تصویر یک دیسپنسر
در زمان سوختگیری، سوخت از مخزن زیر زمینی جایگاه، به دیسپنسر پمپ شده و از دیسپنسر توسط نازل سوخت به اتومبیل ها منتقل می شود که برای انجام این فرآیند نیاز به وجود یکسری تجهیزات در قسمت داخلی و خارجی دیسپنسر است؛ یکی از این تجهیزات مهم، پمپ شناور نام دارد که می تواند به طور همزمان چند دیسپنسر را تغذیه کند.
جایگاه پمپ شناور داخل دیسپنسر
محمدحسن منصوری، یک تعمیرکار و نصّاب با سابقه در زمینه شناورهای ضد انفجار به کار رونده در جایگاه های عرضه سوخت از نجف آباد اصفهان است.
او به خبرنگار تولیدبان گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان می گوید: موفق به بومی سازی شناورهای ضد انفجار به کار رونده در جایگاه های عرضه سوخت شده است اما مسئولی از او حمایت نمی کند.
این تعمیرکار که دیگر تمام فوت و فن های تعمیر و نصب این شناورها را بلد شده، درباره کاربردهای این شناورها توضیح داد: در هنگام سوخت گیری در جایگاه های کوچک سوخت، صدای زیادی از دستگاه ها شنیده می شود که دلیل آن این است که یک پمپ شناور در زیر این دستگاه ها وجود دارد و هنگام برداشتن نازل شروع به کار می کند ولی در جایگاه های بزرگ این صدا شنیده نمی شود.
او ادامه داد: طرز کار این شناور اینگونه است که وقتی نازل برداشته می شود، شناور روشن شده و چند عدد از پمپ های ضدانفجار EX موجود در "دیسپنسر" را پشتیبانی می کند.
منصوری همچنین بیان کرد: در حال حاضر فقط انگلیس، آمریکا و چین در حال تولید این شناور هستند؛ دلیل این که سایر کشورها نمی توانند آن را بسازند، سخت بودن عایق بندی آن است اما من بعد از سال ها تلاش و هزینه کردن برای ساخت آن، موفق شدم این شناور را بومی سازی کنم.
او افزود: چند نمونه از دستگاه هایی را که ساختم برای گرجستان و افغانستان فرستادم که بدون هیچ مشکلی در حال استفاده از آن هستند اما کشور خودمان حاضر به استفاده از آن ها نیست.
منصوری ضمن توضیح در باره الهام گیری قوانین شرکت نفت ایران از قوانین انگلستان، گفت: کارشناسان شرکت نفت حتی شناور من را نگاه هم نکردند و گفتند تا زمانی که برگه تایید انگلیس را نیاوری، اجازه استفاده از این پمپ ها را نمی دهیم در حالی که این کار برای من که سرمایه ای ندارم غیرممکن است؛ تقاضا دارم شرکت نفت خودش این بررسی را انجام دهد و اگر مورد تایید بود حمایت کند تا بتوانیم آن را در کشور به طور انبوه تولید کنیم و دیگر نیازی به واردات آن در این شرایط تحریمی نداشته باشیم.
او در ادامه گفت: من در عجبم که چرا وقتی این شناورها را وارد می کنند هیچ بررسی انجام نمی دهد؟ چون انگلیس خودش آن را می سازد و خودش تایید می کند؟ شرکت نفت باید در آزمایشگاه های کشور خودمان این دستگاه را بررسی کند و حتی اگر ایرادی داشت به من اعلام کند تا آن را اصلاح کنم نه این که بگوید دستگاه را برای تایید گرفتن به انگلیس بفرست. وقتی ما تحریم هستیم، چرا قوانین سخت گیرانه را تغییر نمی دهیم؟
همه ما از هزینه های بالای جایگاه داری مطلع هستیم؛ یکی از دلایل افزایش روز افزون هزینه های جایگاه داری، عدم تولید برخی تجهیزات مورد نیاز فرآیند سوختگیری است که به نظر می رسد با توجه به شرایط خاص اقتصادی کشور، تنها راهکار کاهش این هزینه های تلاش همه جانبه برای تولید داخلی این تجهیزات باشد؛ حال باید منتظر بود و دید شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران، برای حمایت از افراد با تجربه ای مثل محمد محسن منصوری چه برنامه هایی دارد؟
