فقیهه سلطانی با انتشار این عکس نوشت:
جهان قربانگاهیست رنگین !
و ما قربانیانی خاموش ،
لمیده میان سفره ی اندوه!
و زمان !
این زمان سیری ناپذیر !
سال و ماه ، شب و‌روز و
لحظه هامان را بی درنگ میبلعد !
و نمیدانیم !
کسی چه می داند !
ما خوراک لحظه هاییم !
یا لحظه ها خوراکمان !؟
و تلخی!
و تلخیهامان ،
چون تیغْ استخوانِ ماهی کوچکِ آرزو بر باد رفته ای،
از دهان گشاد زمان ،
بر این سفره ی تاریک
و بر چشمان باز و بی نگاهمان ،
فرو میپاشد !!
فقیهه
آبان ۹۹
