شهاب حسینی بازیگر مشهور سینما و تلویزیون کشورمان، یکی از هنرمندان محبوب و پرطرفدار دنیای هنر است که بازیگری را در تلویزیون و سینما شروع کرد و در نقش های ماندگار مقابل دوربین رفت؛ اکنون در برنامه همرفیق مجری است.
سید شهاب الدین حسینی تنکابنی در سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. نخستین فرزند خانواده اش است و یک برادر و دو خواهر دارد. تحصیلات دانشگاهی او در رشته روانشناسی دانشگاه تهران بود که آنرا به خاطر مهاجرت به کانادا ناتمام گذاشت.
و پنجره بی چاره می‌میرد
و شعر
بی چاره و با کتِ پاره دور می‌شود…
لبخند می‌زنی
و جان، جانانه نیست
و عشق
آی عشق
چه بی چاره جان نمی‌گیرد!
.
پ.ن:عکس قدیمی میباشد
ازدواج شهاب حسینی و همسرش
۲۲ ساله بودم که با بچه های تئاتر دانشگاه تهران کار می کردم؛ جوانی سرگشته از طبقه متوسط جامعه که به امکانات تفریحی متمولانه دسترسی نداشت تا پیش از این که همسرم را ببینم، قصد ازدواج نداشتم تا اینکه روزگار ما را در برابر هم قرار داد. به وی پیشنهاد آشنایی دادم ولی همسرم هیچ اعتقادی به این چنین دوستی ها و آشنایی ها نداشت و گفت: اگر کسی واقعا عاشق است و تمایل قلبی برای رسیدن به دختر مورد علاقه اش دارد، باید در این راه صادقانه گام بردارد و بدین ترتیب موضوع را با خانواده ام در میان گذاشتم و مصمم به ازدواج شدم. دیگر تکه دوم زندگی ام را پیدا کرده بودم.
همچنین شهاب حسینی گفت: پس از صحبت های اولیه و رسم و رسومی که در این رهگذر طی می شود، پس از ۴- ۳ ماه نامزدی، عقد کردیم ولی شرایط برگزاری جشن عروسی را نداشتم، از طرفی مایل بودم استقلال در زندگی را با برگزاری جشن توسط خودم شروع کنم؛ به همین علت ۳ سال طول کشید تا ما به جشن عروسی برسیم. آقای حسینی در سال ۱۳۷۴ با پریچهر قنبری ازدواج کرد، فرزند اولشان به نام محمدامین در زمستان ۱۳۸۲ و فرزند دومشان به نام امیرعلی در فصل تابستان ۱۳۹۰ به دنیا آمدند.
شهاب حسینی در صحبت هایش از دردسرهایی که به واسطه فعالیت مداوم سینمایی زندگی خانوادگی او را تحت الشعاع قرار داده دردودل هایی را بیان کرد.
اعتراف تلخ شهاب حسینی
شهاب حسینی درباره خوشبختی همسرش با او در زندگی خصوصی شان گفت: همسرم هیچ وقت از زندگی با من رضایتی را تجربه نکرده است.
بیشتر بازیگران به علت شغل پر استرشان و به خاطر قراردادهایی که برای اجرای نقش در لوکیشنهای منتخب کارگردان در شهرها و مکانهای مختلف دارند گاهی چندین ماه از خانواده هایشان دور هستند.
این موضوع باعث شد که من زمانهایی که همسرم به حضور من نیاز داشت در کنارش نباشم .
او در ادامه گفت درگیری های بازیگری باعث شد لذت زندگی خانوادگی از من و خانواده ام گرفته شود.
بچه های من با من خاطرات مشترک زیادی ندارند، آنها همیشه از من محروم بوده اند.
من پدرم را از دست دادم در حالی که سالهای آخر نتوانستم او را آن طور که باید ببینم. اینها تقصیر سینماست.
واقعا تقصیر سینماست اما در ازای اینها چه به دست آوردم؟
