تهدید به جنگ داخلی بر تاریخ یهودیان سایه انداخته است. اصطلاح عبری «جنگ داخلی» در تاریخ یهود، «جنگ برادران» است که به اختلافات میان ۱۲ قبیله باز میگردد و اختلاف هابیل و قابیل در آن نقشی ندارد. طبق برخی از اعتقادات یهودیان، تخریب معبد اول و معبد دوم اورشلیم (قدس اشغالی) حاکی از درگیریهای داخلی میان یهودیان است. این در حالی است که اسرائیل مدرن با تکیه بر این اعتقادات محتاطانه عمل میکند و سعی میکند آگاهانه وحدت و انسجام خود را یکی از بزرگترین سرمایهها برای مقابله با مشکلات داخلی حفظ کند.
به نوشته المانیتور، از سال ۱۹۴۸ و تاسیس رژیم صهیونیستی این احساس که «جهان علیه ماست» همانند بذری در فکر و ذهن ساکنان سرزمینهای اشغالی کاشته شد؛ به گونهای که در زمان اختلافات داخلی نیز انسجام آنها حفظ شده است. اما در سالهای اخیر، سیاستهای شکست خورده این رژیم نمایان شده و این احساس از بین رفته و جای خود را به یک شکاف داخلی خونین و نفرت باطنی داده است. رژیم صهیونیستی در طول تاریخ کوتاه خود با دو درگیری داخلی کاملا جدی مواجه بوده است که مورد اول در ژوئن ۱۹۴۸ چند هفته پس از تاسیس این رژیم و دوم با فاصله چهار سال رخ داد.
بر اساس این گزارش فقدان یک رهبری مناسب دلیل وقوع چنین اختلافاتی در داخل سرزمینهای اشغالی بوده است. اسرائیل فاقد یک شخصیت مانند بگین [نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی است] که قبل از اینکه دیر شود ترمز میکند و رفاه کابینه را به جای منافع شخصی یا سیاسی انتخاب میکند. بنیامین نتانیاهو ، نخست وزیر و رئیس حزب لیکود قصد ندارد از الگوی بگین پیروی کند. برعکس، او روزانه درگیر تحریک نهادهای دولتی و دشمنان سیاسی و واقعی خود است. از سوی دیگر، هزاران مخالف در بخش سیاسی این رژیم وجود دارند که حاضر به کناره گیری نیستند و همین امر اختلافات را با نتانیاهو تشدید میکند.
در حال حاضر، اعتراضات در سرزمینهای اشغالی به بالاترین سطح خود رسیده است. به گونهای که پلیس به سختی میتواند اعتراضات را کنترل کند، اعتماد به نهادهای دولتی در اسرائیل به کمترین حد خود رسیده است و نفرت از آنها در صحنه عمومی هر روز بیشتر میشود.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: حس مشترک نفرت در میان حامیان و مخالفان نتانیاهو روز به روز در حال افزایش است که دلیل آن ناتوانی نتانیاهو در مدیریت کرونا، بحران اقتصادی و فساد مالی اوست. اعتراض ضد نتانیاهو از حدود سه سال پیش آغاز شد، اما نتیجه نگرفت. این محدود به چند گروه کوچک بود که عمدتا بر ادعای فساد مالی نخست وزیر تمرکز داشتند، اما در جلب حمایت گسترده عمومی موفق نشدند. شیوع ویروس کرونا و تخریب اقتصادی ناشی از آن سدها را شکست و دهها هزار جوان اسرائیلی را به خیابانها کشاند و آنچه را که عمدتا اعتراض آمیز بود، به تهدیدی برای افزایش قدرت نتانیاهو و استعفای او تبدیل کرد.
مخالفان نتانیاهو از واژه «برو» در نمایه پروفایل فیس بوک خود استفاده میکنند که حاکی از اعتراض بیش از اندازه به نتانیاهو است.
آخرین باری که نتانیاهو با چنین اعتراض مردمی روبرو شد سال ۲۰۱۱ بود، زمانی که صدها هزار اسرائیلی برای طلب عدالت اجتماعی به خیابانها و میادین شهر هجوم آوردند. نتانیاهو با وعده اقتصادی و مذاکره برای آزادی گیلاد شالیت، سربازی که حماس در ازای آزادی صدها تن از اعضایش تحویل داد، توانست تا حدودی اعتراضات را بخواباند.
المانیتور در ادامه افزود: اما این بار نتانیاهو با اعتراضاتی رو بروست که کنترل آن تا حد زیادی مشکل است. او با بحران کرونا مواجه است. حدود یک میلیون نفر در این سرزمینها بیکار هستند و بحران اقتصادی به اوج خود رسیده است. کسری بودجه سر به فلک کشیده و کابینه نتانیاهو راه حلی برای مقابله با آن ندارد. ناامیدی در میان حامیان نتانیاهو در حال افزایش است. پلیس برای کنترل اعتراضات از روشهای خشونت آمیز فزایندهای استفاده میکند. نتانیاهو و اطرافیانش قصد عقب نشینی ندارند و فقط یک جرقه لازم است تا بشکه دینامیت اعتراضات منفجر شود.