زهرا عبادی در گفتوگو با ایسنا در رابطه با اینکه اختلال پانیک یا هراس چیست، اظهار کرد: این اختلال یک مشکل عمده در سلامتی و یکیاز مهمترین اختلالات رایج در دنیاست.
وی بیان کرد: این امر یکیاز اختلالهای اضطرابی است که در آن فرد بهطور ناگهانی دچار ترس و تپش قلب شدید، بدون وجود سابقهای از بیماریهای قلبی میشود.
عبادی گفت: در زمان تجربه حمله پانیک یا اختلال هراس، که معمولاً در طول ۱۰ دقیقه به اوج خودش میرسد، فرد فکر میکند نکند دیوانه شده یا سکته کند و بمیرد، همچنین این اختلال باعث دستپاچگی و ترس شدید بیمار میشود و معمولاً باعث میشود که بیمار انواع بررسیهای تخصصی و انواع آزمایشات پزشکی را انجام دهد و در نهایت مشاهده میشود فرد هیچگونه بیماری قلبی یا مشکل جسمانی خاصی ندارد.
این روانشناس با بیان اینکه یکیاز بارزترین علامتهای این اختلال تپش قلب ناگهانی و بالا رفتن تعداد ضربان قلب است، افزود: همچنین از دیگر علامتهای حمله پانیک تعریق زیاد، لرزش در قسمتهای مختلف بدن، احساس تنگی نفس یا بند آمدن نفس، احساس خفگی، احساس درد شدید یا ناراحتی در قفسه سینه، احساس تهوع یا ناراحتی در شکم، احساس سرگیجه، ضعف و عدم تعادل، ترس شدید از دیوانه شدن یا از دست دادن کنترل، ترس از مرگ و سکته کردن و احساس لرز یا احساس گرماست.
وی ادامه داد: آن چیزی که این حملات را از ترس معمول متمایز میکند، این است که این حملات در نبود یک محرک خارجی و کاملاً ناگهانی و بدون دلیل رخ میدهد.
عبادی با اشاره به اینکه این حملات معمولاً طی یک ماه بیش از دو بار اتفاق میافتد و معمولاً زمینه ژنتیکی نیز دارد، اضافه کرد: همچنین سن شروع این بیماری معمولاً حدود ۲۵ تا ۴۵-۵۰ سالگی است و معمولاً خانمها دو تا سه برابر بیشتر از آقایان به این اختلال مبتلا میشوند.
این روانشناس گفت: این اختلال بر کیفیت زندگی فرد، عملکرد شغلی و تحصیلی وی، رابطه باهمسر و سایر روابط فرد تأثیر میگذارد، گاهی اوقات ترس از حملههای بعدی ممکن است باعث شود، فرد بسیاری از فعالیتهای روزانهاش را انجام ندهد.
وی با تأکید بر اینکه بیماران باید بدانند که این حملات کشنده و خطرناک نیست و فرد در اثر این حملات دیوانه نمیشود، گفت: همچنین فرد با این حملات سکته نخواهد کرد، همچنین آنها باید گفتگوی درونی خود را در حین وقوع حمله اصلاح کنند و به خود بگویند که این حالت موقتی و گذراست، خطرناک نیست.
عبادی افزود: افراد باید بدانند این حملات خیلی زود برطرف میشود، علاوهبر این خبر خوب برای مبتلایان به این بیماری این است که درمانهای شناختی رفتاری توسط روانشناس و دارودرمانی توسط روانپزشک برای آنها بسیار مؤثر خواهد بود.