شادمانی بیحد و حصر صهیونیستها را در به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم صهیونیستی بر بلندیهای جولان توسط واشنگتن بیان میکنم.
***
بلندیهای جولان از ابعاد گوناگون دارای اهمیت است که این ابعاد شامل موارد زیر میشود:
1- موقعیت استراتژیک و نظامی: بلندیهای جولان به خاطر داشتن سلسلهکوههای مرتفع، دیوار قابل اعتمادی تلقی میشود، به طوری که جولان را آواکس ثابت منطقه مینامند.2 موقعیت سوقالجیشی و استراتژیک جولان، به گونهای است که بر تمام مناطق اطراف خود در سوریه، فلسطین و لبنان اشراف دارد. رژیم صهیونیستی با اشغال این منطقه، قادر است منطقه قنیطره و عمق 30 کیلومتری دمشق را کنترل کند و در صورت درگیری نظامی، دست بالا را در برابر سوریه داشته باشد. حاکمیت رژیم صهیونیستی بر بلندیهای جولان، تنها سپر دفاع طبیعی دمشق علیه این رژیم را از دستان سوریه خارج و شرایط امنیتی مناسبی برای دولت یهود فراهم کرد و از طرف دیگر عمق استراتژیک آن را افزایش داد. اسرائیل به دلیل وسعت بسیار کم خود بشدت نیاز به توسعه سرزمینی دارد و از این رو اضافه شدن وسعت بیش از هزار کیلومتر به خاک رژیم صهیونیستی، دولت یهود را از بعد نظامی و استراتژیک توانمند کرده است. اسرائیل با دارا بودن وسعت 20 هزار و 700 کیلومترمربع، صدوپنجاه و سومین دولت از نظر وسعت درجهان به حساب میآید، از این رو الحاق جولان به این رژیم، میتواند حاشیه امنیتی اسرائیل را افزایش دهد.
2- هیدروپلیتیک* و منابع آبی: تاسیس موجودیت جعلی رژیم صهیونیستی با مساله بود و نبود آب پیوند خورده است. از این رو بلندیهای جولان اهمیت بسیاری برای این رژیم دارد. مساله آب زمانی اهمیت خود را برای رژیم صهیونیستی نشان میدهد که به گزارش سایت بلومبرگ درباره کشورهای درگیر با بحران بیآبی نگاه کنیم. بر اساس این گزارش، از 17 کشور درگیر با بحران شدید بیآبی، 12 کشور در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارد و از این 12 کشور، فلسطین اشغالی در رتبه دوم قرار گرفته است.3 بنابراین امنیت منابع آبی موضوعی است که همواره ذهن رهبران دولت یهود را به خود مشغول کرده است. از این رو الحاق منطقه جولان که به طور مستقیم 33 درصد نیازهای آبی رژیم صهیونیستی را تامین میکند اهمیت زیادی برای این رژیم دارد. علاوه بر این، الحاق این منطقه منجر به تسلط صهیونیستها بر شبکههای آبی و رودخانههایی همچون رودهای اردن، بانیاس و دریاچه طبریا (الجلیل) و مسعده میشود و از بحران آبی این رژیم میکاهد و قدرت چانهزنی رژیم صهیونیستی را در منطقه خاورمیانه و شامات افزایش میدهد.
بنابراین از یک سو منابع آبی بلندیهای جولان و از سوی دیگر تسلط بر رودخانهها و دریاچههایی که توسط بلندیهای جولان تامین میشوند، اهمیت این بلندیها را برای رژیم صهیونیستی دوچندان کرده است.
مارتین شرمن، استاد دانشگاه تلآویو معتقد است خروج اسرائیل از سرزمینهای اشغالی بویژه منطقه جولان، منابع آبی اسرائیل را تا 65درصد کاهش میدهد4. بر این اساس شاید گفته بن گوریون، نخستین نخستوزیر رژیم صهیونیستی، قرین صحت بوده باشد که میگفت «آب، خون زندگی ماست و ریشه وطن در آبهایش قرار دارد. ما با اعراب در جنگ آب وارد میشویم و سرنوشت رهین پیروزی ما است»5. افزون بر این، عدم وجود آب و ناامنی در مساله آب، رژیم صهیونیستی را میتواند با چالشهای عدیدهای مواجه سازد، چرا که نبود آب از یک سو موجب کمبود کار و محصولات کشاورزی میشود و از نظر اقتصادی و اجتماعی برای دولت یهود دردسر میآفریند و از سوی دیگر، سطح رفاه را در سرزمینهای اشغالی کاهش میدهد و مهاجرت یهودیان را از سراسر دنیا پایین میآورد و حتی ممکن است مهاجرت معکوس (مهاجرت از رژیم صهیونیستی به کشورهای دیگر) را افزایش دهد. در همین باره نتانیاهو در کتاب خود تحت عنوان «جایگاهی میان ملتها» تخلیه جولان را به زیان این رژیم میداند و در آستانه انتخابات سال 1996 نیز صریحا اذعان داشت اسرائیل جولان را برای امنیت و حفظ منابع آبی خود حیاتی میداند و هر گونه قرارداد صلح با سوریه باید متضمن حفظ حاکمیت اسرائیل بر جولان باشد»6. با این حال رژیم صهیونیستی با وجود در دست داشتن بلندیهای جولان با مشکل بیآبی مواجه است پس به طریق اولی واگذار کردن این بلندیها، نهتنها امنیت آبی، بلکه امنیت وجودی این رژیم را تهدید میکند.
3- کشاورزی و سکونتگاهی: همانگونه که گفته شد بلندیهای جولان دارای خاک حاصلخیز و آب فراوان است و از این رو شرایط مناسبی برای کشاورزی و استقرار یهودیان دارد. به علاوه بیش از نیمی از سرزمینهای اشغالی را بیابان نقب تشکیل میدهد که عمدتا فاقد شرایط کشاورزی و استقرار شهرکهای مسکونی است از این رو در اختیار داشتن جولان با مزیت کشاورزی و سکونتگاهی برای رژیم صهیونیستی بسیار حیاتی است. این مساله در کنار فضای بکر و سرسبز جولان که امکان بهرهبرداری توریستی و اقتصادی را فراهم میکند، اهمیت این منطقه را بیشتر میکند. افزون بر این رژیم صهیونیستی در حال حاضر 44 شهرک در جولان اشغالی احداث کرده که جمعیتی نزدیک به 20 هزار نفر را در خود جای داده است. بنابراین منطقه جولان برای موجودیتی که با معضل کمبود وسعت مواجه است، اهمیت بسیاری دارد تا بتواند مهاجران یهودی را در آن مستقر کند و جمعیت یهودی در سرزمینهای اشغالی را افزایش دهد. از این رو الحاق جولان به رژیم صهیونیستی میتواند گوشهای از بحران جمعیتی اسرائیل را بهبود بخشد.
4- اهمیت ایدئولوژیک: جولان علاوه بر اهمیت ژئواستراتژیک، هیدروپلیتیک و کشاورزی-سکونتگاهی، دارای اهمیت ایدئولوژیک نیز هست. گسترش و در اختیار داشتن مرزهای سرزمینی نهتنها به عنوان یک ضرورت نظامی، بلکه ریشه در میراث و تاریخ صهیونیسم دارد. همواره رویای ایجاد اسرائیل بزرگ در مانیفست صهیونیستها قرار گرفته است. در این رابطه بنگوریون میگوید: «همه بدانند اسرائیل با توسل به جنگ تاسیس شده و هرگز به مرزهایی که رسیده رضایت نخواهد داد و امپراتوری اسرائیل از فرات تا نیل امتداد خواهد یافت». جولان نیز یکی از مناطقی است که در داخل سرزمین موسوم به اسرائیل بزرگ قرار دارد. بسیاری از گروههای صهیونیستی همچون گروه رادیکال «گوش آمونیم» معتقدند خداوند سرزمین مقدس را به مردم یهود تخصیص داده از این رو نباید از سرزمینهای فتح شده، عقبنشینی کرد.
امیررضا مقومی